Giorgia Meloni, kryetarja e “Fratelli di Italia”, është ajo në dorë të së cilës ka rënë qeverisja në Itali. Ajo fitoi zgjedhjet në krye të koalicionit të cilit i përkiste – së bashku me partitë e Matteo Salvinit dhe Sivlio Berlusconit.
Sipas analistëve, një pikë kyçe në fitoren e Melonit dhe rritjen e përqindjeve të partisë së saj nga 4% në 2018 në 26% pas katër vitesh, ishte vendimi i saj për të “zbutur” retorikën ekstreme.
Krahasimisht, ajo është Lë Pen e Italisë, ndaj nuk munguan thirrjet nga Brukseli për të mos u votuar. Por u votua dhe fitoi.
Kjo bëri që në rrjete të dalin video nga daljet e mëparshme të zonjës së re të fortë të skenës politike italiane në televizorë dhe më gjerë, të cilat tregojnë se Giorgia Meloni është një politikane e egër, që nuk ngurron të bërtasë e të gjestikulojë fort.
Për më tepër, në vitin 1996, në moshën 19-vjeçare, Giorgia Meloni foli në programin francez të lajmeve Soir 3 për Benito Musolinin dhe e cilësoi atë si një “lider politik të mirë”. “Kjo do të thotë se gjithçka që bëri, e bëri për Italinë. Nuk e gjejmë këtë tek politikanët që kemi pasur në 50 vitet e fundit”, tha në atë kohë Meloni, e cila u prezantua si “një luftëtare shumë aktive e Aleancës Kombëtare që adopton ide neofashiste”.
Në fakt, Meloni është një fëmijë i rrymës ideologjike nostalgjike për fashizmin që u shfaq në Itali, pas dominimit të gjatë dhe të trazuar të së majtës së skajshme mes të rinjve që nga fundi i viteve 1960. Kur Giorgia e re filloi të shihte veprimin e saj politik jo me sytë e aktivistes së re, por me sytë e politikanes profesioniste të së nesërmes, ajo u sigurua të kalonte në pozicione edhe pak më të moderuara për të zgjeruar mbështetjen ndaj saj.
Kështu, Georgia Meloni nuk heziton më të mohojë çdo afinitet ideologjik, duke etiketuar si budallenj ata që sugjerojnë të kundërtën. “Por sigurisht që Musolini i bëri keq Italisë…”, deklaroi ajo së fundmi. Në fund të fundit, ajo shquhet për kameleonizmin e saj politik, megjithëse kjo cilësi është e zakonshme për kastën politike të Italisë dhe më gjerë.
Kundërshtarët e akuzojnë për “hipokrizi cinike”, por ajo që i intereson është se çfarë thonë për të votuesit. Nuk është rastësi që në vitin 2012 Meloni bënte thirrje që Italia të largohej nga Bashkimi Europian dhe tani është gati të bashkëpunojë ngushtë me Brukselin, megjithëse parashikon një Europë tjetër. /tesheshi.com/