Tre janë emrat që synojnë të rrëzojnë Ramën jashtë opozitës klasike, duke pretenduar frymë apo fytyrë të re: Adriatik Lapaj i “Shqipëria bëhet”, Endri Shabani nga “Nisma Thurje”, si dhe Agron Shehaj, një ish-deputet demokrat që vjen nga biznesi, duke promovuar kredon e “mundësisë”.
Në një ftesë të të parit për të qenë të tre të bashkuar, i treti, Shehaj, u përgjigj:
“Është problem për mua të bashkohem me lëvizje të majta. Unë nuk besoj te modeli i majtë. Unë besoj te iniciativa private, por unë besoj se shqiptarët duan një jetë më të mirë. Unë besoj te vlerat e djathta. Unë besoj se nëse një ditë në Shqipëri do ketë mirëqenie, kjo do vijë vetëm nëpërmjet zhvillimit ekonomik”.
Sikur të mos qe kjo përgjigje, tejet e varfër e skematike, askush nuk mund të bënte dallimin mes njërit apo tjetrit në pozicione ideologjike, pasi pothuajse të tre ngjajnë si tre pika uji në narrativë, e cila, edhe pa vetëdijen e tyre, për shkak të populizmit që bart, është pothuajse e majtë.
Shehaj, edhe pse vjen nga biznesi, nuk ka ndonjë element të dukshëm prej të djathti, ndërkohë që askush nuk ia di trashëgiminë familjare, nëse ka aty diçka vërtet diçka të djathtë. Ndërsa teza e tij, ajo e “mundësisë”, tejet populiste, është tipike e majtë. Aq më tepër kur sipërmarrjen e madhe e kompromenton krejt shkujdesshëm duke e etiketuar si oligarki, pasi e fut në një thes.
Dhe kjo pothuajse është varfëria e të treve, populizmi i stërkonsumuar, ku në dy prej tyre, te Lapaj e Shehaj, ka dhe një dozë të fortë deliri politik.
Ndaj dhe ndryshe nga perceptimi i tyre mbi veten, tregues të tjerë nuk janë në anën e tyre për t’i shpalosur vërtet si alternativë imponuese. Krahasimisht me pozitën e Ramës, kryesorit të qeverisjes, para se t’i hyjë kauzës politike, që të tre janë shumë larg faktorit të fuqishëm publik që gëzonte kryeministri i sotëm kur ishte dje si ata. Dhe kjo diferencë është e dukshme dhe aktualisht, ku askush prej tyre nuk shfaq ndonjë mundësi reale, veç e veç ose së bashku, për ta sfiduar Ramën. Ramën e sfidon vetëm ai që e tejkalon në shumëçka në tipare, politike ose jo politike, atribute që askush prej tyre s’i gëzon ende.
Nga ana tjetër, rruga e tyre drejt pushtetit të synuar është gabim. Ata synojnë qeverisjen e madhe pa patur asnjë model qeverisjeje të vogël. Që do të thotë se më parë duhet të synojnë marrjen e një bashkie, të paktën Lapaj që është nga Saranda dhe Shehaj që është nga Vlora. Nëse garrojnë për pushtet lokal fillimisht dhe e fitojnë atë, ahere po, vetes e publikut ia kanë vërtetuar që munden. Pa atë lloj pedane, e cila duhet të afirmojë dhe aftësi të spikatura menaxherale, vështirë se do mund t’i afrohen pushtetit. /tesheshi.com/
