“Reforma zgjedhore do të nis kur Shqipëria do të ketë një qeveri që nuk është e lidhur më krimin”, ishte ky qëndrimi i Lulzim Bashës shprehur dy ditë më parë, por që në njëfarë mënyrë shtë dëgjuar dhe katër e shkuara, në nuanca të ndryshme, po ku “krimi” pothuajse ka qenë gjithnjë aty.
Kryetari i PD-së, i zgjedhur në këtë post në korrikun e vitit 2013, e pati si kauzë kryesore reformën zgjedhore. U duk se ishte një kauzë e drejtë sepse zgjedhjet e lira janë thelbi i demokracisë. Prej andej buron dhe e ka origjinën niveli i demokracisë në Shqipëri. Përsa kohë nuk do të ketë zgjedhje të lira, nuk mund të shpresojmë për shtet të së drejtës.
Por në të vërtetë rezultoi se nuk kishte qënë e nuk është kauza e tij. Për katër vitet e para të qeverisjes së Ramës, Lulzim Basha nuk ndërmori asnjë nismë konkrete si opozitë për të nisur reformën zgjedhore.
E vetmja nismë që mbetet si arritje gjysmake për opozitën është dekriminalizimi, që do të duhej të plotësohej patjetër me reformën zgjedhore.
Por Basha e zvarriti kauzën e tij deri pak muaj para zgjedhjeve kur u ngujua në çadër e tha se do dalë prej aty edhe një reformë zgjedhore, vecc rrëzimit të Ramës. Por ishte tepër vonë, sepse Kushtetuta nuk e lejonte asnjë ndryshim të kodit elektoral në atë kohë, pra pak muaj para zgjedhjeve. Ishte teknikisht i pamundur realizimi i reformës edhe në se do të kishte vullnet nga mazhoranca.
Kauza e Bashës mbeti e ngujuar në atë çadër, prej nga ai doli vetë si firmëtar e si “fitimtar” për të legjitimuar pak javë më pas, humbjen e turpshme të opozitës e për pasojë fitoren spektakolare të kundërshtarit. Ishte marrëveshja që nënshkroi me kryeministrin Rama më 18 maj, pak javë para zgjedhjeve. Pjesë e marrëveshjes ishte edhe reforma zgjeddore. Por humbja e 25 qershorit e largoi vëmëndjen nga reforma. Lulzim Basha u angazhua në një betëjë me kundërshtarët për dy muajt e verës për të legjitimuar shkeljen e të gjitha rregullave të demokracisë në zgjedhjet brenda PD-së. Basha u rikonfirmua në krye të demokratëve në korrik të këtij viti përmes një procesi ku nuk pati asnëj kuptim vota e lirë. Ishte një proces që u kontestua fort. Pikërisht për këtë arsye, gjuha politike e Bashës nuk mund të përqëndrohej ato muaj vere tek domosdoshmëria për reformë zgjedhore.
Megjthatë, Basha nuk e harroi propagandën për reformën. E gjeti guximin për të vazhduar gjithë “pomopozitet” nevojën për zgjedhje të lira edhe pse ishte rikonfirmuar në krye të PD-së pas humbjes së thellë në zgjedhjet e 25 qershorit. Ajo nuk ishte një humbje e thjeshtë, nuk kishte humbur PD me disa mandate, por kishte humbur 200 mijë demokratë – me gjuhë votash – krahasuar me zgjedhjet e një mandati më parë. Megjthatë, Basha nisi të flasë për arsyet e humbjes si pasojë mungesës së reformës zgjedhore.
Në shtator të këtij viti, Basha doli para mediave dhe kërkoi që reforma zgjedhore të bëhet me urgjencë. Deklarata erdhi në një prej mbledhjeve të grupit parlamentar demokrat në shtator të këtij viti.
“Diskutuam për rregullimin e çështjes së zgjedhjeve, që të goditet krimi. Do të nisim konsultimet politike, të cilat do t’i zgjerojmë më pas edhe me qytetarët. Reforma zgjedhore duhet të behet me urgjencë”, tha Basha. Në atë deklaratë, Basha tha gjithashtu se marrëveshja e 18 majit ka “vdekur”, pasi sipas tij, Edi Rama bleu votat e shqiptarëve.
Kaluan edhe dy muaj të tjerë dhe Basha as që u ndje për reformën zgjedhore. I pyetur një ditë më parë se cilat do të ishin lëvizjet e opozitës për këtë reformë, Basha iu kthye avazit të vjetër: “Nuk ka reformë me një qeveri krimi si kjo e Edi Ramës”.
Duket se janë të gjitha shenjat që reforma zgjedhore të vazhdojë të zvarritet. Duket se Bashës nuk i intereson reforma sepse i duhen listat e mbyllura po aq sa iu deshën Berishës e po aq sa i duhen Ramës. Sepse është një kod zgjehdor që i garanton kapjen e partisë.
Mesa duket do të vazhdojë të jetë kështu, deri në mbërritjen e zgjedhjeve të radhës, apo pak muaj para tyre, kur Basha do të ngujohet në një tjetër çadër, me të njëjtën kauzë false, atë të zgjedhjeve të lira. /tesheshi.com/
