Nga Mensur Krasniqi
“”Alo Adnan!”, dhe unë mbeta pa fjalë për një çast.”
“”Muharem a je ti?”, i thashë shokut të ushtrisë që se kisha parë e ndëgjuar që nga 15 shtatori i vitit 1988.”
Ky është tregimi rrënqethës i 47-vjecarit Adnan Shahini nga Shkupi, i cili pas 27 vjeç e 11 ditëve siç thotë ai, kishte dëgjuar zërin e shokut të ushtrisë, Muharem Tahirit.
Këta dy shokë gjatë një viti i kishin shërbyer ushtrisë ish-jugosllave në qytetin e Pançevës (Serbi) dhe Udbinë të Kroacisë. Kishin pas qenë shokë të pandashëm, derisa erdhi dita kur Muharemi mbaroi ushtrinë dy ditë para shokut.
“U përqafuam fortë me shpresë se do të shihemi ndonjë ditë, dhe me frikë se s’do të shihemi kurrë, meqë ky jetonte me familjen e tij në Tuzëll të Bosnjës”, shprehet Adnani.
“Ja sot, pas 27 viteve e 11 ditë u takova me shokun e ushtrisë. Më telefonoi një numër i panjohur, hapa telefonin dhe dëgjoj një zë burri, e provova të qëlloj, e i thash “Muharem a je ti?”, ma priti “po unë o vëllaqko!”. Ishin ndjenja të përziera, andaj nuk e zgjatëm më shumë në tel, por caktuam të takohemi në një çajtore të Çarshisë së Vjetër”, thotë Adnani.
Në mënyrë që të mos ngatërrohen meqë fytyrat e tyre me shumë gjasë ndryshojnë pas një periudhe mjaft të gjatë kohore, ata treguan ngjyrën e xhaketave që kishin veshur para takimit.
“Ta them të drejtën hiç s’kishte ndryshuar, ai Muharem kishte mbetur, vijat e fytyrës të njëjta, zeshkan fytyrëgjërë, me gjatësi të njëjtë. Ndërsa unë kisha pas ndryshuar, ashtu siç më thonte “qenkam trash” paksa. Më pasë u kthyem në kohën e ushtrisë, kujtuam momentet e bukura, pyetëm njëri tjetrin rreth jetës, familjes, qajtëm sa qajtëm hallet tona etj”, sqaron Adnani.
Ngaqë Muharemi nuk kishte pasur kohë, ata kanë shkëmbyer numrat e celularit, u përqafuan fort, dhe ishin besatuar që do vazhdon miqësia tyre, por jo në këtë formë 27 vite pa u dëgjuar dhe parë asnjëherë.
I pyetur se pse nuk janë takuar, ose të paktën s’janë dëgjuar aq gjatë kohë, Adnani sqaroi që ka njohur një nip të Muharemit në qytetin e Tetovës, por ky dy apo tre herë i kishte dhënë numër të gabuar, ose nuk ka mundur ta kap në linjë telefonike. Mirëpo sic thotë Adnani, ka parandje dhe nuhatur që do vijë dita kur do ta takon shokun e tij përsëri.
Për tesheshi.com Adnani ka siguruar edhe një fotografi të përbashkët me Muharemin. Kjo fotografi sipas tij është bërë 1 javë para se të mbarojnë shërbimin ushtarak, dhe e ruan si kujtim të vetëm.
“E mbaj mend si sot kur dolëm në këtë fotografi. Kurqysh s’më besohet që kjo foto është shkrepur para 27 viteve. Gjithçka duket sikur një ëndër, mbaron Adnani. /tesheshi.com/
