Vrasja e liderit të Hamasit Yahya Sinwar mund të jetë një fitore taktike për Izraelin, por është një disfatë psikologjike duke pasur parasysh mënyrën se si ai vdiq, duke luftuar në fushën e betejës, thonë ekspertët.
Sinwar u vra – sipas burimeve jozyrtare izraelite – në një përleshje me forcat izraelite në Tal al-Sultan në qytetin jugor të Rripit të Gazës, Rafah, që do të thotë se ai nuk ishte fshehur në një tunel, siç ka pretenduar vazhdimisht kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu.
Sipas Saeed Ziad, një ekspert për çështjet politike, Sinwar e dinte se do të vdiste gjithsesi që kur nisi Operacionin Përmbytja al-Aksa më 7 tetor 2023, por ai vdiq si një luftëtar, jo si dikush që fshihej.
Gjithashtu, sipas mendimit të Ziad, vdekja e Sinwar-it “e bëri atë një hero, të cilin një njeri si ai e meriton, sepse ai vdiq me armë në dorë e nuk u fsheh si miu ose nuk u rrethua me pengje civilë, siç kanë pretenduar vazhdimisht liderët izraelitë. Përveç kësaj, ai u vra rastësisht, jo si rezultat i një operacioni kompleks të inteligjencës apo ushtarake”.
Një vdekje që godet narrativën e Izraelit
Eksperti izraelit i çështjeve Ihab Jabareen u pajtua me Saeed, duke thënë se vdekja aksidentale e Sinwar-it i mohoi Izraelit mundësinë për ta portretizuar vdekjen e tij si suksesin që synonte, siç kishte bërë me të gjitha vrasjet e mëparshme, të ideuara.
Duke pasur parasysh këto rrethana, vdekja e tij nuk ofroi një mundësi për të manipuluar narrativën e Izraelit, sipas Jabareen, i cili vuri në dukje se Sinwar ishte objektivi që Izraeli përdori për të justifikuar shumë nga operacionet e tij me pretekstin e kërkimit të tij, që do të thotë Izraeli duhet t’i drejtohet negociatave sepse personi numër një në listën e tij u vra.
Sipas Ziad, Izraeli e vrau Sinwar-in nuk i bëri atentat dhe dëshmi për këtë është fakti se ai e mori trupin për të konfirmuar identitetin e tij. Nga ana tjetër, vdekja e tij është një goditje e madhe sigurie për Hamasin, por jo fundi i saj.
Ziad tha se Hamasi ka humbur dhe shumë liderë të mëdhenj dhe me ndikim, por ka arritur t’i kapërcejë ato kriza edhe pse nuk kishte lidershipin zëvendësues që ka sot.
Ai vë në dukje se Hamasi, ashtu si Rripi i Gazës, do të ndjejë pasojat e humbjes së Sinwar-it, por nuk do të bjerë, ashtu siç nuk ra kur Abdel Aziz al-Rantisi, i cili ishte pothuajse i vetmi që mund të zëvendësonte lëvizjen themeluesi, Sheikh Ahmed Yassin, u vra.
Ai shtoi se vdekja e Sinwar-it nga një kombinim rrethanash e lë kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu të pafuqishëm për të promovuar historinë e fitores në operacionin historik, edhe pse ai njihet si një manipulues i aftë i narrativës dhe imazhit.
Netanyahu tani, argumentojnë Jabareen dhe Ziad, do të përballet me pyetje në lidhje me seriozitetin e tij në lidhje me kthimin e të burgosurve dhe përfundimin e luftës, sepse ai e ka mbajtur gjithmonë Sinëar-in përgjegjës për dështimin për të arritur një marrëveshje për ato çështje.
Pavarësisht nga të gjitha këto detaje, Izraeli po merret me të vërtetë me një histori të rreme në lidhje me fshehjen e Sinwar-it dhe sa e vështirë ishte të arrihet tek ai, ai u vra në një konfrontim të thjeshtë në një shtëpi mbi tokë, sipas Jabareen. /tesheshi.com/
