Nga Eva Gjura
Ish-presidenti Bamir Topi ,aktualisht kryetar i Partisë, “Fryma e Re Demokratike”, në një intervistë për ‘tesheshi.com’ , flet për rritjen politike të partisë së tij, situatën politike që po kalon sot vendi ynë, si edhe për zhvillimet në Kosovë dhe Maqedoni.
Duke u ndalur tek debati më i nxehtë, reforma në drejtës, ish-presidenti Topi shprehet se realizmi i kësaj reforme çalon tek morali i politikës. “Kur kemi një politikë të pamoralshme, si mund të presim të kemi një drejtësi të moralshme”, shprehet ai.
Lidhur me opozitën e sotme, kreu i FRD-së, thotë se ajo është një opozitë e vjetër.
Kritika, z. Topi , ka edhe për mënyrën e qeverisjes nga kryeministri Rama, duke u shprehur se po përjetohet një situatë e rëndë pasi politika nuk shkon në favor të ekonomisë. Sipas tij Rama po gabon tek administrata.
Lidhur me koalicionin qeverisës, Rama-Meta, kreu i FRD-së, deklaron se aty ku gjithçka është ngjizur për interesa politike do të përfundojë për interesa politike.
Ju jeni tashmë drejtues i një partie, “Fryma e Re Demokratike”. Ç’po ndodh me këtë forcë, me ju, me shtrirjen, faktorizimin e saj…?
“Fryma e re Demokratike” në prill të këtij viti mbush katër vjet nga themelimi i saj si forcë e re. Patjetër që ne nuk quhemi më forcë e re, katër vite janë mëse të mjaftueshme që një formacion politik të konsolidohet, nisur edhe nga eksperienca e madhe politike e mjaft prej drejtuesve të forcës sonë politike. Në emi marrë pjesë në dy zgjedhje elektorale. Zgjedhjet e para ishin politike dhe ishin shumë afër momentit të themelimit të partisë. Më pas në kuadër të një koalicioni “Për Shqipërinë Europiane”, morëm pjesë në zgjedhjet për pushtetin vendor, të cilat në një vendimmarrje të strukturave drejtuese të FRD-së, janë konsideruar zgjedhje sikurse e kanë emrin thellësisht administrative. Që do të thotë: ne nuk jemi në një koalicion politik, por jemi në një koalicion që e kemi quajtur koalicion për qytetarët dhe në shërbim të qytetarëve.
Jemi organizuar në të gjithë Shqipërinë, sot kemi këshilltarë kudo, sidomos këshilltarë në qendrat më të rëndësishme të Shqipërisë, që do të thotë që për herë të parë pas katër vitesh ne jemi edhe në pushtet. Strukturat janë të organizuara në mënyrë të tillë, që çdo ditë sjellin njerëz të rinj prurje të reja, ndihemi të gëzuar që jemi në një fazë të tillë organizimi. Patjetër që me ardhjen e zgjedhjeve të reja politike, struktura e çdo partie politike marrin një dinamizëm të ri edhe ne jemi në pritje të këtij dinamizmi nga strukturat tona.
Shfaqeni hera-herës, me ndonjë qëndrim, me ndonjë deklaratë; afrojnë zgjedhjet dhe bëni ndonjë aleancë; por mos po rrezikoni kështu të shkoni drejt modelit të Aleancës Demokratike, e cila erdhi duke u ç’faktorizuar vit pas viti?
Nuk besoj se ne jemi një kopje e ndonjë partie tjetër politike. Gjithçka që ne e kemi hedhur, e kemi hedhur në mënyrë racionale në tregun politik, por do ta them fare hapur, politika në Shqipëri sa vjen dhe monopolizohet në pak duar, falë edhe atyre ndryshimeve famë keqe të vitit 2008 në Kushtetutë. Ne kemi parë që gjithmonë e më shumë hapësirat mediatike fillojnë dhe ngushtohen edhe për formacionin tonë politik.
