Sa herë ndodhin përmbytje në Shqipëri, personazhe politike, parapolitike ose nën efekte politike, nisin denoncimet në rrjete sociale, shoqëruar zakonisht me foto e fjali stereotipe të zgjedhura pa asnjë sforco inteligjente, duke i lënë në rëndomsinë e militantizmit gdhë.
Është PD në pushtet, ja behin denoncimet e ushtrisë së socialistëve; vjen e majta, shpërthen “populli” i së djathtës; por që askush nuk mundet të thotë se çfarë masash kanë ndërmarrë qeveritë e partive respektive për sa kanë qenë në pushtet që kjo vendi mos përmbytet. Nëse shkon dhe e pyet ndonjë personazh anti-qeveri sot nga radhët e opozitës se çfarë ka bërë kjo e fundit për sa ka qeverisur, zorr sa ka ndonjë përgjigje.
Ndërkohë, në kushtet shqiptare, pothuajse çdo grupim shoqëror, veç atyre që kanë jetuar e vijojnë të jetojnë të izoluar maleve në fshatra të largët, e ka humbur legjitimitetin për të akuzuar; sepse tek rasti i përmbytjeve çdokush ka rolin e vet negative, qeveritë po e po me dritëshkurtësinë e vet dhe paaftësinë për të qeverisur cilësisht dhe në çdo pore të jetës, por dhe vetë njerëzit që janë sjellur derçe me mjedisin. Nuk është gjithnjë faji i qeverive për një popull që ka mbi 20 vjet që ndërton ku t’i teket, por mbi të gjitha që i hedh plehrat kuturu e ç’pyllëzon pa mëshirë pyje , pllaja e gërxhe.
E tjetra: përmbytjet jo gjithnjë kanë vulën e pushteteve, veç atij që vjen nga lart. Fakti që ato ndodhin edhe në vende të zhvilluara dhe me politika fantastike në menaxhimin e ambientit e terreneve urbane, do të thotë se ka gjithsesi një limit njerëzor në këtë mesele.
Kritikat që mund t’u adresohen qeverive në të tilla raste kanë të bëjnë vetëm me aftësinë për të ndërhyrë, për zhdërvjelltësinë në aksione shpëtimi e minimizim pasojash.
Kështu që, në të tilla raste përmbytja e rrjeteve sociale me akuza qull politike, është po aq brengosëse sa dhe përmbytjet në terrenin e jetës. Ndoshta më shumë, pasi janë dhe idiote! /teshesh.com/