Marrëveshja e arritur mes dy liderëve kryesorë politike pas negociatave të pazakonta kokë më kokë me orë të tëra ka dhe viktimat saj; protagonistët e vjetër të politikës që e shohin teatrin nga larg dhe lëvizjet e reja politike që mbeten jashtë koalicioneve të mëdha.
Një shtrëngim duarsh e tipit jo-formal dhe vëllazëror mes Edi Ramës dhe Lulzim Bashës mbrëmë pas mesnate ka gëzuar publikun e lodhur nga kriza e gjatë, ndërkombëtarët e lodhur nga diplomacia e pajtimit, por ka krijuar dhe ‘armiq’ e ‘viktima’ politike.
Ata që nuk po ndihen rehat nga kjo marrëveshje u ‘vetdeklasuan’.
Ish-kreu i PD-së Sali Berisha dhe aleati i Ramës i zgjedhur president para pak javësh Ilir Meta u takuan bashkë sot në të njëtën kohë që Rama e Basha po negocionin detajet e marrëveshjes bashkë.
I ‘pushkatuari’ i parë nga kjo marrëveshje duket se është Ilir Meta, tashmë president i zgjedhur, i cili i ka ndjekur nga televizori ashtu si çdo shqiptar, pa mundur të bëhet protagonist i zgjidhjes së kësaj krize. Metës, në rolin e kreut të shtetit dhe në sintoni me qëndrimet e tij pajtuese këto 3 muaj i mbetet vetëm të përshëndesë marrëveshjen dhe t’i urojë dy politikanët protagonistë. Por as këtë nuk e ka bërë akoma. Përshëndetja e tij po vonon dhe po e humb kuptimin pas entuziazmit të ndërkombëtarëve që e kanë thënë “bravo’-n e tyre më herët.
Pse Meta është i humburi i parë i marrëveshjes?!
Që kur u ngrit çadra e opozitës në Bulevard para 3 muajsh kryetari i LSI-së ishte frymëzuesi i saj nga pala kundërshtare. Opozita e nisi betejën me qeverinë duke shpresuar në një shkëputje të Metës nga koalicioni, shkëputje që dukej shumë afër dhe e vërtetë për nga gjuha e akuzave që LSI-PS përdornin ndaj njëra-tjetrës. Asnjë moment Meta dhe LSI nuk u atakua nga opozita. Përkundrazi. Kur Meta tha se nuk futej në zgjedhje pa opozitën Basha ia ktheu “nëse je i sinqertë, je i mirëpritur në çadër”.
Por, pavarësisht gjuhës së njëjtë që Basha dhe Meta përdorën të paktën prej një viti duke konverguar në sjelljen e tyre ndaj reformës në drejtësi, ndaj problemeve në qeverisje, me drogën, etj., Meta doli nga skena e politikës së ditës ditën që pranoi të votohej si president.
Duke e zgjedhur president Rama dukej i çliruar dhe nisi të negocionte përsëri me kundërshtarin e tij natyral në politikë.
Në momentet kur marrëveshja politike Basha-Rama po merrte formë Meta bëri dhe një lëvizje të fundit që ra në vesh të shurdhër; “LSI është gati të ofrojë dhe postin e presidentit për zgjidhjen e krizës’- tha mëkëmbësi i tij Petrit Vasili, por oferta nuk u konsiderua. Mesa duket askush nuk donte ta fuste sërish në lojë Metën, king-makerin e politikës shqiptare që nga viti 2009. Synimi më i madh i Metës për të imponuar kryeministrin e ri në qeverisjen e ardhshme mbeti thjesht një ëndërr. Me shtyrjen e zgjedhjeve tani pritet të shihet nëse LSI-ja e Metës do të futet në koalicion me PS-në apo do të garojnë vetëm.
I humburi i dytë i kësaj marrëveshje është Sali Berisha, i cili deri në sekondat e fundit i ka fryrë “përçarjes’ dhe “revolucionit”. Ai ishte këshilluesi më i afërt i Bashës dhe siç dukej qartazi pengmarrësi i tij në këtë histori. Ai bëri të mundur që kryetari Basha të dilte me vrap nga zyra e negociatorit të BE-së, David McAllister, për të mbajtur frymën tek zyra e tij.
Por sot, nuk i mbetet gjë tjetër veçse të pranojë se Basha më në fund po ecën me këmbët e veta, duke qëndruar me kundërshtarin me orë të tëra në një dhomë; ku Berisha ashtu si Meta mund të ishin vetëm “fantazmë”. Kërcënimet e Berishës nga çadra se Rama ose jep dorëheqjen ose përfundon në Lanë duken qesharake kur sheh Bashën duke i dhënë dorën miqësisht.
Të humbur nga kjo marrëveshje dalin dhe lëvizjet e reja politike, ajo e Gjergj Bojaxhiut dhe Ben Blushit, të cilët kishin më shumë shanse për të forcuar pozicionet e tyre në politikë me skemën e zgjedhjeve pa opozitën. Tashmë me ganxhat ligjore të kodit zgjedhor të dyja këto parti mbeten jashtë koalicioneve të mëdha dhe votat e tyre sado të shumta të jenë dalin pak kur numërohen në fund./tesheshi.com