Megjithatë, duke shfrytëzuar edhe autoritetin edhe si një kryetar i një force politike tashmë të njohur në Shqipëri, por edhe me statusin e ish-presidentit, unë kam bërë herë pas herë të njohur tezat politike të “Frymës së Re Demokratike“, të cilat kanë qenë teza të forta për shtetin dhe qytetarin, pikërisht këto dy momente, të cilat çalojnë qoftë në jetën politike të Shqipërisë, qoftë edhe në institucionet e ashtuquajtura të pavarura, kështu që ne i kemi hedhur opsionet tona politike. Ne jemi në mënyrë shumë racionale. Nuk abuzojmë as me të qenurit politik, as me daljet mediatike. Ata që bëjnë inflacion fjalësh mbulojnë me siguri arsyen e vërtetë të sjelljes së tyre politike. “Fjalë pa fund, mos bëj asgjë” – kjo është deviza dhe filozofia e partive të tjera politike. Ne jemi shumë të kujdesshëm në ato që themi, jemi shumë serioz dhe koha ka treguar edhe me vepra atë që kemi thënë, asaj i jemi përmbajtur.
Po jetojmë ditë të ethshme të debatit të reformës në drejtësi. Interesante dhe paradoksale njëherësh: Opozita shfaqet flamurtare e kësaj reforme, pa e kuptuar se kështu vetëdenoncohet: në 8 vjet pushtet nuk paska bërë asnjë reformë, por e ka katandisur drejtësinë sa që duhet me patjetër në reformë….?
Nëse rikthemi në retrospektivë, unë vetë e kam paralajmëruar këtë situatë, sepse ka një paradoks shumë të madh. I jepet për të reformuar sistemin e drejtësisë, i cili në të vërtetë ka mjaft probleme, pikërisht politikës, e cila ka marrë “guximin” të dekriminalizohet; që do të thotë një parlament i kriminalizuar, një parlament i cili jo vetëm nga unë, por nga shumë zëra të tjerë është cilësuar si parlamenti më i dobët, dhe kam parasysh jo thjesht kualitetet e njerëzve atje por bazën morale të këtij parlamenti, nisur nga mënyra sesi u futën në parlament, me vota të vjedhura të deformuara, me vota të paguara, por edhe nga mënyra e sjelljes politike e partive politike në parlament.
Për mendimin tim, ky parlament ka dalë totalisht jashtë funksionit, merren vetëm me debate të kota, sipërfaqësore, me butafori, dhe absolutisht nuk merren me detyrën themelore që ka parlamenti, për të bërë debatin politik normal, për të mbajtur nën kontroll punën e qeverisë, për të hartuar ligje dhe për t’i dhënë një vizion të qartë perspektivës së vendit, asnjë nga këto elemente nuk po shkon siç duhet në parlament.
Më thoni si do të zgjidhet pikërisht ky paradoks. Një parlament i anatemuar me të drejtë si një parlament që vjen pikërisht me elementë joprofesionalë, me moral të ulët politik, dhe nuk po e rëndoj për të thënë me elementë të kriminalizuar, më thoni çfarë mund të bëjë ky parlament për të reformuar elementin më të rëndësishme që ka të bëjë me të tashmen dhe të ardhmen e vendit, por me soliditetin e institucioneve, pikërisht sistemin e drejtësisë?!
Jam absolutisht skeptik në këtë linjë dhe nuk dëshiroj të futem më thellë në këtë argument, por nisur nga njohje të gjata, të thella qoftë në linjë vertikale, por edhe transversale të të gjithë njerëzve kryesorë të politikës, ajo për të cilën unë do të besoja do të ishte elementi i fundit i besimit, që të kem besim tek këta lojtarë të jetës politike në drejtësi.
Ku çalon reforma në drejtësi ?
Tek morali i politikës. Në rast se nuk ka moral politika, më thoni si mund të ketë drejtësia. Ne kemi probleme të mëdha me drejtësinë, por kemi probleme të mëdha edhe me demokracinë. Unë mendoj se liria dhe demokracia shkojnë paralel me njëra-tjetrën. Në rast se një parlament, aty ku është tempulli i demokracisë dhe aty ku është tempulli i politikës, vjen ndërtohet mbi baza të një morali të ulët, të një morali të dobët, atëherë gjithçka që do të ngrihet prej saj do të jete me moral të dobët.
Avokat Ngjela është shprehur se po të kishim një president të pavarur reforma në drejtësi do të kishte nisur tashmë. Qëndron si argument?
