Që partitë shqiptare janë prona të kryetarëve, kjo dihet tashmë; por realisht nuk ka ndodhur ndonjëherë në politikën shqiptare të 25 viteve që një vendim kaq të rëndësishëm si ai i PD-së për mosmarrjen pjesë në zgjedhje, të dalë formalisht vetëm nga një tavolinë dy personash, kryetari dhe ish-kryetari.
Lulzim Basha i cili dje konsumoi bisedën e dytë radhazi me ish-kryeministrin Berisha në zyrën e tij te 20-katëshi para TVSH-së, u tha gazetarëve se po shkonte të hante byrek me supë tek bashkëshortja e tij që ka zyrën.
Por përtej metaforës së byrekut me supë me doktorin, asnjëherë që prej 18 shkurtit nuk është mbledhur as Kryesia e as Këshilli Kombëtar i PD-së. Pra, të gjitha këto zhvillime të pazakonta në kampin e opozitës, janë kaluar pa konsultën e nevojshme brenda forumeve më të larta.
Vetëm dy javë më parë ndodhi që Basha mblodhi krerët e degëve për t’u konsultuar për protestën e bllokimit të rrugëve dhe atë të Kavajës dhe kaq.
Ndërkohë që procesi më i rëndësishëm politik ishte ai i negociatave me ndërkombëtarët, kur PD-së iu dha një shans i madh për të pasur një garanci ndërkombëtare në zgjedhjet e 18 qershorit.
Por Basha i dha përgjigje draftit vetëm me një konsultim me ish-kryeministrin Berisha.
Vetëm një ditë më vonë, mblodhi aleatët dhe diskutoi kur refuzimi i paktit u bë një fakt i kryer.
Nëse bëjmë një analogji me zhvillimet politike shqiptare me negocim ndërkombëtar, mund të kërkojmë rastin e Konferencës së Rambujesë.
Pas negociatave gati dyjavore në kështjellën mesjetare me delegacionin shqiptar dhe atë serb, ndërkombëtarët hartuan një draft i cili parashikonte largimin e të gjitha trupave ushtarake dhe policore serbe nga Kosova, futjen e trupavve të NATO-s dhe një administrim ndërkombëtar të OKB-së.
Delegacioni serb nuk e firmosi marrëveshjen duke e refuzuar apriori. Ndërkohë, pjesa më e madhe e delagcionit shqiptar e firmosi atë.
Vetëm përfaqësuesi politik i UÇK-së, Hashim Thaçi nuk e firmosi pasi kërkoi dy javë kohë për të shkuar në Kosovë dhe të konsultohet me strukturat e komandantët e ushtrisë.
Me një avion special, Hashimi erdhi në Tiranë, u nis urgjent për në Has; e nga malësia e Gjakovës kaloi një shteg që kontrollohej nga ushtria shqiptare dhe UÇK duke kaluar në zonën e Ramush Haradinajt në Dukagjin.
Nga ku përfundoi në Drenas ku ndodhej Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së.
Prej atje mbahet mend konferenca emblematike përpara medias ndërkombëtare ku në krah të tij ishte Sylejman Selimi dhe një oficer tjetër i lartë i UÇK-së që ishin ulur pranë një tryeze luksoze jashtë në livadh, kurse pas tyre dy ushtarë trumëmëdhenj të veshur mirë dhe të armatosur me automatikë të prodhimit amerikan.
Në atë konferencë Thaçi shpalli se komandantët e UÇK-së kanë miratuar marrëveshjen e Rambujesë, ndaj do të shkonte në Paris për ta firmosur.
Nuk vonoi as dy ditë dhe u nis menjëherë me një avion special nga Shkupi, pasi nga Dragashi, Thaçi kishte kaluar në malësitë e Gostivarit.
Thaçi, me vonesën e tij irritoi së tepërmi amerikanët, ku pati një përplasje me Sekretaren e atëhershme të Shtetit, Madllene Allbright, por i tha se unë nuk e kam tagrin për ta dhënë vetëm këtë verdikt.
Po sot Lulzim Basha ku e mori këtë mandat, i cili ndoshta do të donte edhe një referendum partiak, pasi përbën vendimin më të rëndë të marrë nga ndonjë parti politike në 25 vjet, pra për të mos hyrë në zgjedhje?
Ish-deputeti i PD-së, Fatos Hoxha, i cili ka qenë një nga njerëzit që kanë milituar gjatë dhe pjesëmarrës në forumet e partisë, e cilësonte vendimin si vetëvrasje, duke akuzuar njëherësh shumë nga figurat e PD-së që me heshtjen e tyre po e dëmtojnë partinë.
Realisht ka disa deputetë që nuk kanë qenë dakord jo vetëm me çadrën por edhe me bojkotin e zgjedhjeve. Për të përmendur disa emra: Eduard Selami, Majlinda Bregu, Jozefina Topalli, Genc Ruli etj.
Por asnjëri nuk ka dalë publikisht kundër vendimit të Bashës; thjesht ata po e lënë në bojkot PD-në duke ia transferuar përgjegjësinë kryetarit, meqë ky i fundit e mori vendimin me kokën e vet dhe të Sali Berishës. /tesheshi.com/
