Si të mos mjaftonin pamjet klasike të fushatës zgjedhore, me partiakë e qeveritarë krah më krah deri dje e sot në mësymje frontale ndaj njëri-tjetrit, ky i vogli vendi ynë rezervon akoma gjëra të tjera të papërtypshme.
Armando Sadiku e Elseid Hysaj, dy lojtarë të spikatur të përfaqësueses së futbollit, gjenden prej ditësh nën goditje për shprehje publike të një qëndrimi të tyre politik.
“Mëkati” i tyre është se kanë dalur hapur në krah të kryeministrit të vendit; një qasje e deklaruar shkoqur prej tyre në pamje filmike që qarkullojnë televizion më televizion.
Shkrues gazepqarë kanë vendosur t’i godasin fort dy futbollistët që kanë guxuar t’i shfaqin në publik parapëlqimet e tyre politike. E siç ndodh sa herë që sulmohen lojtarët kuqezinj, goditja ndodh të jetë dhe nën brez, duke shtënë në kritikën e pavend dhe nota fetare.
Sadiku cilësohet diku si një gënjeshtar për Ramazan!!! Si një besimtar musliman që ka bërë një mëkat të madh duke gënjyer haptazi!!! Sulmuesi na paska thënë që një gol të tij gjetiu ia paska dedikuar kryeministrit, e se ka harruar se atë ua ka dedikuar më parë tifozave shqiptarë!!!
Tani, për të qenë të sinqertë, çështja e mëkatit këtu është si pak e koklavitur, pasi do duhet një thellim në literaturën fetare për të parë në kemi të bëjmë me diçka të tillë! Ka gënjyer për dedikimin e golit!!! Të jetë mëkat thua?!
“Zgërdhirjet dialektale” të një tjetër shkruesi, që togfjalëshin në thonjëza e ka përdorur më herët për një figurë fetare, por që shumë më mirë i shkojnë vetë atij, nuk duken aq të pafajshme në kritikën ndaj futbollistëve.
Kritikohen fort Sadiku e Hysaj për fjalët e mira për kryeministrin pasi na sillet në vëmendje fakti se disa prej djemve të kombëtares na paskan dhënë më parë dhe shfaqje të ndasisë fetare!
Eshtë e tepërt fare ta ndërthurësh këtë pastaj dhe me simbolikën e një autogoli prej tyre, apo të një goli në portën e Bashës, që në të ka vendosur foton me Trump-in!
Në të vërtetë, futbollistët e kombëtares i ka gjetur belaja prej kohësh. Bëjnë të shfaqin parapëlqimet e tyre fetare, u turren me potere, bëjnë të shfaqin parapëlqimet e tyre politike, u turren prapë me potere.
Ata janë qenie si të gjithë ne, aspak të veçanta, aspak të izoluara. Thjesht, janë qenie shoqërore, e ashtu si çdokush, kanë mbrujtjen e tyre fetare apo politike, të cilën e shfaqin sa herë që e shohin të arsyeshme.
Eshtë marrëzi t’i kritikosh për mbështetje të një figure politike në zgjedhje, qoftë ai dhe kryeministri i vendit, sepse ata janë në të drejtën e tyre si qytetarë të lirë të këtij vendi. Nuk është e mundur që asnjë institucion t’u mbyllë gojën atyre, siç kërkohet, ngaqë nuk mund t’u mohohen të drejta që i gëzojnë të tërë.
Brenda fushave ku ata luajnë ka sigurisht ca rregulla kufizuese në këtë këndvështrim, por gjithçka mbetet brenda atij territori.
Pep Guardiola foli ditë më parë në Barcelonë para mijëra njerëzve për pavarësinë e Katalonjës, duke kërkuar dhe mbështetjen ndërkombëtare në sfidimin e një “shteti autoritar” në Madrid, por nuk dëgjuam e nuk lexuam askund që ai të kryqëzohej për qëndrimin e tij.
Aty nuk foli ish-trajneri i Barcelonës apo trajneri aktual i Mançester Sitit, por një mbështetës i mëvetësisë katalanase, një figurë e njohur publike, e bërë kështu falë profesionit të tij.
Cili institucion mund ta ndalojë atë të shprehet? FIFA? Aspak!
Në të njëjtën logjikë, e vetmja gjë që mund t’u kërkohet këtyre lojtarëve është të tregohen profesionistë e të përkushtuar në fushë sa herë që luajnë për përfaqësuesen. Përndryshe, jashtë fushe, ata mund ta shfaqin hapur përkatësinë e tyre fetare, edhe nëse kjo nuk i pëlqen ndokujt, e po kaq hapur mund të shkojnë qoftë edhe së bashku në objektet e kultit, të flasin për besimin e tyre e të krenohen me të, siç mund t’i shpërfaqin hapur dhe bindjet e tyre politike.
Eshtë meskinitet t’i bashkosh inatet kundër tyre, për shkak se nuk të shkojnë për shtat në paraqitjet e tyre fetare apo politike. Do apo nuk do, asgjë nuk mund t’i ndalë të jenë të tillë, as nuk ka se si të ndalohen të veprojnë kësisoj! /tesheshi.com/
