Më shumë se 1 mijë refugjatë, pjesa më e madhe e tyre nga zonat e konfliktit në Siri, Afganistan dhe Irak ndodhen të burgosur në qendrat e mbingarkuara të ndalimit në Hungari. Deri më 10 nëntor, pothuajse 700 refugjatë janë dënuar me deportim nga gjykatat hungareze për kalimin e gardhit me tela me gjemba përgjatë kufirit jugor të vendit.
Më shumë se 200 të tjerë janë ndaluar, në pritje të gjykimit. Rreth 500 njerëz ndodhen në qendrat e ndalimit për azilkërkuesit, që përbën një kategori të veçantë sipas ligjit hungarez.
Qeveria serbe po refuzon pranimin e pjesës më të madhe të të deportuarve nga Hungaria, në shenjë proteste ndaj gardhit të ngritur në kufirin që ajo ndan me këtë shtet.
Shifrat që rriten duan të thonë se për herë të parë në historinë modern të Hungarisë, ka më shumë refugjatë në burgje sesa në kampet e hapura, sipas agjencisë së OKB-së për refugjatët.
Refugjatët e burgosur janë të zemëruar, me një perspektivë të paktë lirimi dhe nuk kanë asnjë ide sesa mund të zgjasë burgosja e tyre.
Ndërkaq, trazirat kanë nisur në 12 qendrat ku ata mbahen. Privatisht, zyrtarët e policisë dhe ata të burgjeve thonë se nuk dinë çfarë të bëjnë me një problem që ua kanë ngecur zyrtarët e qeverisë me politikën e tyre kundër emigrantëve.
“Populli ka vendosur se vendi duhet mbrojtur”, thuhet në një poster të qeverisë hungareze.
Tashmë kjo atmosferë mbizotëron në të gjithë Hungarinë, me postera gjigandë në anë të rrugëve, njoftime në stacionet e autobuzëve, dhe në faqet e internetit që mbështesin partinë konservatore në pushtet, Fidesz.
Në maj dhe në qershor, tetë milionë votues u pajisën me konsulta për emigracionin dhe terrorizmin. Vetëm një milion pamflete u kthyen pas.
Pothuajse të gjithë ishin dakord me 12 pyetjet që sugjeronin se emigrantët përbënin kërcënim për vendet e punës, shëndetin dhe sigurinë kombëtare. Ky trajnim ishte një element kyç i politikave qeveritare për të pretenduar se ka mbështetjen e publikut në ndërtimin e gardhit në kufi dhe për procedimin penal të atyre që e kalonin atë.
Kjo situatë ka bërë që pjesa më e madhe e refugjatëve të drejtohen më në perëndim, përmes Kroacisë dhe Sllovenisë, por ndërkaq një fluks i qëndrueshëm vijon të kalojë gardhin, edhe pse joshen nga trafikantët që të besojnë se do të jenë më të sigurtë, edhe për shkak se janë të paduruar për të mbërritur në Europën Perëndimore me anë të rrugës më të shkurtër.
Ata që kapen, arrestohen dhe paditen. “Nuk do ta provosh prapë apo jo”, e pyet një polic trupmadh, ndërsa i vë prangat, një afgani që sapo është dënuar me ndalim të hyrjes në Hungari për dy vjet nga një gjykatë në qytetin kufitar Szeged.
Burri nxiton të sigurojë oficerin, përmes një përkthyesi, se do të largohet qetësisht. Më pas, ai shoqërohet nga tre policë, nëpër një rrugë të populluar, drejt zyrës së Emigracionit, përpara se të dërgohet në qendrën e ndalimit në pritje të deportimit.
“Nuk ka drejtësi në Hungari”, thotë një refugjat sirian që sapo është kapur nga policia.
Ditën tjetër, e njëjta histori. Mosnjohja e ligjit hungarez nuk është justifikim përpara gjykatës. Ka nga ata gjykatës që refuzojnë të marrin pjesë në gjyqe të tilla, që i cilësojnë gjyqe politike, por pjesa më e madhe janë të kënaqur me punën që bëjnë. Nga rastet e shumta që kanë dalë në gjykatë, vetëm dy nuk janë dënuar me deportim. Paditë e tjera kriminale janë shtyrë ose dërguar në gjykata të tjera ndërsa 130 gjykatës merren me proceset ndaj refugjatëve.
Përgatiti: Juli Prifti- /tesheshi.com/
