Mediat izraelite po raportojnë rritje të tensioneve brenda Izraelit lidhur me mënyrën se si qeveria e Benjamin Netanyahu-t po e trajton marrëveshjen e armëpushimit të Gazës. Ata theksojnë se Tel Avivi nuk i është përmbajtur kushteve të marrëveshjes, ndërsa analistët e kanë cilësuar mbështetjen amerikane për kryeministrin izraelit si një “lëvizje të gabuar” që e ndërlikon më tej situatën.
Kanali 12 i Izraelit raportoi se armëpushimi skadoi në mesnatën e së shtunës për të dielën, por se Izraeli nuk lejoi hyrjen e ndihmave humanitare në Gaza dhe as nuk vazhdoi negociatat për fazën e dytë të marrëveshjes, duke treguar një ngërç në zbatimin e kushteve të dakorduara.
Në të njëjtin kontekst, Yaron Avraham, korrespondenti i çështjeve politike të Channel 12, thekson se Izraeli ende ka shpresa për të arritur një ose dy marrëveshje për lirimin e pengjeve të gjalla, pavarësisht refuzimit të Hamasit për ta negociuar këtë veçmas nga bisedimet për përfundimin e luftës.
Moriah Asraf Wolberg, një korrespondent për Channel 13 shpjegon se Izraeli po kërkon të zgjasë operacionin në faza që mund të zgjasin nga shtatë ditë në një muaj, ndërsa Hamasi këmbëngul se çdo përparim kushtëzohet me një diskutim për përfundimin e luftës, gjë që Netanyahu e refuzon plotësisht.
Barak Ravid, një analist politik për portalin Walla dhe CNN, konfirmoi se Izraeli nuk iu përmbajt marrëveshjes së nënshkruar në praktikë, sepse negociatat për fazën e dytë duhej të fillonin në ditën e 16-të të armëpushimit, gjë që nuk ndodhi as pas më shumë se 40 ditësh.
Kushtet e reja
Ravid beson se Tel Avivi po përpiqet të vendosë kushte të reja, edhe pse më parë ka nënshkruar marrëveshjen, me pretekstin se marrëveshja nuk është më e mirë. Ata gjithashtu nuk prisnin që Hamasi të mos pajtohej me këto kushte të reja.
Duke komentuar qëndrimin amerikan, Ronen Bergman, një analist ushtarak për gazetën izraelite Yedioth Ahronoth, tha se Shtetet e Bashkuara miratuan një qasje të konsideruar të pamjaftueshme kur i lejuan Netanyahu-t lirinë e veprimit pa presion, kjo është arsyeja pse Hamasi akuzoi Uashingtonin dhe Tel Avivin për pengim të zbatimit të marrëveshjes, duke paralajmëruar se Izraeli mban përgjegjësi për çdo pasojë që mund të shkaktojë te pengjet.
Në të njëjtin kontekst, ish-kryeministri izraelit Ehud Barak beson se Netanyahu u ka paraqitur zyrtarëve amerikanë vetëm dy zgjedhje – lirimin e pengjeve ose vazhdimin e luftimeve, duke vlerësuar se një zgjedhje e tillë është mashtruese dhe i ekspozon pengjet në rrezik real.
Nimrod Sheffer, ish-shefi i Departamentit të Planifikimit në ushtrinë izraelite, beson se prania e vazhdueshme e kësaj qeverie në pushtet do të thotë vazhdim i krizës së pengjeve dhe për këtë arsye kërkon largimin e saj nga skena politike për t’i dhënë fund krizës.
Mosmarrëveshjet në rritje
Raportet izraelite përmendin një mosmarrëveshje në rritje midis institucionit të sigurisë dhe Netanyahu-t. Channel 13 citoi Ronen Bar, kreun e Shin Bet, të ketë thënë se Izraeli mund të vazhdojë të luftojë pas përfundimit të luftës nëse do, për të cilën Netanyahu reagoi me zemërim, duke akuzuar drejtuesit e sigurisë për mashtrues të opinionit publik.
Itzik Horn, babai i dy të burgosurve izraelitë, njëri prej të cilëve u lirua, kritikoi politikat e qeverisë, duke vënë në dukje se ish-ministri i Sigurisë Kombëtare Itamar Ben-Gvir vendosi të ndëshkojë të burgosurit palestinezë duke i privuar nga ushqimi, duke pyetur veten se si kjo do të ndikonte te të burgosurit e rrëmbyer të mbajtur në Gaza.
Ish-ambasadori izraelit në Itali, Dror Eydar, bëri thirrje hapur që lufta të vazhdojë, pavarësisht nga fati i pengjeve, ndërsa Yehuda Cohen, babai i një prej të burgosurve izraelitë në Gaza, shprehu frikën se një përshkallëzim ushtarak do të çonte në vrasjen e pengjeve, në vend të shpëtimit të tyre.
Në dritën e këtyre pikëpamjeve të ndryshme, Barak Seri, një ish-këshilltar i ministrit të Mbrojtjes, kritikoi pretendimet për presion ushtarak ndaj Hamasit, duke argumentuar se shumica e të rrëmbyerve u liruan në bazë të marrëveshjeve dhe jo si rezultat i operacioneve ushtarake, duke sugjeruar se historitë e qeverisë për ndikimin e presionit ushtarak nuk janë mjaft bindëse. /tesheshi.com/