Unë nuk besoj që të jetë kufizuar thjesht në këtë institucion, sepse unë e kam ndjekur vazhdimisht z. Ngjela dhe ndaj me të mjaft momente nga artikulimi i tij politik. Në radhë të parë do të thoja se është përgjegjësia e partive politike në parlament; së dyti pastaj është marrëdhënia që krijohet midis partive politike dhe presidentit. Pa dashur të komentoj pasardhësin tim, nuk e komentoj si individ, por si institucion, është një institucion që është prodhuar me 71 vota, gjë që e ka imponuar që edhe ai të ketë një sjellje politike.
Herëpashere ne kemi parë që presidenti shkon më sintoni të plotë me vendimet dhe artikulimet politike të partisë që e ka prodhuar si president. Në rast se do të kishim një president të votuar me më shumë vota sesa të një partie politike, sigurisht që edhe artikulimi do të ishte ndryshe.
Megjithatë unë them se përgjegjësia themelore bie tek partitë politike, janë ato që prodhojnë gjithçka, qoftë edhe institucionin e presidentit, e prodhojnë ato në parlament, por sjellja e institucionit të pavarur, i cili duhet të ekuilibrojë, patjetër duhet të jetë shumë më i paanshëm, gjë që nuk më rezulton i tillë.
Është hedhur ideja e referendumit nëse realizohet do të marrë përgjigjen që do reforma në drejtësi?
Unë do të thoja të kundërtën: ne, qoftë si politike qoftë si element kulturor i shoqërisë, qoftë si institucione, duhet ta kishim stimuluar dhe perfeksionuar institucionin e referendumit , por ne e kemi bërë zgjidhje mjaft të padëshiruara. Sot ne e shikojmë votimin e cilësuar si një element ku shpërblehet një mazhoranca e caktuar, dhe nga ana tjetër zgjedhim presidentit më 71 vota. Kjo tregon se është pjesë e një loje totalisht e pandershme të politikës, që në funksion të interesit të çastit bëjnë zgjidhje të çastit dhe në zgjidhje të çastit produkti është jashtëzakonisht i dobët, i shkon për shtat politikës shqiptare që nuk di të punojë me vizione afatgjatë.
Jeni në një moshë dhe stad që doemos u vjen të reflektoni mbi të kaluarën. Ç’është ajo që mendoni se nuk e keni bërë mirë dhe do e kishit bërë ndryshe nëse do u jepej shansi dhe njëherë?
Sjellja ime nuk ka qenë një sjellje e orientuar në mënyrë spontane sipas rastit, kudo ku kam qenë, unë jam orientuar shumë me parimet e sjelljes qytetare dhe politike. Në rast se një person orientohet tek parimet, patjetër që do ta konsideroj në çdo kohë rrugën më të drejtë dhe më racionale për të ndjekur. Unë nuk vuaj nga kompleksi i mendjemadhësisë dhe nga kompleksi i megallomanisë; përkundrazi jam modes, por në rast se do të rindiqja rrugën, do ta rindiqja në të njëjtën mënyrë. Që do të thotë në rast se ti je në një pozicion politik, do të artikulosh politikisht në emër të interesit të partisë ku ti bën pjesë.
Unë nuk besoj se interesat e partive të jenë jashtë interesave kombëtare. Por kur shkon në një institucion që konsiderohet institucioni më i lartë shtetit, ti nuk mund të jesh më i varur, i varur nga interesat e pushtetit të një partie. Busulla, pika e orientimit është interesi i shtetit dhe i qytetarëve. Në rast se në rrugën time ka pasur mjaft raste ku është rënë ndesh me interesat e partive, unë aty kam vlerësuar se jam në një pozicion të drejtë, sepse interesat e partive janë interesa të nxehta emocionale, interesa të çastit – këtu të shesin nesër të blejnë, sot të shesin nesër të blejnë – ndërsa interesat e shtetit dhe të qytetarëve janë konstante, janë jashtëzakonisht solide dhe lum ai që orientohet tek parimet e shtetit të së drejtës.
I habitshëm ky fakt: këtë vend e kanë drejtuar në 25 vite doktorë, artistë, ekonomistë, financierë, inxhinierë, veterinerë, agronomë, specialistë bujqësie, juristë, arsimtarë, inxhinerë të fushave të ndryshme, e megjithatë, nuk ka asnjë sektor që të ketë shkëlqyer. Si shpjegohet?
