Nga Bardha Nergjoni
Edhe pse konsiderohet një perlë e paprekur e turizmit malor dhe natyrës piktoreske, Stebleva e Gollobordës, krahina mes Dibrës dhe Librazhdit, është shumë afër por edhe shumë larg për shkak të infrastrukturës së munguar.
8 vjet më parë filloi investimi për rrugën që lidh Peshkopinë me Librazhdin, por nga 26 kilometër rrugë vetëm 11 u ndërtuan pjesë-pjesë, ndërsa 15 të tjera mbetën në gjendjen e mëparshme. Si pasojë e rrugës, në dimër Stebleva braktiset nga banorët. Nga 300 syresh që jetojnë gjatë verës, në dimër guxojnë vetëm 30, ndërsa të tjerët kanë zhvendosen në qytetet ku kanë ndërtuar jetë urbane.
Me shpresën e rrugës, shumë familje menduan të investojnë.
Ndërtimet e para prej druri tashmë presin turistë, pistat natyrore të skive nuk duan asgjë më shumë se njerëz, bukuria dimërore pret vetëm të shijohet, por ndërkohë kjo “Dardhë” kaq e afërt nga ajo e Korçës, mbetet ende larg turizmit dimëror.
U deshën njëzet vjet që natyra e mrekullueshme e Steblevës, të rikthehej në vëmendjen e banorëve që dikur u larguan prej saj, për të mirat që vetëm ajo mund t’u ofronte.
Gjithashtu, përpjekje serioze janë bërë për të realizuar hapjen e pikës kufitare të Llakaicës me shtetin Maqedonas. Kjo pikë kufitare njihet ndryshe si “Fusha e 30-tës”, vendi me pikë piramidën nr.30, të kufirit shtetëror me Maqedoninë. Hapja e kësaj pike kufitare e bën Steblevën një zonë malore turistike, vetëm 30 min larg nga Struga.
E megjithatë, pengu i rrugës ka bërë që në dimër kjo zonë në këmbët e parkut kombëtar Shebenik-Jabllanicë të jetë një pamje e paarritshme për të gjithë ata që duan të shijojnë natyrën dimërore, për të mos udhëtuar shumë drejt veri-lindjes apo drejt Maqedonisë.
Stebleva është një teatër natyror, një gërshetim i mahnitshëm i lëndinave, pyjeve, kodrinave, maleve dhe lumenjve. “Maja e Zezë” e cila ndodhet në lartësinë 2225 m mbi nivelin e detit, është maja më e lartë në këtë zonë. I dyti renditet mali i Raducit, me një lartësi 2084 m, i cili shtrihet në lindje të Steblevës.
Stebleva përshkohet nga përrenj dhe kroje të shumtë, të cilët pasi grupohen, formojnë lumin që në gjuhën e popullit quhet “ Zalli i Steblevës”. Pasi përshkon rrugën Borovë – Trebisht – Okshtun, në Gjoricë të Dibrës, ky lumë bashkohet me Drinin e Zi.
Krahas bukurisë, florës dhe faunës së pasur, ky lumë karakterizohet edhe nga cilësia parësore e peshkut që rritet në këto ujra, trofta me pika të kuqe. Jo më pak kureshtje, zgjon dëshira për të vizituar liqenin karstik të malit të Draganit. Shkëmbinjtë monumentalë që e karakterizojnë, krijojnë një peisazh natyror vërtet miklues.
Të mahnitshme janë pllajat dhe lëndinat e Visharicës, malit të Kallkanit e Mllacit, të cilat përbëjnë një nga pjesët më tërheqëse të Steblevës, të përshtatshme për aktivitetet sportive gjatë muajve të verës dhe pistat natyrore për ski, gjatë sezonit të dimrit. /tesheshi.com/
