Fotografitë dramatike që janë publikuar në media, tregojnë momente të shpëtimit të azilkërkuesve nga ana e ekipeve italiane, nga varkat e trafikantëve që ishin aq të tejmbushura, saqë një pjesë e njerëzve kanë udhëtuar me këmbë të varura në ujë. Gjatë operacioneve të shpëtimit, disa u hodhën në ujë për të shpëtuar pasi varkat nuk mbanin më peshë.
Imazhet janë marrë gjatë operacioneve për shpëtimin e rreth 6500 personave, shumë prej të cilëve nga Eritrea dhe Somalia, të cilët ishin nisur me varka peshkimi prej druri vetëm pak orë më herët.
Roja bregdetare italiane shkroi në rrjetet sociale se qendra e saj e komandës koordinoi 40 operacione shpëtimi, ku u përfshinë mjete nga Italia, e organizata humanitare sikundër edhe nga agjencia kufitare e BE-së, Frontex.
“Kemi punuar shumë sot”, tha një roje bregdetare. Të shtunën në të njëjtën zonë u nxorrën nga deti më shumë se 1100 persona.
Skenat e fiksuara në fotografi vënë në dukje taktikat e rrezikshme të trafikantëve libianë, që vendosin kaq shumë njerëz në secilën prej varkave të peshkimit, kështu që është thjesht e pamundur që emigrantët të arrijnë Italinë pa u shpëtuar nga anijet e bamirësisë apo misionet ushtarake që operojnë në det.
Ndërsa numri i emigrantëve që kalojnë nga Turqia në Greqi ka rënë në mënyrë domethënëse që prej marsit, pas zbatimit të marrëveshjes midis Turqisë dhe BE-së, kalimi nga Libia në Itali mbeten në nivele rekord. Më shumë se 10 mijë njerëz janë larguar nga Afrika e Veriut për në Itali deri më tani, këtë vit, një barazim me mesataren e vitit të kaluar dhe pak më ulët sesa shifrat e vitit 2014.
Pjesa më e madhe e emigrantëve këtë vit i ikin luftës dhe varfërisë në Nigeri dhe në Bregun e Fildishtë, apo diktaturave në Eritrea dhe në Gambia. Të tjerë janë punëtorë emigrantë që shpresojnë të nxjerrin jetesën në Libi, mirëpo detyrohen të largohen për shkak të luftës civile në këtë vend ku mbizotëron forca.
Emigrantët në Libi shpesh punojnë në kushte që i përafrohen skllavërisë. Të tjerë rëmbehen për dëmshpërblim, dhe shumë prej tyre torturohen. Në një intervistë të fundit nga anijet e shpëtimit në Mesdhe, punonjësit e ndihmave të “Mjekëve pa Kufij” tha se plagët që kishin parë në trupat e emigrantëve ishin të papërshkrueshme.
“Mund të kesh imagjinatën më të fortë në botë dhe ende nuk mund ta imagjinosh llojin e dhunës së cilës ata i janë nënshtruar”, tha mjekja Paola Mazzoni.
Pa para për një biletë kthimi në shtëpi, me mijëra vendosin të marrin rrugëtimin drejt Europës në vend të kthimit përmes Saharasë në vendet e origjinës, një udhëtim që konsiderohet më vdekjeprurës sesa ujërat e Mesdheut.
Që prej vitit 2014, shoqatat e bamirësisë, ashtu sikundër edhe misionet ushtarake kundër trafikantëve, janë përpjekur ata që gjejnë në det.
Kritikët thonë se ata po inkurajojnë të tjerë të ndëmarrin udhëtimin, por kur misionet u ndërprenë në vitin 2015, edhe më shumë emigrantë lanë Libinë përmes Mesdheut si kurrë më parë, e shumë më tepër njerëz u mbytën në det.
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
