Kur 24-vjeçarja Shilan Ahmad erdhi në një kopsht fëmijësh në qytetin gjerman Erfurt, ku duhej të fillonte punën, ajo u kthye menjëherë.
Ajo aplikoi për punë dhe bashkangjiti rezymenë dhe foton e saj. Kur drejtoresha e kopshtit e informoi me telefon se ishte pranuar, ajo ishte e emocionuar.
Por kur ajo u takua me drejtoreshën në dhjetor të vitit të kaluar, ajo thjesht e shikoi atë dhe iu drejtua një kolegu pranë saj që organizoi takimin.
“Si ka mundësi që e ke lejuar këtë grua të vijë të flasë me mua?”, pyeti ajo.
Ahmad, e cila është nga Siria, mbante shami.
Ajo mendoi se kjo nuk do të ishte problem për të, sepse bashkoi me aplikacionin një fotografi të saj të veshur me hixhab.
Përkufizimi i komplikuar i diskriminimit
Në teori, situata në të cilën u gjend Ahmedi është e paligjshme. Punëtorët mbrohen me ligjin gjerman nga diskriminimi i bazuar në fe dhe duhet të kenë të njëjtat shanse për të gjetur një punë si të tjerët në pothuajse çdo sektor.
Por përcaktimi i diskriminimit në vendin e punës në lidhje me shprehjen fetare në Gjermani është i komplikuar.
Në korrik, Gjykata Evropiane e Drejtësisë (GJED) la në fuqi një vendim të vitit 2017 që u lejonte punëdhënësve të ndiqnin një politikë neutrale në ndalimin e simboleve fetare në vendin e punës. Por kishte kushte të caktuara.
Tani, punëdhënësve u kërkohet të provojnë se politika e neutralitetit që ata ndjekin është vendimtare për punën.
Para vendimit të vitit 2017, ndalimi i simboleve fetare për ndonjë arsye tjetër përveç sigurisë nuk ishte lejuar.
Rasti u paraqit para GJED nga dy punëtore gjermanë, të cilëve iu kërkua nga punëdhënësit të mos mbanin hixhab në punë.
Njëra prej tyre punoi për dy vjet si mësuese e kopshtit, dhe më pas në vitin 2016 ajo vendosi të mbulohej. Ajo mbante shami deri në tetor, kur shkoi në pushim të lehonisë, e cila zgjati deri në maj 2018.
Dy muaj para kthimit të saj, kopshti miratoi një politikë të re të neutralitetit ndaj punonjësve, sipas së cilës i ndalonte ata të mbanin “çdo shenjë të besimeve politike, filozofike ose rajonale që janë të dukshme për prindërit, fëmijët dhe një palë të tretë në vendin e punës.”
Pezullimi për refuzimin e heqjes së shamisë
Kur ajo refuzoi të hiqte shaminë pas kthimit, u pezullua. Në të njëjtën kohë, një punonjësi tjetër iu kërkua të hiqte zinxhirin me kryq.
Gjykata Supreme Evropiane argumenton se këto masa janë të pranueshme sepse politika e neutralitetit zbatohet në një “mënyrë të përgjithshme dhe të barabartë” dhe për këtë arsye nuk mund të konsiderohet diskriminim i drejtpërdrejtë.
Një ligj tjetër i ngjashëm për neutralitetin në ndalimin e simboleve fetare u miratua në korrik dhe zbatohej për punonjësit e policisë, dhe ishte një përgjigje ndaj rastit të një oficeri policie i cili bëri tatuazhe pjesë të himnit nazist në gjoks.
Eprorët e tij donin ta pushonin nga puna, por zbuluan se nuk kishin bazë ligjore për të pushuar dikë vetëm për shkak të tatuazheve të tij. Në maj 2021, qeveria gjermane miratoi një ligj që nuk synonte drejtpërdrejt ndalimin e tatuazheve naziste, por bëri “konotacione fetare dhe ideologjike”.
Çdo shtet gjerman ka ligjet e tij të neutralitetit. Disa, për shembull, i ndalojnë avokatet të mbajnë shami, ndërsa Berlini ka vite ligjin e vet që nuk lejon që mësueset e shkollave të mbajnë shami.
Në përgjithësi, shumë gra që mbajnë shami kanë përvojë të mirë duke punuar në Gjermani, dhe nuk është e pazakontë t’i shohësh ato në arka, farmaci ose dyqane. Por mbi to është një re pasigurie.
Zehra Eres, studente e bioteknologjisë në Universitetin e Berlinit, thotë se ëndrra e saj ishte të bëhej mësuese, por që për shkak të hixhabit, të cilin e konsideron pjesë të identitetit të saj, ajo e dinte që nuk mund të bëhej, u tërhoq.
Në Berlin, një ligj është në fuqi që ndalon mësueset të mbajnë shami. Ligji u shpall antikushtetues vitin e kaluar, por është e paqartë se kur do të shfuqizohet. /tesheshi.com/
