Nga Bardha Nergjoni
Stërvitja e fundit para nisjes e Luiza Gegës është pista e tartanit të “Elbasan Arena”. Taulanti është i kujdesshëm deri në detaje që gjithçka të shkojë mirë. Ndërsa ka siguruar akullin që i duhet gjatë stërvitjes, ai ndjek çdo hap të Luizës, e shoqëron me një tjetër atlet dhe mundohet që ajo të jetë në formë optimale një ditë para nisjes në Garat Olimpike të Rios në Brazil. Rezultatet e atletikës nuk janë fat, thotë Taulanti, ndërsa rëndit pikat e dobëta dhe të forta të atletes së tij tashmë nën kampione e Europës. Si një ish futbollist ai e di mirë që është stërvitja individuale ajo që bën diferencën në çdo garë. Me lidhje të afërta me Selman Stërmasin, Taulanti thotë se ai ka mbaruar studimet në drejtësi, ka qenë dhe vazhdon të jetë një menaxher i suksesshëm biznesi me të ardhurat e të cilave jeton, ndërsa dashuria e tij, nga ku merr vetëm 60 mijë lekë të vjetra në muaj, është Atletika. Është ish trajner i Klodiana Shalës dhe stërvit disa kampionë. Për përshtypjet e takimit të parë me Luizën, përkushtimin ndaj rezultateve, zhgënjimin nga trajtimi që i bën shteti sportistëve të atletikës dhe detaje të tjera, trajneri i kampionëve Taulant Stërmasi flet për tesheshi.com
Si e kujtoni takimin e parë me Luiza Gegën?
Unë jam marrë gjithmonë me sportistë shpejtësie dhe jo distance. Për një trajner që merret me shpejtësinë e ka pak të vështirë të kalojë në një disiplinë tjetër. E njihja shumë pak Luizën dhe disiplinën e saj. Kishte sportistë shumë të mirë në atë kohë, më të mirë se Luiza por gjithmonë duke folur për shumë vite më parë. Njohja jonë ka korresponduar edhe me një ngjarje të veçantë për Luizën, ditëlindjen e saj të 19-të. Ishte vonë për mua dhe për të pasi nëse do të kishte filluar 14 vjeç atëherë këtë rezultat tani do ta kishim 5 vjet më parë.
Ju vini nga futbolli. Ekziston një lidhje mes traditës familjare në sport dhe sidomos me atletikën?
Kam qenë futbollist i zakonshëm. Kam luajtur me ekipin e parë me Tiranën, ku ka pasur rezultate pasi kam marrë pjesë edhe në Champions Ligue, kemi dalë tre herë kampion por nuk isha sportist për Kombëtaren. Është e vërtetë që kam lidhje familjare me Selman Stërmasin por jo patjetër pasioni im vjen nga tradita por ka lidhje me kënaqësinë që më jep sidomos Atletika. Kam vazhduar deri në moshën 25 vjeçare të luaj futboll dhe nga 2002 merrem vetëm me atletikën.
Pse vendosët të merreni vetëm me atletikën?
Fillimisht më vinte keq për sportistët.Problemi i sporteve në përgjithësi dhe veçanërisht atletikës ishte se bëheshin stërvitje në grup. Nuk mund të bësh stërvitje në grup pasi stërvitja është individuale. Edhe në futboll kështu duhet të jetë.
Cili ishte problemi i Luizës në momentin kur ju u kthyet në trajnerin e saj?
Problemi më i madh i periudhës së ardhjes për Luizën ishte koha shkurtër që ajo merrej me stërvitjen. Përpara se të vinte në Tiranë, bënte 3-4 stërvitje në javë ndërsa tani bën 13-të dhe sigurisht që stërvitjet nuk shtohen me dëshirë por edhe organizmi i sportistit duhet ta përballojë. Kemi 8 vjet që stërvitemi bashkë dhe çdo vit Luiza ka bërë më mirë se një vit më parë. Nuk ka asnjë vit që mund të themi se kemi ruajtur të njëjtin rezultat si një vit më parë.
Si e shikoni pjesmarrjen në Lojërat Olimpike? Cila është pika e dobët dhe e fortë e Luizës në këto gara?
Rio është garë taktike. Nuk mund të shkosh në Rio e të përmirësosh atë çfarë ke bërë përpara. Në këto gara nuk je vetëm. Në gati 8 xhiro garë do të jetë e vështirë, do të ulet ritmi, do të jesh në garë me të tjerët. Idea është që të kualifikohesh në finale dhe kjo varet edhe nga sportistët e tjerë.
Pika jonë e dobët është se nuk e njohim disiplinën për të cilën Luiza do të garojë, pasi koha ka qenë e pamjaftueshme për t’u stërvitur. Liza ka qenë në disiplinën 1500 metra pa pengesa, është problem pengesa dhe distancë.
Pika e fortë e saj është se titulli nënkampione Europe. Asnjë tjetër nuk do e bënte dot të ndërrojë disiplinën në kaq pak kohë. Do një kohë të caktuar përgatitje çdo disiplinë. Luiza është sportiste shumë e mirë dhe nuk është rënditur rastësisht ndër 10 sportistet më të mira në botë. Është e 6-ta për arritjet e saj dhe jo tani por qysh në vitin 2014.
Duket sikur stërvisni vetëm kampionë duke shtuar këtu edhe Klodiana Shalën por edhe të rinj që kanë rekorde kombëtare dhe ndërkombëtare. Cili është sekreti?
Ata që kam stërvitur dhe jam duke stërvitur janë kampionë, pjesa më e madhe në dy gara ndërsa një pjesë në një garë. Mund të them se ka të rinj në ngjitje si Relaksa Dautaj që është vetëm 14 vjeç por ruan titullin në nivel ballkanik si dhe shumë sportistë në disiplina të tjera të Atletikës. Kam lexuar shumë, i përkushtohem këtij sporti pasi e dua por jo se kam fitime. Aktualisht marr vetëm 60 mijë lekë të vjetra në muaj nga shteti. Merrem me menaxhim dhe jam bizneset që më sigurojnë jetesën dhe jo Atletika. Sponsorët nuk i afrohen atletëve. Edhe ata që e bëjnë me shuma minimale nuk ia dinë vlerën. Pasioni kërkon edhe shpërblim sidomos kur bëhet fjalë për kostot e stërvitjeve që janë tepër të mëdha.
Atletika nuk është çështje fati. Kërkon stërvitje të vazhdueshme, mund dhe sakrifica që të jesh si Luiza Gega sot. /tesheshi.com/