Keni bërë një pyetje shumë interesante, është një pyetje e cila kërkon një analizë të gjatë. Unë do të thoja që në fillim që ditët e para të demokracisë , e sollën si të domosdoshme katapultimin e profesioneve të ndryshme në karriget politike. Por problemi nuk ishte në fillim, sepse në fillim është shumë e rëndësishme të jesh i drejtë i ndershëm dhe të jesh më pak profesional, sesa të jesh profesional me eksperiencë dhe të mos jesh i ndershëm . Në rast se në fillim kjo lejohej, pra mungesa e profesionalizmit, tani nuk lejohet që të mos jesh profesionist pas kaq vitesh, të mos kesh eksperiencë, sepse jemi vend i NATO-s.
Të jemi në një status për t’u bërë pjesë e Bashkimit Europian, dhe përsa i përket pjekurisë politike dhe eksperiencës, ti nuk mund të qahesh. Ajo për të cilën ne qahemi sot nga klasa politike shqiptare është eksperienca e moralit dhe e ndershmërisë. Është pikërisht kjo arsyeja pse ne kemi bërë hapa prapa, kemi bërë regres në këtë linjë, kjo është arsyeja pse kur duam të bëjmë një ligj qoftë edhe për drejtësinë, secili mendon, edhe ata që i bëjnë jehonë, opinionistët rreth secilit, mendojnë ku janë pikat e dobëta të politikanit dhe nuk mendojnë se ku duhet të shkojë sistemi i drejtësisë dhe ligji që duhet të jetë në standard.
Si ju duket opozita në sjelljen e saj, apo ka premisë se mund të ringrihet dhe t’i ofrohet bindshëm popullit për t’u votuar nesër po bindshëm?
Unë përgjithësisht nuk kam folur për opozitat, gjithmonë kam qenë i prirur të shkojë dhe të shoh defektet e atyre që janë në pushtet, por duke respektuar pyetjen tuaja dhe duke qenë se jam pjesë e politikës në Shqipëri, do ta përkufizoja sjelljen e opozitës shqiptare sot, së paku opozitës institucionale, si një sjellje metalike; shohim diçka të ftohtë, shohim gati-gati një sjellje që nuk ngjit tek opinioni publik, duket sikur bëhet thjesht pse duhet ta bëjmë. Për ta përkufizuar ndryshe: është një opozitë e vjetër në mënyrën e interpretimit të rolit politik.
Unë e njoh shumë mirë atë pjesë se si ka qenë në vite përpara, e kam justifikuar, të tilla ishin vitet, por sot politika duhet të jetë shumë më moderne. Sot nuk binden të tjerët duke artikuluar me zë të lartë. Njerëzit duhet të binden me arsye, me një qëndrim racional ndaj problemeve, me shumë ndershmëri, me shumë bashkëpunim, dhe tek e fundit është për të ardhur keq që në Shqipëri, asnjëri nuk bën dhe nuk vë në evidencë nevojën e një zgjidhje të zgjuar politike, por gjithsecili bën llogarinë e numrave dhe të bësh thjeshtë llogarinë e numrave, do të thotë që të jesh në një përfundim matematikor dhe jo logjik.
Cila ka qenë përshtypja e parë për Lulzim Bashën kur e ke njohur dhe si është tani ajo?
Unë jam munduar t’i largohem personalizimeve të njerëzve të lidhur me politikën. Patjetër që kam ruajtur një komunikim në distancë, që është thjesht e natyrës normale. Nuk kemi komunikim politik, absolutisht, por nuk dëshiroj të futem në profilin psikologjik të liderit të opozitës. Tek e fundit ai luan rolin e tij aty ku është, janë të tjerët qoftë brenda partisë së tij, qoftë elektorati që do të gjykojnë për fatin e tij politik.
Ç’po ndodh me Rilindjen? Ndihet një zhgënjim i përgjithshëm ndaj saj….?
Duhet ta ripërsëris se këtu unë jam absolutisht i lirë të bëj interpretimet e mia. Ne nuk jemi në koalicion politik me ata që janë sot në mazhorancën politike, në parlament dhe në qeveri, ne kemi konstatuar që vitet po ikin dhe po ikin me shpejtësi. Kam vlerësuar një moment që ka të bëjë me predispozimin për të sjellë formalitetin në shtet, sepse është teza themelore e “Frymës së re demokratike”, sepse ne e kemi edhe në sloganin tonë, “Për shtetin dhe qytetarët”. Vitet e tranzicionit kanë sjellë shumë informalitet dhe këtë e kemi parë në elementët më të rëndësishëm, duke filluar me pronën dhe duke vazhduar me ekonominë, duke vazhduar me institucionet.
