Në prag të përvjetorit të gjenocidit në Srebrenicë, me autorë serbët, siç sot Izraeli ndaj palestinezëve, ku viktimat pra janë muslimanë e agresorët plot mite fetaro-nacionaliste në kokë, kujtohet se më shumë se 440 të mitur, viktima të gjenocidit, janë varrosur në varrezat e Qendrës Memoriale Srebrenicë-Potoçari, të cilët janë identifikuar dhe gjetur në varre masive. Shumë prej tyre ende kërkohen.
Të gjithë këta fëmijë ishin thjesht fëmijë që nuk e kuptonin se çfarë po ndodhte, dhe nuk arritën kurrë ta zbulonin, sepse nuk mbijetuan. Ata që mbijetuan sot janë të vetëdijshëm për të kaluarën, por edhe për të ardhmen, flasin me zë të lartë për gjenocidin dhe paralajmërojnë se nuk duhet harruar.
Kjo është ajo që thonë viktimat e mbijetuar të gjenocidit të Srebrenicës.
“Mendoj se të gjithë këta fëmijë, edhe nëse nuk e kuptonin pse ishin atje, ishin më shumë se të guximshëm dhe disi të bindur ndaj prindërve të tyre, dhe në kuriozitetin e tyre për të parë se çfarë do të ndodhte më pas”, tha Almasa Salihoviç.
“Mund të thuhet lirisht se në Srebrenicë u krye një krim gjenocidi brez pas brezi, duke pasur parasysh më shumë se 660 të mitur që u zhdukën në vitin 1995. Të gjithë u vranë, jo të gjithë janë gjetur dhe identifikuar ende”, thotë Adem Mehmedoviç.
Fëmijët e Srebrenicës ishin thjesht fëmijë që nuk e kuptuan fare luftën, pse ishin në atë mjedis, kush donte t’i vriste dhe pse? Shumë as nuk e morën vesh, sepse u vranë. Ata që mbijetuan tani po përhapin të vërtetën për gjenocidin.
“Është e vërtetë që të rinjtë e Srebrenicës u vranë, se të gjithë ata që mund të ndërtonin një të ardhme në këtë zonë u vranë në gjenocidin e vitit 1995”, shton Salihoviç.
Mehmedoviç kujton se deri më tani më shumë se 440 të mitur që janë identifikuar dhe gjetur në varre masive janë varrosur në varrezat e qendrës përkujtimore.
“Aktualisht, më shumë se 250 të rinj të lindur në vitin 1977 janë varrosur në varrezat e qendrës përkujtimore. Gjithashtu kemi raste ku janë vrarë fëmijë të vitlindjeve 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, që ishin pra 12, 13 vjeç në vitin 1995”, thotë ai.
Fëmijët më shpesh ose janë vrarë nga granata dhe snajperë ose janë vrarë me prindërit e tyre. Pas gjenocidit, mbetjet e fëmijëve të Srebrenicës u gjetën në varre të ndryshme masive, dhe shumë prej tyre ende kërkohen.
“Kemi raste ku një trup është gjetur në pesë varre masive, siç ishte një djalë nga Glogova, komuna e Bratunacit, i cili iku nga ai vend në Srebrenicë me familjen e tij gjatë luftës dhe u vra në vitin 1995. Mbetjet e tij u gjetën në Glogova, Jadar, Jadar 1, 2, gjithsej në pesë varre masive”, përfundon Mehmedoviç.
Dhe duke kujtuar atë gjenocid, thirrjet për t’u kujtuar që të mos përsëritet, ngjajnë të jenë naive.
Po përsëritet, edhe më rëndë madje, në Gaza. Dhe po e ushtrojnë gjenocidin e atyshëm ata po ashtu thërrasin për kujtesë të Holokaustit ndaj tyre, me kredon që mos përsëritet. Po e përsërin, tashmë si nazistë ndaj një populli të pafajshëm, mu prej bindjes naziskine se janë racë e zgjedhur. /tesheshi.com/
