Pasqyrë e dashur pasqyrë!
Narcizizmi është përreth nesh kudo, madje studimet thonë se është çdo ditë e më shumë në rritje. Gjerata e adoleshentëve të viteve 2000 janë të prirur për t’u shprehur se janë më të aftë se prindërit e tyre në çdo fushë. Mirëpo, nuk ka të dhëna që të argumentojnë se janë më të edukuar apo më produktiv se prindërit e tyre. Psikologia Jean Twenge autorja e librit “Gjenerata UNË dhe narcizizmi epidemik”, flet për rritjen e fenomenit “unë” dhe pasojat e tij në shoqëri. Ajo është fokusuar më së shumti në një vëzhgim të situatës se san ë një vlerësim të saj.
Ja përfundimet e studimit të saj:
- Narcizizmi i kësaj gjenerate i ka çuar deri në atë pikë sa të vendosin emra të veçantë dhe të çuditshëm dhe mos të përdorin më emra tradicionaël apo të zakonshëm.
- Rrjetet sociale ia kanë shtuar narcizizmin akoma më shumë kësaj gjenerate
- Janë të karakterizuar nga një egocentrizëm të nxitur edhe nga librat apo këngët e llojit ”Unë jam i/e veçantë”, “Gjithçka rreth meje” etj.
Po cila është arsyeja e këtij narcizizmi? Sipas Twenge përqëndrimi në disa elementë kulturorë dhe sidomos mania e prindërve duke ia ushqyer vetëbesimin në kulm fëmijëve të tyre. Kjo bën që gjenerat të rriten me shprehjet “Ti mund të arrish çfarë të duash”, apo “ti je i/e veçantë”. Mirëpo, sa ndikon ajo që ti mendon për veten me atë që je në të vërtetë? Merrni si dhembull minoritetet në një vend: pavarsisht vetëbesimit të ulët që kanë për shkak të qenurit minoritet ata janë më të zellshmit në mësime dhe arrijnë më shumë në jetë. Gjithë ky vetëbesimi i lartë nuk do të thotë më shumë lumturi, përkundrazi gjenerata e sotme është e karakterizuar nga stresi dhe ankthi. Një arsye e kësaj mund të jetë zhgënjimi që vjen nga mos përmbushja e ambicies që prindërit tanë kanë ushqyer tek ne. Një tjetër arsye mund të jetë edhe mos gjetja e një punë që të mundëson kreativitet apo balancë të karrierës me jetën private. /tesheshi.com/
