Profesori i shkencave politike Jean-Pierre Filiu shkroi se nuk ka kuptim të zemërohemi për planin e presidentit amerikan Donald Trump për ta kthyer Rripin e Gazës në “Rivierën e Lindjes së Mesme” pasi ai synon të dëbojë popullsinë palestineze nga zona. Ai shton se ky zemërim duhet të shndërrohet menjëherë në mobilizim proaktiv në favor të zgjidhjes me dy shtete.
Në rubrikën e tij në gazetën franceze Le Monde, profesori pyeti se çfarë kishin bërë me të vërtetë udhëheqësit, të cilët tani janë të indinjuar nga komentet e Shtëpisë së Bardhë, gjatë më shumë se 16 muajve të luftës për të parandaluar këtë padrejtësi. Ku ishin demokracitë perëndimore ndërkohë që banorët vuanin nga bombardimet dhe uria, të bllokuar nën tenda? Ku ishin vendet arabe kur banorët e Gazës u kërkuan atyre të ndërhynin dhe t’i jepnin fund rrethimit?
Autori kujton se Trump jo vetëm konfirmoi synimin e tij për të marrë në dorë Rripin palestinez, por sqaroi gjithashtu se banorët e Gazës nuk do të mund të kthehen në zonë, duke bërë deklarata po aq brutale sa realiteti çnjerëzor në të cilin jetojnë këta njerëz.
Edhe pse Trump, siç thotë ai vetë, nuk mban përgjegjësi të drejtpërdrejtë për kthimin e Gazës në një “tokë rrënimi” të madh, vendimi i tij për të zhvendosur ambasadën amerikane nga Tel Avivi në Jerusalem shkaktoi një valë protestash në Gaza, kur dhjetëra njerëz u vranë në maj 2018 gjatë ceremonisë së zhvendosjes së ambasadës.
“Asnjë vend nuk është përpjekur të shfrytëzojë këto protesta popullore në Gaza për të kundërshtuar kontrollin që Hamas ka mbi këtë zonë. Asnjë vend nuk është përpjekur të pengojë presidentin e Autoritetit Palestinez Mahmoud Abbas që të shtyjë zgjedhjet e përgjithshme në prill 2021 për një periudhë të pacaktuar”, shton autori.
Përgjegjësia e liderëve të Bashkimit Evropian ishte e madhe në mohimin e demokracisë për popullin palestinez, edhe pse BE-ja është donatori kryesor për Autoritetin Palestinez. Ata e justifikuan këtë me “stabilitetin” e territoreve palestineze, i cili ishte një “stabilitet” iluziv sepse vendosja në Bregun Perëndimor vazhdoi ndërsa Gaza ishte nën rrethim.
Fati i Evropës vendoset në Gaza
Kur ai “stabilitet” iluziv u shemb më 7 tetor 2023, miqtë e mirënjohur të Izraelit nuk u përpoqën ta pengonin atë që të “binte në grackën e Hamasit”, por përkundrazi e shoqëruan atë në fushatën e tij për të shkatërruar Gazën. Sipas autorit, Trump nuk kishte asnjë lidhje me këto gabime dhe mbërritja e tij në Shtëpinë e Bardhë hapi derën e një armëpushimi që, pavarësisht brishtësisë së tij, lejoi kthimin e qindra mijëra njerëzve të zhvendosur në rrënojat e asaj që dikur ishte atdheu i tyre.
Tani, siç shton Filiu, presidenti amerikan “me paturpësinë e tij të zakonshme” po shpall një situatë në të cilën të gjithë kemi lejuar që Gaza të fundoset, duke miratuar shkatërrimin e këtij rajoni dhe gjenocidin ndaj popullit të saj. Hamasi – me rishfaqjen e tij atje – u jep liderëve izraelitë dhe amerikanë një justifikim për të dëbuar banorët e Rripit, nën pretekstin e një “fitoreje të plotë” mbi lëvizjen.
Nëse Trump, në brutalitetin e tij, mbron fuqishëm vënien para faktit të kryer në Gaza, bota duhet të përballet me një realitet të tillë në mënyrë që të hapë derën e një të ardhmeje për më shumë se dy milionë banorë të Rripit dhe të rivendosë legjitimitetin në një sistem shumëpalësh shumë të lëkundur.
Në këtë kontekst, autori kujton atë që tha një vit më parë, kur tha se “mundësia e një fitoreje ruse në Ukrainë rritet me vazhdimin e luftës në Gaza, për shkak të hendekut që po krijohet mes demokracive perëndimore dhe jugut global, që është një çështje që shkon përtej botës arabe”.
Duke pasur parasysh se kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu dhe presidenti rus Vladimir Putin po i lidhnin shpresat e tyre në rizgjedhjen e Trump-it, Filiu arriti në përfundimin një vit më parë se “fati i Evropës do të vendoset në Gaza”. Tani, pas asaj periudhe, “këtu po përballemi me diktatin e Trump-it në Gaza dhe sfidën e shpëtimit të ligjit ndërkombëtar”, përfundon autori. /tesheshi.com/
