Kur fotografi Lewis Hine nisi fotografimin, në vitin 1908, shfrytëzimi i punës së fëmijëve ishte mjaft i përhapur në industrinë amerikane. Imazhet e tij shokuese – që nga fabrikat e pambukut në Karolina e deri tek thyerësit e qymyrit në Pensilvani – ndihmuan në nxjerrjen e ligjeve që ndalonin punën e fëmijëve. Hine u bë po ashtu i njohur për portretet e tij thellësisht të ndjera të emigrantëve në ishullin Ellis, dhe punën e tij për dokumentimin e punonjësve të ndërtimit në Empire State Building.
“Qymyr-thyerësit” e Pensilvanisë, 1912 Djemtë ndajnë papastërtitë nga qymyri me duar. “Ka punë që përfitojnë nga fëmijët dhe ka punë që sjellin përfitime vetëm për punëdhënësit. Objektivi i punësimit të fëmijëve nuk është trajnimi i tyre, por të nxirren përfitime të larta nga puna e tyre”, tha Lewis Hine.Mekaniku në stacionin elektrik, 1921 Ky është një nga imazhet më të famshme të Hine, ku ai kundërvë makinerinë dhe musklaturën. “Apeli viziv i fotografisë është pothuajse i drejtëpëdrejtë dhe tronditës”, thonë ekspertët.Punëtorët në Empire State Building, 1930-31 Në serinë e fotografive marramendëse të Hine nga ndërtimi i Empire State Building, ai folli burra që kryejnë detyra të rrezikshme në lartësi duke u varur me litarë. Kritikët e artit dikur shkruan se fotografitë reflektojnë besimin romantik të Hine për mundësitë e Amerikës.Mesditë në fabrikë në East Side, Nju Jork 1912 Punimet e Hine me fokus punën e fëmijëve ishin pjesë e ideologjisë progressive të kohës, me të cilën u bashkuan edhe punonjësit sociale, liderët sindikalistë, dhe mësuesit me shpresën e arritjes së reformave të rëndësishme.Familje italiane në tragetin që zbarkoi në ishullin Ellis, 1905 Hine fotografoi emigrantët në ishullin Ellis nga viti 1904 deri në vitin 1909, duke shkrepur 200 fotografi në total. Puna e tij mund të krahasohet me atë të Jacob Riis, fotografit dhe gazetarit danezo-amerikan i cili hartoi kronikën e jetës së të varfërve në pjesën lindore të qytetit të Nju Jorkut.Nëna dhe fëmija në ishullin Ellis (Madona italiane), 1907 Fotografitë e Hine shpesh janë vlerësuar për ruajtjen e integritetit të subjekteve, duke i nxjerrë ata si individë pa atmosferën ekzotike të pelegrinazhit të tyre.Familje italiane në dhomën e bagazheve në ishullin Ellis, 1905 Hine është quajtur shpesh “fotograf social” dhe kur ai punonte në shkollën e kulturës etike në Nju Jork, një prej detyrave të tij ishte të dokumentonte emigrantët që mbërrinin në ishullin Ellis. Ai shpresonte që puna e tij do të krijonte tek publiku të njëjtën ndjesi për emigrantët e kohës si për pelegrinët që zbarkuan në Plymouth Rock në fillimet e Amerikës së sotme.Emigrantë sllavë në ishullin Ellis, 1907 Imazhet e ishullit Ellis u fotografuan me një kamera Graflex. Fotografit iu desh shpesh të kapërcente pengesat e gjuhës në procesin e vendosjes së subjekteve të veta, duke gjetur vende të izoluara për t’i fotografuar ata.Kacavjerrja drejt Amerikës, 1908 Në këtë fotografi, emigrantët mblidhen në një palë shkallë që do t’i çojnë ata drejt Shteteve të Bashkuara, secila figurë në fotografi, me një pamje të lodhur dhe pa frymë, ka në duar një copë letër, me gjasa formularin e regjistrimit.Ditë e Nxehtë në East Side, Nju Jork 1908 Punimet e Hine dolën në ankand nga koleksioni personal i Isador Sy Seidman, mik i fotografit dhe koleksionist.Patriarku në ishullin Ellis, 1905 “Edhe pse ishulli Ellis nuk ishte një subjekt i ri për gazetarët dhe përfaqësuesit e fotografisë, qasja e Hine dhe motivacioni ishte i ri”, shkruajnë kritikët. Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
