Prania e Ylli Manjanit dhe mungesa e qeverisë, pra e ndonjë emri përfaqsues të saj, ishin dy risitë e paradës gay të dielën e 13 majit në Tiranë. Parë në aspektin politik, dukej krejt e justifikueshme kjo panoramë: Manjani, tejet i ashpër në rastin e pranisë së LGBT në shkolla për medemek leksione anti-bulizmi, pas një feeling-u me ambasadorin Lu nuk e pati për gjë shkrihej dhe ai me turmën larushane të sojsëzëve, ndërsa qeveria, më saktë ndonjë figurë e saj përfaqsusese, ngjashëm si herët e tjera, mungonte pas një ftohjeje të lehtë mes Ramës e Lu-së të cilët replikuan në distancë për rastin e Xhafajt me të vëllanë.
Javë më parë, pati një gurgule për rastin e futjes në shkollat e mesme të Tiranës të personazheve LBGT, duke iua besuar atyre sqarimet mbi bulizmin. Ministrja Nikolla doli në mbrojtje të kësaj praktike referuar një strategjie qeveritare të kamufluar në terminologji humane, por vetë shefi i saj, Rama nuk u prononcua në asnjë rast. Madje as është pyetur për të përgjatë intervistave që ka dhënë prej asaj kohe. Dhe deri diku mbetet mister gjykimi i tij mbi “hyrjen nga dera” të LBGT në shkolla.
Kur shpërtheu skandali ai nuk ka qenë në Shqipëri, dhe, atje ku është ndodhur (Turqi), pas një reagimi brendafamiljar, mësohet se ka patur një telefonatë momentale me tone të larta me ministren Nikolla, e cila nga ana e saj ia ka faturuar jo strategjisë atë që po ndodhte por presioneve “të huaja” në Tiranë, përfshirë dhe një zë kryeqytetas me lidhje dikur të ngushta me ambasadën holandeze, gjatë formimit si personazh publik në aksione gjysëm politike. Ç’prej atëhere, nisi një tërheqje nga ajo praktikë që u përkthye si “bombë morale” e hedhur nga qeveria, e që po i kostonte shumë pos belarave të tjera.
Dhe i gjithë ky zhvillim ka reflektuar në distancimin e qeverisë nga parada e së dielës.
Morale apo politike si shkak? Vështirë t’i ndash se ku mbaron njëra e ku nis tjetra…/tesheshi.com/
