Një tërmet që kësaj here morri dhe jetë njerëzish, i ka bërë këto orë për Shqipërinë të ngarkuara dhe me sentimente të gjithëfarëshme, veç atyre të natyrshme të dhimbjes e solidaritetit. Një nga ato është dhe ajo e qajses fetare të asaj çfarë ka ndodhur, që zakonisht konsumohen te kazani i stërmadh i rrjeteve sociale.
Një ditë më parë, një frazë e kryeministrit Rama në një video-mesazh, bëri që ai të shpallej në mos blasfemues, një ateist, i cili hem po ia adresonte natyrës shkakun e tërmetit e hem po e quante këtë të fundit si “të pabesë”.
Fraza, literalisht ishte: “Por së bashku do ta përballojmë, edhe këtë pabesi të madhe të natyrës…”.
Siç u pa në reagime, kundërshtarët jo thjeshtë etikë por kokë e këmbë politikë të Ramës, ja kapën këtë proçkë arsyetuese, e cila u trajtua sidomos në kontekst fetar dhe si një adresim i gabuar i “pronësisë” së tërmetit, edhe si blasfemi në rastin e “pabesisë”. Por nuk ngjan dhe aq darviniste si frazë. Kjo pasi orë më vonë, në dy komunikime, po ky kryeministër do kishte së paku dy fraza me Zot: atë “nëse Zoti nuk ka plan tjetër…”, te deklarata “Po komunikoja me kryeministren e Danimarkës. Nëse Zoti nuk ka bërë ndonjë ‘plan tjetër’, në Samitin e NATO për pak ditë do të bëjmë një adresim se si do trajtohet kjo plagë”, si dhe ajo mbi dhuntitë që i ka dhënë Zoti, te replika në rrjete me një kosovar, ku shprehet se “unë nuk jetoj për lekë e për pasuri, por për dhuntinë që më ka falë Zoti…”.
Eshtë e nevojshme të theksohet detaji se Rama i përket si formim brezit të viteve ’70-’80, kohë e një ateizmi të kulluar në Shqipërinë komuniste, ku përgjithësisht është produktuar nga pikëpamja kulturore një brez në mos krejt ateist, pa ndonjë afeksion me besimin. E megjithatë, një gjyshe superkatolike që e rriti, deri dhe me lutje biblike te koka në zëgjumje, nuk e la që ta rrëmbente tërësisht vala e kohës.
Ndërkohë, ata që në kësi rastesh potencojnë natyrën, jo domosdoshmërisht janë darvinistë, apo thënë ndryshe ateistë.
“Natyra” te ata, edhe për shkak të një botëkuptimi të shtrembër që vjen si pasojë e injorancës fetare, shihet si dikotomi me Zotin, e për këtë mjafton kjo frazë në një shkrim të fundit të Alfred Pezës, ku dhe aty natyra konsiderohet si e pabesë, ama jo Zoti: “Goditja e pabesë e natyrës dhe shenja që na dha Zoti”, shkruan Peza, duke qenë njëherësh dhe në mohim edhe në pohim të autorësisë së tërmetit, edhe blasfemi edhe nw logjikë të pastër fetare.
Ndaj me gjasë, te fraza e Ramës për “natyrën e pabesë”, duket se ai ka dashur pikërisht që të shmangë një blasfemi për t’ja adresuar Zotit atë që ai e quan “të pabesë”. Po pse të pabesë? Vëre me vëmendje: “Por së bashku do ta përballojmë, edhe këtë pabesi të madhe të natyrës…”, ngjan më tepër si politike. Tërmeti vjen në një moment të vështirë, atë të një pabesie franceze në “Jo”-në për negociatat, e cila del në pah nga copëza “edhe këtë” – “edhe këtë pabesi”. E tek e fundit ia lë natyrës e jo Zotit. E kur vjen puna te potencimi i Zotit si “autorësi” e tërmetit, atë e quan “plan”, e cila në gjuhë fetare quhet “caktim”.
Edhe njëherë duhet theksuar: është fjala për një kategori që e ka lëmsh konceptin e hyjnitetit, e rrjedhimisht dhe të natyrës.
Ndërkohë, pabesia” në këtë rast është më tepër politike sesa teologjike.
Ndërsa për të gjithë ata që janë kuriozë të dijnë se si i ka raportet Rama me Islamin, meqë edhe dhe goditjet për gjuhëshkujdesjen i kanë ardhur nga bashkësia muslimane, i “dënuar” ndër vite që të ketë bashkëpunëtorë të afërt nga kjo e fundit, është në pozitat e atij që e di “të vërtetën” me mendje por ende jo me zemër.
P.S. Më shumë se 20 vite më parë, në një përsiatje të tijën, Rama ofronte këtë arsyetim si rrugë drejt hyjnores. Aty, ai rrëzon doktrinën darviniste vetëm nga fakti se si mundet që nga një gjë e lëndët – sperma – të vjen shpirti – i palëndë.
Shkruan Rama: “Çdo të ndodhë me ju e me mua kur të na ndalet fryma a mbyllen sytë? Gjithë kjo ngrehinë abstrakte, gjithë këto mijëra miliona copëza ndjenjash e imazhesh që na lëvrijnë nëpër vete ç’do të bëhen? Do të shuhen vallë?
Pastaj, gjithë kjo gjë e palëndët nuk lindi prej hiçit ose prej një thërrmije sperme që vajti e u ngul në mitër të sime mëje, pra si ka mundësi të shuhet ashtu për një çast?”. /tesheshi.com/
