“Bosnje, Sarajevë, kujtoje sot Barcelonën. Ngrihu në këmbë dhe ndero viktimat e sulmeve terroriste që ndodhën dje në kryeqytetin e Katalonjës”.
Në sulmin terrorist që ndodhi në Barcelonë, u vranë 14 persona dhe dhjetra të tjerë u plagosën.
Qyteti motër i Sarajevës u mbërthye nga zia. U shuan jetë njerëzish të pafajshëm në një sulm frikacak të kryer nga terroristët. U shuan jetët e nënave, etërve, fëmijëve, bashkëshortëve. U ndërpre gëzimi i njerëzve, të cilët patën fatin e keq të rastisin në kohë të gabuar në vendin e gabuar. Në rrugën e mendjeve të retarduara dhe të sëmura nga urrejtja.
Pikërisht 25 vjet më parë në Sarajevë, kemi parë fotografi të ngjashme për çdo ditë. Bota kishte mbyllur sytë e saj para krimeve mizore që kishin ndodhur në qytetin olimpik, të sportit, muzikës, e të rinjve. Terroristët nga kodrat qëndisnin përditshmërinë tonë, dhe përditshmëria jonë ishte vdekja. Në ruletin e Sarajevës vriteshin të pafajshmit, fëmijët, po shuhej një rini. Çdo ditë vdekja mund të tërheqte pikërisht numrin tuaj.
Në vitet kur bota kishte mbyllur sytë, një qytet qëndroi fuqishëm me Sarajevën. Barcelona mbështeti Bosnjen dhe qytetarët e saj. Në vitin 1992 në kryeqytetin e Katalonjës u hapën Lojërat Verore të Olimpiadës, të 25-tat me radhë. Në fushën e stadiumit Montjuiç, doli për të parakaluar delegacioni i paktë në numër, por krenar i Bosnjës i udhëhequr nga Zlatan Saraçeviç.
Në mesin e sportistëve nga vendi ynë mungonte xhudisti kampion, Vinko Shamarliç. Pjesëmarrjen e tij në Barcelonë e kishte penguar fati i Sarajevës. Në vend të pjesëmarrjes në Olimpiadë, Vinko po luftonte në vijën e parë të frontit rreth Sarajevës dhe një ditë para nisjes në Katalonjë mori goditjen e fundit nga armiku, dhe humbja e betejës në ato rrethana ishte e barabartë me vdekjen (Shamarliç u vra me 8 qershor të vitit 1992).
Kur në stadiumin Montjuic u shfaq delegacioni jonë, publiku u ngrit në këmbë dhe përshëndeti me duartrokitje të zjarrta atletët dhe flamurin e Bosnjes. Në këtë mënyrë, katalanasit shfaqën mbështetjen për boshnjakët në kohët më të vështira për vendin tonë.
“Hapja e Olimpiadës ishte e paharrueshme. I tërë stadiumi qëndronte në këmbë duke duartrokitur fuqishëm, në mbështetje të ekipit tonë. Filluam të qanim kur sportisti ynë i shekullit, Zlatko Saraçeviç, krenar e ngriti flamurin e Bosnjes në stadium. Për fat të keq, shumë prej qytetarëve tanë nuk patën mundësi ta ndjekin transmetimin sepse Sarajeva u bombardua rëndë atë natë … ne ishim aq krenar për përbërjen multi-etnike të ekipit tonë”, përcjell përshtypjet e saj nga hapja e lojërave Olimpike në Barcelonë, Mirsada Buriç.
Mirsada është një nga dhjetë atletët të cilët prezantuan vendin tonë për herë të parë në Lojërat Olimpike në Barcelonë. Ajo kishte shkuar në Barcelonë direkt nga kampi.
“Ishin duke pritur në tunel si çdo ekip tjetër, kur spikeri zyrtar paralajmëroi daljen e delegacionit të sportistëve të Bosnjës. 120 mijë spektatorë na përshëndetën me duartrokitje të zjarrtë. Ngrita flamurin në ajër aq sa munda, dhe ashtu vazhdova ta mbaj atë gjatë gjithë parakalimit. Kjo mund të shihet në regjistrimin e hapjes së atyre lojërave, kur delegacioni i Bosnjes bëri parakalimin e madh. Kjo do të thotë se ne tërhoqëm vëmendjen e gjithë botës”, kujton lojrat Olimpike në Barcelonë, Zlatan Saraçeviç.
Mos të harrojmë se në këtë qytet ka lindur Juan Antonio Samaranch, një mik i Bosnjes, një mik të Sarajevës.
“Dhjetë vjet më parë ishim në Sarajevë në Lojërat Olimpike. Qyteti në atë kohë ishte dedikuar tërësisht sportit, mirëkuptimit, miqësisë dhe paqes. Sarajeva, qytetarët e së cilës brenda dy viteve të fundit kanë vuajtur shumë. Ju ftoj të gjithëve, jo vetëm juve në stadium, por në mbarë botën, madje edhe juve në shtëpitë tuaja, që me një minutë heshtje t’i nderojmë viktimat e Sarajevës. Ju faleminderit. Mesazhi ynë është më i fuqishëm se kurrë. Ju lutem ndalni luftën. Ndalni vrasjen. Ulni poshtë armët tuaja”, tha Samaranch në vitin 1994 me rastin e hapjes së Olimpiadës Dimërore në Lilehamer.
Jo vetëm për shkak të Montjuiç, apo Samaranch, por edhe për shumë donacioneve me të cilat u rinovua Sarajeva, për shkak të lidhjes satelitore Sarajevë – Barcelonë – Botë, të vendosur në prill të vitit 1995: njerëz të Sarajevës, boshnjakë, ju lutem që me një minutë heshtje të nderoni viktimat e pafajshme në Barcelonë.
Përgatiti: Jeton Zenuni – /tesheshi.com/
