Presidenti rus Vladimir Putin beson qartë se ka një numër të pakufizuar njerëzish tek të cilët mund të mbështetet ndërsa përpiqet të rifitojë iniciativën në konfliktin e Ukrainës.
Por ai duhet të jetë i vetëdijshëm edhe për një nga mësimet e historisë ruse: humbja e jetëve ruse në fushën e betejës është e pafalshme dhe shumë lehtë mund të ketë pasoja katastrofike për regjimin në pushtet në Moskë, shkruan Telegrafi.
Më shumë se një shekull më parë, më 1917, humbjet e tmerrshme të pësuara nga ushtarët caristë gjatë Luftës së Parë Botërore përshpejtuan Revolucionin Rus dhe kontribuan në përmbysjen e Nikollës II., paaftësia e të cilit rezultoi në qindra mijëra vdekje.
Shkalla aktuale e humbjeve ruse në Ukrainë mund të mos jetë ende aq e lartë, por është ende mjaft e rëndësishme për t’i kërkuar Kremlinit të urdhërojë një mobilizim masiv për të zëvendësuar 100,000 trupat e humbura gjatë luftës vitin e kaluar. Ka pasur gjithashtu raporte të reja se mund të ketë më shumë mobilizime, veçanërisht nëse Putin, siç besojnë shumë strategë perëndimorë, po planifikon një ofensivë të re pranverore.
Megjithëse Putini ndoshta beson ende se mënyra më e mirë për t’iu përgjigjur çdo dështimi ushtarak është të sakrifikojë edhe më shumë të rinj rusë në vijën e frontit, ai së shpejti mund të zbulojë se gatishmëria e tyre për të qenë “mish për top” i ka kufijtë e saj.
Pavarësisht humbjeve të rënda të pësuar nga forcat e armatosura ruse, Kremlini nuk ka mësuar asgjë dhe vazhdon të grumbullojë humbje me një shkallë që rrallë shihet në luftërat moderne. Komandantët ukrainas vlerësojnë kështu se rusët po humbasin rreth 500 ushtarë në ditë pa ndonjë përfitim të prekshëm. Për shembull, në betejën për Bakhmutin, një qytet me rëndësi strategjike në Donetsk, trupat e ushtarëve rusë të vdekur shërbejnë si mburojë për ushtarët rusë të mbijetuar ndërsa vazhdojnë ofensivën e tyre.
Për më tepër, sa më gjatë të zgjasë konflikti, aq më e qartë bëhet se shumë ushtarë kanë vdekur – njësoj si në Luftën e Parë Botërore – për shkak të pajisjeve të dobëta dhe paaftësisë së komandantëve të tyre, shumë prej të cilëve shfaqin një indiferencë të pashpirt për fatin e tyre.
Një shembull i mirë i paaftësisë së komandantëve rusë ishte fundosja e kryqëzorit Moskva, flamuri i Flotës së Detit të Zi, në prill. Një studim i mëvonshëm i inteligjencës britanike për sulmin zbuloi se, megjithëse ishte duke operuar në një zonë lufte aktive, mbrojtja antiraketë e anijes nuk ishte funksionale.
Mungesa e disiplinës duket të jetë gjithashtu përgjegjëse për vdekjet, që thuhet se ishin rreth 600 ushtarë, pas një sulmi me raketa ukrainase në kazermat në Makiivka në natën e Vitit të Ri. Ministria ruse e Mbrojtjes fajësoi ushtarët për përdorimin e celularëve të tyre, duke ua dhënë vendndodhjen ukrainasve. Më vonë u zbulua se komandantët e bazës ishin jashtë kazermës në festat e Vitit të Ri gjatë sulmit.
Edhe kur rusët thonë se kanë arritur njëfarë suksesi ushtarak, zakonisht është thjesht propagandë që synon të bindë publikun se forcat e tyre të armatosura po funksionojnë shumë më mirë sesa është në të vërtetë. Kështu, pretendimi i Moskës në fillim të kësaj jave se 600 ushtarë ukrainas u vranë në një sulm hakmarrës në qytetin e Kramatorskut u hodh poshtë më vonë dhe rezultoi se raketat ruse humbën plotësisht objektivin. Dhe Yevgeny Prigozhin, kreu i grupit mercenar Wagner, këmbënguli se forcat e tij kishin kapur Soledarin, vetëm që zëdhënësi zyrtar i Putinit të hidhte poshtë pretendimet e tij, duke ofruar një pasqyrë të rrallë të tensioneve midis fraksioneve rivale në Kremlin. Gjithashtu duhet theksuar se Putini ka ndryshuar sërish gjeneralët përgjegjës për pushtimin.
Ndërsa shkalla e vërtetë e keqpërdorimit të ushtrisë nga ana e Kremlinit bëhet më e qartë, populli rus me siguri do të jetë më pak i gatshëm të mbështesë qëllimet e luftës të Putinit, thotë redaktori i çështjeve të Telegraph, Con Cughlin.
Nëse diçka deri më tani ka ilustruar hezitimin e të rinjve rusë për të sakrifikuar jetën e tyre për “operacionin special ushtarak” të Putinit, kjo ka qenë pamja e mijërave që përpiqen të ikin jashtë vendit për të shmangur rekrutim.
Putini po humbet luftën e tij dhe, nëse ukrainasit marrin pajisjet perëndimore që duan, nuk do të kalojë shumë kohë para se ai të mposhtet plotësisht, përfundon Cughlin. /tesheshi.com/
