Turqia gjeti një aleat të papritur vitin e kaluar për të zgjidhur konfliktin e saj dekadash të gjatë me kurdët: Abdullah Oçalan, udhëheqësi i burgosur i Partisë së Punëtorëve të Kurdistanit (PKK).
Për muaj të tërë, njerëz të brendshëm në Ankara i kanë dhënë meritën qeverisë turke për kontaktimin me PKK-në dhe partitë e tjera kurde si pjesë e strategjisë së saj për të parandaluar që grupi i armatosur të bëhet një përfaqësues ose levë kundër Turqisë mes rivalitetit rajonal midis Iranit dhe Izraelit.
Turqia ka qenë prej kohësh e shqetësuar për përpjekjet iraniane për të përdorur PKK-në kundër Ankarasë, por ndikimi në rritje i Izraelit në rajon dhe marrëdhëniet gjithnjë e më të tendosura kanë ngritur gjithashtu frikën se PKK-ja mund të gjejë një partner tjetër në terren.
Por një dokument i rrjedhur nga takimi tregon se Oçalan, i cili ka zhvilluar një luftë të armatosur kundër Turqisë për gati 40 vjet, kundërshton fuqimisht çdo dominim të mundshëm rajonal nga Izraeli.
Procesverbali, i cili detajon një takim midis Oçalanit dhe një delegacioni nga partia pro-kurde Demokratike më 21 prill, regjistron shqetësimin e udhëheqësit të PKK-së në lidhje me “Gazaizimin” e mundshëm të rajonit, një term që ai përdor për të përshkruar gatishmërinë e Izraelit për të sulmuar vendet fqinje sipas dëshirës, duke çuar potencialisht në ndarjen e këtyre vendeve.
“Izraeli e ka bërë këtë për 30 vjet. Për tre dekada, Izraeli na ka premtuar fshehurazi një shtet”, tha Oçalan gjatë takimit, sipas dokumentit.
Ai shtoi se Izraeli po përdorte median për të inkurajuar kurdët të krijonin një shtet të pavarur.
“Kushdo që i sjell kurdët në anën e tyre do të fitojë dominim në Lindjen e Mesme”, tha ai. “Ata e kuptuan këtë para meje”.
“Gazaizimi” i rajonit
Qëndrimi anti-Izrael i Oçalanit është i njohur, pasi grupi i tij ishte i vendosur në Luginën Bekaa në vitet 1980, kur ata bashkëpunuan me grupet e majta palestineze çlirimtare. Në dokument, Oçalan e paraqet veten si një udhëheqës që mund ta parandalonte Izraelin të bëhej fuqia hegjemonike në Lindjen e Mesme.
Qëllimet e aleancës Netanyahu-Trump po zbatohen në pesë faza. Tre të parat – Gaza, Libani, Siria – janë përmbushur. Vetëm dy kanë mbetur: Irani dhe Turqia.
“Qëllimi është të vendoset Izraeli si fuqia dominuese që formëson strategjinë e Lindjes së Mesme.”
Oçalan shtoi se kurdët janë një pjesë thelbësore e kësaj strategjie dhe se ai është i vetmi person që mund të parandalojë që dega siriane e PKK-së, Forcat Demokratike Siriane (SDF), ose selia e saj, të bjerë nën ndikimin e Iranit ose Izraelit.
Ai gjithashtu përshkroi një shkëmbim mesazhesh me ministrin e Jashtëm të atëhershëm izraelit, Yitzhak Shamir, në vitin 1982, kur Oçalan ishte i vendosur në Damask nën mbrojtjen e Presidentit sirian Hafez al-Assad.
“Ata më thanë të largohesha nga Damasku, se do të më jepnin çfarëdo që të doja,” tha Oçalan sipas dokumentit të përmendur.
“Ata thanë se unë jam një kërcënim i madh për sigurinë e Izraelit.”
Ministri i jashtëm i Izraelit në atë kohë, Yitzhak Shamir, e pyeti Oçalanin: ‘Çfarë doni nga ne? Pse po i përdorni këta të rinj kundër nesh?’”
Izraeli i ofroi mbështetje politike dhe ushtarake Turqisë në vitet 1990, duke krijuar një aleancë të ngushtë me gjeneralët sekularistë të kohës.
Megjithatë, me ardhjen në pushtet të Erdoganit, këto marrëdhënie janë përkeqësuar. Ankaraja e ka akuzuar herë pas here Izraelin për mbështetje indirekte të PKK-së.
Ndarja e Sirisë
Marrëdhëniet izraelito-turke kanë arritur në një pikë të ulët që nga fillimi i ofensivës në Gaza, dhe qëndrimi zyrtar i Izraelit ndaj kurdëve po fillon të ndryshojë, veçanërisht në lidhje me grupet e lidhura me PKK-në në Siri.
Në nëntor, ministri i Jashtëm izraelit Gideon Saar bëri thirrje hapur për forcimin e marrëdhënieve midis Izraelit dhe komuniteteve kurde, duke thënë se vendi i tij duhet të ndihmojë kurdët dhe pakicat e tjera rajonale që janë “aleatë natyrorë”.
Oçalan zbuloi se në vitin 1998, agjencia izraelite e inteligjencës Mossad i ofroi ndihmë në Moskë për ta mbrojtur nga persekutimi nga autoritetet turke, duke i thënë se ata mund ta fshihnin edhe në Rusi.
“Ekziston një plan në zhvillim e sipër për ta shndërruar rajonin nga Sulaymaniyah në Afrin në një Gazë tjetër“, tha Oçalan.
“Izraeli ka përgatitur të gjitha parakushte për këtë.”
Pas rënies së Asadit në dhjetor të vitit të kaluar, transmetuesi publik izraelit Kann raportoi mbi bashkëpunimin midis Izraelit dhe Forcave Demokratike Siriane (SDF), një grup i armatosur i mbështetur nga SHBA-të, i udhëhequr nga bashkëpunëtorët e PKK-së.
Oçalan shtoi se lufta e Izraelit në Gaza kishte mbaruar tashmë dhe se tani, siç e tha ai, Izraeli po përpiqej t’i tërhiqte kurdët në një konflikt të plotë me Turqinë – “në këtë proces të Gazizimit”.
Në shkurt të këtij viti, Oçalan bëri thirrje që PKK-ja të shpërbëhej. Udhëheqja e PKK-së, pasi mbajti një kongres në maj, tha se do të shpërbëhej dhe do t’i jepte fund luftës së saj të armatosur.
Megjithatë, Ankaraja ende nuk ka parë ndonjë provë se PKK-ja ka filluar procesin e shpërbërjes.
Oçalan, megjithatë, thotë se Turqia po hyn në një proces të madh demokratizimi përmes negociatave të saj me lëvizjen politike kurde.
“Avantazhi strategjik po zhvendoset te Turqia; vetëm një fëmijë nuk do ta kuptonte këtë,” tha Oçalan.
“A duhet t’ia dorëzojmë këtë avantazh Izraelit?”. /tesheshi.com/