Ibn Khaldun tha: “Njerëzit janë të barabartë në kohë paqeje, dhe kur shfaqen në luftë, ata tregojnë dallime.”
Nëse politika është arti i së mundshmes, atëherë lufta duhet të jetë arti i trajtimit të asaj që nuk mund të bëjë politika, por ja që luftërat civile janë bërë të pafundme. Lufta në Afganistan ka shpërthyer për arsye të qarta, por tani po shpaloset pa shkaqe të njohura, dhe fundi i saj nuk është askund afër.
Lufta në Afganistan ishte një pandemi; shpërtheu dhe u përhap këtu dhe atje, dhe pothuajse të gjitha vendet kryesore morën pjesë në atë luftë, duke zvarritur vendet e vogla pas saj, duke e bërë atë luftën e tretë globale. Kombet e Bashkuara kanë punuar për ta shtrirë atë, ndërsa të gjitha vendet e përfshira kanë punuar për të angazhuar të tjerët. Kjo lloj etheje nuk përhapi asgjë tjetër përveç virusit të luftës civile të pafund.
Që nga ndërhyrja e Bashkimit Sovjetik në Afganistan në 1978, ngritja e Revolucionit Iranian në 1979 dhe deri më tani, lufta afgane nuk ka pushuar, pasi ajo u shndërrua në një luftë fetare nga inteligjenca amerikane. Megjithëse Bashkimi Sovjetik ateist u zhduk, kjo luftë u shndërrua në një pandemi, e cila së pari u përhap në shtetet e shkatërruara të perandorisë sovjetike, pastaj në Evropën Lindore, veçanërisht në mesin e popujve të Jugosllavisë, për të vazhduar të përhapet në Somali dhe Irak. Pastaj erdhi “Pranvera Arabe” e kështu me radhë.
Aktualisht, bota është e rrethuar nga “trekëndëshi mistik”: Lufta e pafund civile e Afganistanit, ngrohja globale dhe koronavirusi.
Përkundër faktit se lidhja midis këtyre tre gjërave nuk është e dukshme, është e qartë që këta tre faktorë kombinohen për të thurrur katastrofa. Ajo që kanë të përbashkët është se në këtë botë të “zvogëluar” nga interneti, nuk është e mundur të fshihet ajo që po ndodh në çdo vend apo rajon të botës, dhe interneti nuk është vetëm një mjet komunikimi dhe rrjedhë informacioni, por një mjet që krijon probleme dhe i shndërron ato në katastrofa.
Në këtë rast, e gjithë bota, e përfshirë në luftëra të shumta të vogla pa fund, që duket se kërcënohet dhe nga lufta bërthamore, duket se ende nuk ka ilaç për t’i zgjidhur problemet, duke u zëvëndësuar po me sëmundje. Për shembull, imigracioni i paligjshëm nuk është shkak, por pasojë – dhe kushdo që nuk vdes nga shpata, do të vdesë nga diçka tjetër.
Demagogjia krijoi një besim midis masave se fitorja në Afganistan ishte një fitore e madhe për botën e lirë dhe fundin e historisë, por fundi i perandorisë sovjetike solli luftëra të pafundme. Vërtet, luftëra të vogla në dukje, por që si një top dëbore që rrotullohet, mbledhin probleme dhe kriza, për të krijuar përfundimisht fatkeqësi.
Arratisja nga Afganistania dhe përqëndrimi në ato që po ndodhin në Siri nuk do ta zgjidhin problemin e ngrohjes globale. Epidemia e koronavirusit shfaqet si një kambanore fatale për qafën e botës duke ikur nga hija e saj. Populizmi dhe neo-nazizmi janë monstra dhe epidemi të tmerrshme, të përhapura nga racistët dhe predikuesit e izolimit, nën maskën e qëllimeve fisnike.
Pra, problemi më i madh në këtë botë, e cila vuan nga ngrohja globale e së fundi dhe nga koronavirusi, janë luftërat e pafund.
Shkruar nga Ahmed Al-Fitouri – /tesheshi.com/
