Investimi publik i Partisë Demokratike në mbrojtje të “kaubojsit”, siç i thonë deputetit të PS-së, Eduard Ndocaj, i cili ka shpallur rivalitetin me Edi Ramën për lidershipin e PS-së, e ka futur opozitën në një zhvillim politik që realisht nuk i përket asaj.
Dalja e zëdhënëses zyrtare të selisë blu për të akuzuar qeverinë se po dhunohet Ndocaj, pa folur institucionet, ka thelluar një lojë që e nisi Sali Berisha dhe që e vazhdoi Lulzim Basha.
Ndërsa Edi Rama dhe disa deputetë të mazhorancës kanë mbajtur qëndrimin se nuk do të ketë zgjedhje të reja në PS, pasi janë zhvilluar dy palë zgjedhje kombëtare, ku kryetari-kryeministër ka marrë dy herë radhazi votëbesimin, Ben Blushi dhe mbështetësit e tij kërkojnë që të zhvillohen zgjedhje të brendshme pasi sipas tyre kështu e ka statuti i partisë.
Shumë janë përfshirë në këtë debat: analistë dhe “senatorë”, por dy më kryesorët që mund të rendisim janë ato të ish-presidentit të Republikës, Rexhep Meidani, ish- numri dy i PS-së dhe Servet Pëllumbi, ish-kryetar i Kuvendit dhe ish-nënkryetar i PS-së.
Meidani kërkon zgjedhje dhe ka një qasje kritike ndaj Ramës, ndërsa Pëllumbi thotë se Rama ka marrë votëbesim nga populli dhe ka qasje kritike ndaj Blushit.
Por Partia Demokratike, e cila është opozitë me qeverinë dhe mazhorancën është investuar fort në zhvillimet në PS, duke synuar që kjo çështje të mbetet debat publik për disa kohë.
Ish-kryeministri Sali Berisha, në seancën parlamentare të së enjtes së shkuar, ka akuzuar Ramën se po prish institucionin e zgjedhjeve, edhe pse ka bërë të ditur se nuk do ta ndihmojë më Ben Blushin.
Në fakt, kjo është hera e parë që opozita, apo më saktë, Partia Demokratike involvohet në debatin brenda Partisë Socialiste.
Në vitet 2001-2002, kur Berisha ishte në opozitë sdhe kur PS-ja përjetoi debatin më traumatik që është zhvilluar ndonjëherë në radhët e saj, KPD-në e famshme me Muçi-Naçi-Baçin, Berisha tha se “janë zhvillimet e tyre”.
Madje dhe kur Fatos Nano akuzoi kryeministrin e asaj kohe Ilir Meta dhe ministrat e tij për abuzime të tmerrshme, Berisha qëndroi stoik. E vetmja batutë stilistike adresuar zhvillimeve të pazakonta në kampin rozë, ishte e ajo e huazuar nga Faik Konica: “hani derra, pini derra”.
E njëjta gjë ndodhi edhe me kongresin e vitit 2003, kur Fatos Nano shpalli batutën e famshme: “prapa më vjen historia”. Kur Edi Rama dhe Rexhep Meidani u “kryqëzuan” nga baza socialiste në administratë si “heretikë”. Rama u akuzua si “bukëshkalë” dhe Nano përdori shprehjen e bujshme: “Të mora nga Parisi kur ishe me thonj të paprerë”.
Sërish Berisha nuk komentoi fare, edhe pse një pjesë e opinionit publik shqiptar e cilësuan si njëshkelje e demokracisë së brendshme. Po pse sot po ndodh një zhvillim me standard tjetër?! Këtë nuk e kanë analizuar as krerë të opozitës, por as analistë jo të angazhuar.
Por, realisht jemi para një debati që shkon çdo ditë e më shumë drejt një “reality show” që ngjan me të tmerrshmin “Big Brother” kur njerëz me kostume, e të veshur mirë analizojnë se kush shau kë dhe çfarë do të ndodhë, kush do të durojë më shumë në shtëpi dhe sa nominime do të marrë…
Përgatiti: Y, Pata – /tesheshi.com/
