Është e vërtetë se nuk ka ndryshim në dashurinë që ndjen për fëmijën e parë dhe të dytin, por ndryshime praktike ekzistojnë plot. Ndryshime në mënyrën si ne ragojmë, si sillemi dhe se si i përballojmë gjërat mund të hasen në prindërimin tonë të përditshëm:
- Së pari, duke filluar që nga shtatzania. Ajo përjetohet më me pak ankth dhe frikë. Normal, sepse e di mirë se “çfarë të pret”. Nga ana tjetër, nuk ke as kohë të mendosh për frikërat dhe ankthet sepse ke një vogëlush përpara që ka nevojë për vëmëndjen tënde.
- Dihet se kur të pyesin “a dëshiron një vajzë apo një djalë” do preferosh në varësi të gjinisë së fëmijës së parë.
- Me fëmijën e parë, prindërit kanë tendencën të vrapojnë nëpër spitale sapo të kalojë një vizë temperature. Tashmë asgjë nuk të çon në panik kot. Vendimet merren më me qetësi sepse di si të reagosh ndaj shumë të papriturave.
- Duke qenë se të gjitha pritshmëritë, shpresat dhe ëndrrat janë përqëndruar tek fëmija i parë, me pavetëdije vazhdojmë t’i kushtojmë më shumë vëmendje të parit dhe tolerojmë më shumë të dytin.
- Fëmija i dytë bëhet më shpejt i pavarur sepse e ka gjetur “rrugën e shtruar” ndaj dhe vullneti ynë dhe përkushtimi ynë bie, sepse është thuajse çdo gjë gati. /tesheshi.com/
