Një ndër tabiatet më të ulëta në protestat e llojllojshme është ajo ku ushqimi hudhet apo me të goditen shënjestra politike e jo vetëm.
Para Bashkisë së Tiranës, në një protestë të Berishajve kundër Erjon Veliajt, sasi vezësh(edhe mollë) u hodhën drejt derës së institucionit kryesor të menaxhimit të Tiranës. Pra, atë që Zoti e ka krijuar si ushqim e për të cilin mund të kenë nevojë sa e sa njerëz të pamundur ekonomikisht, njerëz të marrë e (shpër)përdorin për arsye të paarsyeve.
Në një tjetër zhvillim të ngjashëm, fermerë shqiptarë, me plot të drejtë të irritohen me qeverinë, shkojnë e derdhin qumështin në forma inatçore, një tjetër ushqim i bekuar nga Zoti për të cilin kanë nevojë sa e sa njerëz të pamundur ekonomikisht. Nëse do njihnin Zot nuk do e derdhnin por do e dhuronin nëse nuk do mund ta shisnin, një gjest i lartë human e fisnik prej të cilit Zoti me gjasë do jua hapte derën e fitimit, sipas një llogarie të qartë me burim hyjnor. Sado i dëshpërues të jesh, duhet të jesh dhe pa zemër që të derdhësh qumështin në rrugë.
Dhe sado të kesh të drejtë në protestë, e gjithë shndërrohet në haram në rastin kur të drejtën e kërkon me keqtrajtimin e ushqimit. /tesheshi.com/