Tendenca për të sjellë formalitet në të gjitha këto fusha është parë si një tendencë pozitive, por më duket se nuk ka shkuar në sinkron me përpjekjet për të zhvilluar ekonominë në Shqipëri. Ekonomia në Shqipëri vazhdon të vuajë. Patjetër që unë e analizoj situatën ekonomike të lidhur edhe me vendet që ne na rrethojnë, por ne nuk mund të mbesim gjithmonë peng i skemave ekonomike të vendeve fqinje apo të atyre shqiptarëve që punojnë atje. Secili shkon dhe ndërton jetën e vete për të mirën e familjes së vet dhe e ndërton aty ku punon dhe jeton. Ne kemi shumë resurse të fjetura, të cilat nga politika në përgjithësi dhe nga qeverisja aktuale i shikon me shumë pak vëmendjen. Kur themi elementë të rëndësishëm të ekonomisë shqiptare nuk janë thjeshtë fushat dhe kodrat, ku ne kemi mundësi të zhvillojmë bujqësinë, agro-turizmin, agro-industrinë, por nuk dëgjoj njëri të flasë për nëntokën.
E gjithë bota tenton të marrë sa më shumë nga nëntoka; ne jo vetëm që nuk kemi investuar, por ne e kemi masakruan nëntokën duke u lidhur me kompani ndoshta joserioze, të cilat kanë ardhur dhe e kanë shfrytëzuar në mënyrë mizore. Dhe kjo pastaj më sjell në përfundimin që është ndërtuar keq, sepse në vendet ku ne kemi pasuritë më të mëdha nëntokësore, standardi ekonomik i njerëzve të këtyre zonave, është standardi më i ulët i mundshëm. Shikoni Bulqizën, ku jo vetëm ka një varfëri të tejskajshme ekonomike, por ka edhe një tragjedi njerëzore.
Shikoni edhe pjesën tjetër të zonës naftëmbajtëse, zonat rreth Fierit në Ballshit, njerëz mjaft dobët ekonomikisht, ambienti shkatërrohet, firmat pasurohen dhe tek e fundit shqiptarët nuk marrin atë që duhet të marrin nga pasuritë e veta. Unë mendoj se ka mjaft për të diskutuar, por unë e orientova tek ekonomia, sepse një politikë kur nuk shkon në favor të ekonomisë, është një politikë demagogjike që ngjan më shumë me politikën e viteve të izolimit komunist.
Ku po gabon Edi Rama?
Unë besoj tek, administrata. Administrata në këndvështrimin tim është një administratë e flustruar, është një administratë e cila ndien vazhdimisht ato frekuencat e larta të tërmeteve politike; njerëzit janë të frikësuar dhe nuk janë të vlerësuar sipas pozicionit që kanë. Vijnë mjaft prurje të reja në administratë, por që janë militantë të partive politike; dhe duket se ka një përplasje midis brezave në administratë. Njerëzit më të kualifikuar sot janë njerëzit që rrinë më në hije dhe e shohin veten shumë keq.
Ndërsa mjaft njerëz që janë shpërblyer nga partitë politike shkojnë e zënë një vend pune; por në kuptimin e vërtetë të fjalës shkojnë dhe bëjnë ligjin në administratë. Dhe duket pastaj se shkojmë në një situatë paradoksale,që, me kalimin e viteve, në vend të rrisim kualitetin e administratës, shkojmë e bëjmë një administratë politike, një administratë të orientuar shumë keq profesionalisht; e aq më shumë që një pjesë të atyre që sot janë në administratë kanë ardhur nga universitetet më të dobëta që ne kemi ndërtuar gjatë viteve të pluralizmit; ka hyrë keq virusi dhe në fund ai që e vuan më shumë është imazhi i vendit, imazhi i institucioneve, është efikasiteti i ekonomisë në Shqipëri, është raporti mes administratës dhe shërbimeve dhe kjo është arsyeja pastaj që shumë gjëra përfundojnë pa shpresë, ose në faliment, ose në dyert e gjykatës.
Cili është gjykimi juaj për koalicionin Rama-Meta?
