Me konfirmimin e faktit se opozita do i bojkotojë zgjedhjet, po ngrihet prej saj dhe miti i rithimit të monizmit; ndërkohë gjatë gjithë këtyre ditëve, kasnecë mediatikë të saj kanë folur për rrëmbim të sa më shumë pushtetesh nga Rama. Nga ana tjetër ka dhe një paradoks në lidhje me akuzat për diktim të drogës dhe krimit në zgjedhje: njerëzit e PD-së në krye të institucioneve që mund të ofrojnë prova konkrete e që deri më tani nuk kanë ofruar dot…
Në bisedimet e fundit të ndërmjetësuara nga europarlamentari David McAllister, opozitës iu ofrua kreu i Komisionit Qëndror të Zgjedhjeve, të paktën katër ministra që t’i propozonte ajo dhe një rokadë në policinë e shtetit, të cilën opozita e akuzon si të lidhur me trafikun e drogës në vend. Një pushtet i tillë në tavolinë nuk i është dhënë asnjëherë më parë nga një mazhorancë një opozite në historinë e shkurtër të demokracisë shqiptare.
Kur Edi Rama humbi pasi i fitoi zgjedhjet e bashkisë Tiranë, gjatë mandatit të parë të tij si kryeopozitar KQZ-në e kishte PD-ja në pushtet. Kreu i KQZ-së, Arben Ristani, i cili vendosi të rinumëronte kutitë për të nxjerrë fitues Bashën është sot strukturat drejtuese të PD-së. Po opozita e atëhershme nuk kishte asnjë institucion që ta konsideronte të “sajin” siç ka opozita e tanishme.
Për herë të parë një opozitë është kaq e fuqishme në institucione të rëndësishme në vend dhe përsëri është kaq e dobët sa ka frikë të hyjë në zgjedhje.
PD-ja sot ka Presidentin e Republikës, një ish-deputet i PD-së i zgjedhur vetëm me votat e PD-së; ka sot të sajin kryeprokurorin e vendit Adriatik Llalla, i zgjedhur aty me votat e PD-së dhe LSI-së; ka kreun e Shërbimeve Sekrete; Visho Ajazi Lika, një emërim i Sali Berishës kur ishte kryeministër dhe me shumë gjasa vijon të njohë si kryeministër akoma Berishën dhe jo Ramën; ka gjithashtu Kontrollin e Lartë të Shtetit, si dhe gjithë kupolën e Drejtësië. Por mjaft të thuhet se ka SHISH-in dhe Prokurorinë e Përgjithshme, ato që po të duan të bëjnë gjëmën, të cilat për çudi nuk kanë mundur të ofrojnë provat konkrete se si zgjedhjet më të fundit, ato në Dibër apo Ersekë, të jenë diktuar nga krimi dhe droga, siç pretendohet nga PD.
Asnjëherë në historinë e pluralizmit shqiptar nuk ka ndodhur që një opozitë të zotërojë gjysëm e pushteteve. Ajo e ka shfaqur veten inferiore karshi asaj që e ka konsideruar “prirje për t’i marrë të gjitha” nga ana e Ramës, por fakt është se së paku Visho Ajazi Lika, Adriatik Llalla e Bujar Leskaj, tre kërcënime reale për çdo qeverisje, asnjëherë nuk kanë qenë në listën e mazhorancës për t’u lëvizur. Pra, në një farë mënyrë kjo e fundit i ka dhënë plot koncensione opozitës, edhe pse me një minimun historik përfaqsimi në parlament. Kujtojmë se marrëvëshja Nano – Berisha në vitin 2002, i dhuroi opozitës vetëm gjysmë e pushteteve që ka sot, duke i hapur rrugën që pas tre vitesh të rikthehej në pushtet. /tesheshi.com/
