Në këto kohëra të errëta nëpër të cilat po kalon njerëzimi, me një humanizëm në rënie, ka ende shumë njerëz në mbarë botën që përçojnë frymëzim, shpresë dhe besim se njerëzit zemërmëdhenj janë ende mes nesh. Këta janë si yjet që shkëlqejnë në një natë të errët, dhe një ndër ta është edhe Muhamed Bzeek.
Kur i referohesh këtij njeriu, mendon se disa sosh kanë zemra aq të mëdha sa duket e pabesueshme. Dhe pikërisht në këtë kategori futet dhe Muhamedi.
Ai ka marrë përsipër një detyrë shumë të veçantë në jetë: të jetë “një baba” për fëmijë me sëmundje terminale, të cilët janë braktisur nga prindërit e tyre. Normalisht, këta fëmijë do të përfundonin jetën e tyre në ndonjë spital, të vetëm dhe të braktisur. Por falë Muhamedit, ata marrin dashurinë, forcën, ngrohtësinë dhe gëzimin që e meritojnë në muajt dhe ditët e tyre të fundit, falë përkujdesjes së këtij burri të shndërruar në “baba” gjatë kohës së mbetur të jetës.
Një pjesë e madhe e ndjeshmërisë (empatisë) së Muhamedit për këta fëmijë, buron nga koha kur ai ishte 62 vjeç dhe u diagnostikua me kancer. Gruaja e tij tashmë kishte vdekur dhe djali i tij ishte handikap, kështu që duhej të shkonte në spital dhe të përballonte operimin pa askënd që do të kujdesej për të. Muhamed ndihej krejtësisht i vetëm, ashtu si shumë fëmijë të braktisur që popullojnë spitalet për çdo ditë.
Muhamed vërtet ka një zemër prej ari. Ai u jep fëmijëve që po vdesin një ndjenjë sigurie, lumturie dhe gëzimi, që vështirë se do e kishin. Nëse do të ishin më shumë njerëz si si, bota do të ishte një vend jo me kaq shumë trishtim. /tesheshi.com/
Ju mund të ndiqni një video ku ai në anglisht flet mbi përvojën e tij, stilin e rrallë të jetës dhe atë çfarë e frymëzon për ta bërë atë që bën.