Nuk e kam marrë ndonjëherë mundimin të futem në emocionet e tyre. Në rast se unë kam vlerësuar kam vlerësuar institucionet dhe pavarësisht në çfarë krahu politik je, pavarësisht sesa simpatik je për njërin apo për tjetrin. Njeriu do që qeveria e vendit të tij të ketë sukses, sepse është votuar për të drejtuar vendin. Kështu që nuk do të bëj asnjë lloj komenti subjektiv. Gjithçka është pjesë e lojës politike, shumë vetë gjatë këtyre ditëve janë shprehur për zgjedhje të parakohshme. Unë e kam thënë edhe here tjetër se aty ku gjithçka është ngjizur për interesa politike, do të përfundojë për interesa politike dhe nuk besoj se do të jetë interesi i askujt që sot të shkojë në zgjedhje të parakohshme .
Duke u ndalur pak tek situata në Kosovë, është mjaft e tensionuar dhe po kërkohen zgjedhje të parakohshme. Si e gjykoni?
Mua personalisht më vjen jashtë mase keq, dhe do të thoja që më vjen më shumë keq për situatën në Kosovë, sesa për situatën artificiale të krijuar në Shqipëri. Sepse Kosova ka ardhur pas vitit 2008 në një situatë pas një statusi të ri për Republikën e Kosovës pa eksperiencën e duhur. Ka pasur një status nën juriksionin e EULEX-it dhe vetë autonomia e klasës politike në Kosovë ka qenë e limituar, por më vjen keq, sepse ndryshe nisi si proces. Nisi shumë mirë, kishte entuziazëm, kishte frymë bashkëpunimi; dhe me keqardhje e them se situata në Kosovë është mjaft e dobët.
Atje duhet të kishte qenë vëmendja e jashtëzakonshme, që çdo politikan duhet të kishin renduar për të dalë nga ajo situatë e dobët ekonomike dhe politike që ka Kosova, duhet ta shfrytëzonte momentin dhe mbështetjen e ndërkombëtareve dhe duhet të bënte çmos që të fuste në axhendë dhe marrjen e votës nga ato pesë vende të BE-së që nuk ia kane dhënë ende Kosovës për ta njohur, dhe pavarësisht padrejtësive që u janë bërë qytetarëve të Kosovës për lëvizjen e lirë, duke e lënë gati- gati një geto. Ne e kemi denoncuar publikisht. Por nga ana tjetër vetë politikanët e Kosovës duhet të tregojnë më shumë arsye.
Ka një status që unë do ta quaja status të privilegjuar dhe të mbështetur nga aleatët më të mëdhenj në botë dhe këtë status nuk duhet ta shpërdorojnë. Duhet një kulturë politike më e evidentuar, duhet një sjellje politike më e butë. Unë kam parë politikanë në Kosovë jashtëzakonisht elegantë, njerëz që dinë të artikulohen, njerëz që dinë të sillen; dhe nga ana tjetër me vjen keq që situata politike dhe sidomos në parlament shoh dhe përcjell në botën perëndimore elementë pasigurie.
Një situatë e paqëndrueshme politike ka edhe në Maqedoni…?
Ka një natyre tjetër situata në Maqedoni. Atje ka një situatë multi-faktoriale që më shumë është rezultat i një konjukture të veçantë që ka Maqedonia. Atje dihet që faktori shqiptar ka qenë tradicionalisht i përçarë. Nuk bëhet fjalë vetëm për Maqedoninë, por ne shikojmë të njëjtën situatë edhe në Mal të Zi. Shqiptarët duhet ta kishin shfrytëzuar situatën politikisht. Pastaj, interesat brenda janë të tilla që mund të alternohen, por vazhdimisht ka qenë e nevojshme që më shumë të shohin afinitet tek pala maqedonase sesa tek pala shqiptare.
Ndërkohe që në rast se do të kishte një lloj harmonie, një sjellje politike në zbatim të marrëveshjes së Ohrit në vitin 2001, atëherë pse jo, ne do të shikonim shqiptarë përfaqësues në institucionet më të rëndësishme të Maqedonisë që sot nuk kemi. Nuk i kemi, sepse edhe atyre atje ju ka hyrë virusi që nuk i lë që t’i thonë njeri- tjetrit “ejani të bashkëpunojmë në interes të Maqedonisë integrale në përgjithësi, por edhe në interes të shqiptarëve në veçanti”. /tesheshi.com/
