Ngjarjet e fundit të grusht-shtetit në Turqi, që me të drejtë tërhoqën gjerësisht vëmendjen e shqiptarëve anembanë, për vetë rolin themelor të Turqisë në rajon dhe më gjerë, por edhe për shkak të mbështetjes së pakushtëzuar që Turqia i ka ofruar shqiptarëve dhe shqiptarisë, nxorrën në pah edhe hokatarinë e disa njerëzve me petk fetar. Njerëz që për shkak të pozitës së tyre, dhe në respekt të dogmës tek e cila besojnë, përzierjen në çështje të politikës duhet ta konsideronin si blasfemi të rëndë. Vetëm në mos aksioma “Jepi Çezarit atë që i takon Çezarit dhe Zotit atë që i takon Zotit”, gjerësisht e interpretuar si ndarje e fesë nga politika, nga vetë kisha madje, tashmë nuk ka të njëjtën vlerë si dikur, ose është ri-interpretuar nën paradigmat post-moderniste. Apo “apolitika” është standardi i dyfishtë që përdoret sipas interesit, si argument për mosnjohjen e pavarësisë së Kosovës për shembull.
Të mirëkuptohemi, nuk kemi asgjë kundër priftërinjve dhe përfshirjes së tyre në politikë. Madje i ftojmë të kandidojnë në zgjedhje dhe të fitojnë, nëse vërtet mendojnë se gëzojnë të tillë mbështetje, mirëpo na duket më së paku mungesë sinqeriteti që ndërsa i mëshon rëndshëm politikës, shitesh si apolitik dhe asnjëanës, nën petkun fetar për më tepër.
Aq më tepër vlen kjo kur përkundër rreshtimit human të shumicës, që shprehu keqardhjen për jetët e humbura të civilëve të pafajshëm, ndonjë prift nxiton të solidarizohet me organizatorët e grushtit të shtetit në radhët e ushtarakëve, të unifikohet dhe të identifikohet me vuajtjet e tyre, të shkaktuara nga “autoritaristi mizor” Erdogan.
Por ajo që të habit më shumë, përkundër ironisë ndaj shqiptarëve që shqetësohen për fatet e Turqisë, është pikërisht shqetësimi i këtyre priftërinjve nga ky shqetësim mbarëshqiptar. Një shqetësim që nuk kemi parë ta shfaqin ndonjëherë për punët e shtetit të Vatikanit, të konsideruar nga shumëkush si qendër e intrigave, përplasjeve të nëndheshme dhe skandaleve të abuzimit me të mitur.
Aq fort vallë t’i ketë shqetësuar diktatorizmi i Erdoganit, përfaqësuesit e shtetit më autoritarist në botë, ku kryetari madje konsiderohet si qenie e pagabueshme, me cilësi hyjnore?!
Për konkretizim për përcjellim disa nga qëndrimet e priftit Gjergj Meta dhe Dom Agustini
Gjergj Meta:
Lajm i fundit!
Sipas agjencise se pavarur turke te lajmeve “Anadolu neës” menjehere pas hapjes se rrjeteve sociale ne Turqi, si rrjedhoje e grushtit te shtetit, turqit pyetjen e pare qe kishin ishte: cili do te jete fati i reformes per drejtesi ne Shqiperi. Keto dite ka pas nje ndarje te turqve pro-vettingut nga nderkombetaret e kunder ketij vettingu. Po ashtu ne rruge jane pare turq me bluze me emrin e Rames qe protestonin pro reformes e te tjere me fytyren e Bashes qe kerkonin sovranitetin e kombit vlla shqiptar. Ky debat ne Turqi eshte shume i nxehte dhe turqit po e perjetojne me shume emocion. Ne naten e sontshme shumica e turqve jane pare ne lutje qe negociatat te shkojne mire nga grupi i negociatoreve te PS-PD-LSI. Nuk ishte pare kurre nje debat dhe nje ndarje kaq e madhe e turqve per shkak te nje populli tjeter.
Ka edhe nje pjese qe eshte totalisht indiferente ndaj reformes ne drejtesi dhe keta jane turqit me origjine shqiptare.
P.S. Diten e enjte e kane shpallur ne Turqi dite pushimi e nese kalon reforma dite kombetare.
Dom Agustini:
Pamje te tmerrshme te ushtarve turq teksa arrestohen…
Ata vertet mundu t’ju jene bind urdhrave te gabuara, por si njerez meritojne gjithmone te trajtohen me dinjitet.
Nuk ka asnje dinjitet njerzor ne keto pamje diktatoriale, qe ta shkojne mallin e nazizmit apo komunizmit!
Kjo a eshte demokracia e nje vendi apo morali i nje shteti…?!
Ka te drejte Papa Françesku kur thote se jemi ne pragun e luftes se trete boterore…!
/tesheshi.com/
