Qeveria vendosi të “tregojë muskujt” pas asaj që ndodhi në Rinas, duke çuar kontigjente të ushtrisë në ruajtjen e sigurisë së areoportit kryesor të vendit, atij “Nënë Tereza”, të cenuar rëndë në reputacion nga e dyta vjedhje e bujshme në dy vjet, ku grabitësin hyjnë në pistë me shumë sportivitet, duke rrëmbyer thaës me euro gati për transport ajror jashtë vendit, fond bankash.
Paralel me këtë zhvillim, ende nuk ka në horizont asnjë shenjë kapje autorësh, edhe pas 48 orësh nga ngjarja. Vrasja me shumë pikëpyetje e atij që konsiderohet koka e këtyre lloj grabitjeve, Admir Murataj, e që policia pretendon se ia ka numëruar ajo n’lule t’ballit, përbën thjesht një ngushëllim, për të e opinionin. Në thelb, së paku deri më tani, rezultati në terren është zero.
Nga ana tjetër, dërgimi i kontigjenteve ushtarake në Rinas duket se përbën një teatralitet. Ajo që ka ndodhur nuk justifikon militarizimin e rrethimit të Rinasit. Shqipëria nuk është në situatë lufte. Nuk është as në ndonjë situatë acarimi social me tendenca të një konflikti civil, gjë që duhet të çojë në rritjen e sigurisë në vatra strategjike. Më saktë, Shqipëria nuk është në një “‘97”-të, e vetmja kohë kur Rinasi u blindua ushatarakisht. Ajo që ka ndodhur është rast i izoluar, ndonëse dy herë, dhe nuk është ushtria ajo që mund t’i pëgjigjet, pasi nuk bëhet fjala për banda në tentativë që rrijnë fshehur gërxheve e gëmushave rreth areoportit, në pritje për të bërë sulmin e radhës mbi thasët me para të bankave.
Siç është parë dhe nga pamjet, pakogjë është dashur që ajo mos ndodhte dhe që nuk ka të bëjë me kontigjente njerëzore si masë eliminuese, por me mendje të mangëta njerëzore.
Në dy portat e hekurit nga hyri e doli automjeti i grabitësve, mjaft të ishin më të siguruara me pamundësi hapjeje nga çdo lloj tentative, dhe kaq do mjaftonte të mos ndodhte ajo që ndodhi. Pra, nuk është çështje ushtarësh. Në kushte normale, aeroporti mbrohet me sistem e jo me ushtarë. Nëse një bankë vidhet një, dy apo tre herë, gjithnjë në kushte normale, zgjidhja nuk është ushtria me ndonjë blind që stacionohet afër saj por korrigjimi i sistemit të sigurisë aty ku ka çaluar.
Ndaj, qartazi, ushtria në Rinas është një masë krejt boshe në terma sigurie, por pa dyshim një tetralitet qeveritar, për të kompensuar paaftësinë parandaluese – jo tërësisht të sajën në këtë rast – me një taktikë reaguese. Kjo e fundit është kryekreje një truk, por që Basha zgjodhi ta quajë anti-kushtetues. /tesheshi.com/
