Nga Ylli Pata
Ka prej dy ditësh që qarqe të ashpra kundër Lulzim Bashës po merren me një bisedim privat nga telefoni i njërit prej deputetëve të PD-së. Është Ervin Salianji që është xhiruar ndërsa çonte mesazhe ndaj një destinacioni që ende nuk është i vërtetuar.
Disa media thonë që bëhet fjalë për Grida Dumen, zëdhënësen e grupit parlamentar të PD-së. Prej këtij bisedimi privat po ngrihen analiza, komente dhe qëndrime politike. Kanë folur edhe numri dy i PD-së, Arben Ristani por edhe figura të tjera.
Por deri tani nuk është prononcuar as Ervin Salianji e as Grida Duma. Mund edhe mos të flasin, meqë bëhet fjalë për një bisedim banal, por si njerëz publikë u takon të thonë të tyren. Madje e kanë për detyrim të shpjegojnë qoftë edhe kundërshtimin me këtë fushatë.
Mesazhet e publikuara nuk janë një problem që prek shumë publikun, por derisa po diskutohet publikisht kërkon një shpjegim. Nuk ka asgjë të keqe nëse ka edhe reagim nga selia blu. Qoftë edhe nga Lulzim Basha. I cili mund të takojë deputetët në fjalë e të bëjë thirrje për t’i dhënë fund kësaj tragjikomedie. Kaq e kanë detyrim publik për ta bërë.
Deri tani njerëzit dijnë vetëm versionin e kritikëve. Kanë nevojë të marrin vesh edhe palën tjetër….
Ndërkaq, një refleksion vjen kur kujton se në këtë rast si mazhoranca ashtu edhe opozita, pra kasta politike, më shumë se me realitetin apo programet luan me skandalet dhe titujt me mediave.
Ka prej katër vitesh që opozita prodhon më shumë titra se kauza. Nuk se nuk ka arritur suksese duke u bazuar tek parimet, siç është rasti i largimit të të fortëve nga politika. Këtu ka meritë të rëndësishme PD-ja dhe në veçanti Lulzim Basha.
Dekriminalizimi është një betejë e fituar, që në fund çoi në një rezutat të madh siç ishte fitorja në Kavajë. Por në vend që ta bëjë këtë betejë si nismën e një lufte për të pastruar politikën deri në fund, e ka lënë në mes të rrugës.
Kryebashkiaku i Kavajës, njeriu më fitues i Lulzim Bashës më 25 qershor sot është dikush i panjohur. Në vitin 2011 Edi Rama, edhe pse humbi vetë në Tiranë, “pompoi” politikisht Elvis Roshin, duke e cilësuar si një zhvillim politik të dorës së parë. Ndërsa Basha e la produktin më të rëndësishëm të betejës së tij si lider opozitë dhe u investua fort në rastin “Tahiri” por edhe në mbrojtjen e Adriatik Llallës. Kjo i shkaktoi opozitës një kosto të panevojshme, qoftë brenda ashtu edhe jashtë vendit.
Nëse bëhesh pjesë e furnizimit të portaleve me “lëndë të parë” siç ndodhi me dosjen “Tahiri”, do të presësh edhe sulmin nga ana tjetër, si brenda llojit ashtu edhe nga kundërshtarët. Nëse beteja politike bëhet jo me kazuse por me kauza, atëherë personalizimi nuk rrezikon, por fiton serioziteti dhe ballafaqimi i alternativave.
E enjtja më e afërt, pra dita e nesërme është rasti më i ri për opozitën. Që të tregojë fuqinë politike që vjen nga përfaqësimi i të gjithë opinionit që ka objeksione, kritika, kundërshtime ndaj punës së qeverisë. Opozita duhet të përfaqësojë sensacionet publike për t’i kthyer ato në projekt alternative ndaj qeverisë.
Nëse merr iniciativën në këtë fushë, zor se pengohet nga çdo “skandal” i radhës, qoftë edhe me nota të thella thashethemesh. Mjafton që ta lërë thashethemin në faqen ku i takon…/tesheshi.com/
