Për shkak të pandemisë dhe mbylljes së njerëzve në shtëpi, ceremonia mortore e një personaliteti të madh të humorit shkodran nuk pati përmasat që ndryshe do të kishte në një kohë të zakonshme. E megjithatë, ajo nuk kaloi krejt në heshtje.
Gëzim Kruja ndërroi jetë ditë pak ditë më parë dhe u dërgua në banesën e fundit nga të afërmit me tërë respektin që lejon kjo situatë e jashtëzakonshme dhe e pamenduar. Respekt që mungoi nga hiena me dhëmbët jashtë.
Mbulesa e arkivolit të të ndjerit me ajete kur’anore i zgjoi zuzarët që nuk ka tërmet e pandemi t’ua zbusë zemrat e t’i bëjë qenie të vërteta njerëzore.
Në një reagim me pak rreshta ata përdorën gjuhë të papranueshme, përdhosën funeralin e humoristit të nderuar shkodran, dhe lënduan ndjenjat e shumicës muslimane të vendit tonë. Të përçudnuar në mendjen dhe shpirtin e tyre, e quajtën skandal të mbuluarit ashtu të arkivolit!!!
Mes muslimanësh ka një qëndrim të tillë se nuk nevojitet kundërpërgjigje ndaj këtyre provokime të herëpashershme, për të mos rënë pre e tyre. Por ky qëndrim pasiv ka anën e vet negative, se u jep zemër këtyre zuzarëve dhe ushqen kompleksin e inferioritetit midis besimtarëve të fe islame.
Jo, zuzarëve u duhet vënë kufiri te thana! U duhet thënë se është në të drejtën e çdokujt të përdorë çfarë të dojë si mbulesë për arkivolin e një të afërmi, të një qytetari: të vërë mbi të ajete kur’anore, të vërë kryqin apo flamurin kombëtar! Asnjë nga këto nuk është e ndaluar, asnjë nuk ka përparësi! As nuk ka ligj që mund të imponojë dhe imponon një mbulesë a send specifik të vendosur mbi një arkivol.
Zuzarëve u duhet thënë se nuk mund të lejohen të provokojnë sa herë që të duan ndjenjat e bashkësisë më të madhe fetare në vend. Organet ligjzbatuese duhet të bëjnë detyrën ndaj këtyre provokatorëve! Nuk duhet lejuar fryma e ’67-ës të rizërë vend në shoqërinë tonë nga ca krijesa të përçudnuara dhe pa moral shoqëror.
E fundit, dhe si një përgjigje më ndryshe, ajo çfarë shkruhet zakonisht në arabisht (si gjuha e Kur’anit, por dhe në gjuhë tjetër, të bashkëshoqëruar) në mbulesa të tillë mbi arkivole i kujton njeriut se do ta provojë vdekjen pashmangshmërisht, e se do të kthehet te Zoti i tij. Një ceremoni mortore është respekt i treguar për atë që ka ndërruar jetë, por ka dhe efekt përkujtues për të gjallët, për t’ua frenuar egon, zilinë, smirën, të gjitha paudhësitë, për t’u sjellë në mendje se vdekjes nuk mund t’i ikë askush.
A ka një kujtesë më të bukur dhe në këto ditë! /tesheshi.com/
