Nga Ylli Pata
Pamfleti politik i Ben Blushit i cili fshikullonte, ndëshkonte dhe rrëzonte kredon politike të lidershipit të Edi Ramës, duket se është fjalimi i fundëm në bashkëjetesën e tyre politike, që daton prej fund viteve 90-të.
Gjuha e Blushit, e cila përcakton një ikje pa kthim nga Rama, ka vetëm një arsye, që natyrisht sipas deputetit të PS-së është esenciale; prishjen e paktit që ata kanë vendosur që para se Edi Rama të merrte drejtimin e Partië Socialiste në vitin 2005.
Pakt i cili do t’i siguronte Blushit, statusin e pasuesit të mikut të tij, të cilin ai e përkrahu fuqishëm pas humbjes së PS në zgjedhje dhe largimit të Fatos Nanos, “mentorit politik” të tij në selinë rozë.
Në tetorin e vitit 2005, ndërsa Fatos Nano thërriste nga Vjena nëpërmjet telefonit në televizionet e Tiranës se nuk duhet të zgjidhet kurrë Edi Rama, Kryetar i PS-së, “djali plangprishës” Ben Blushi, ishte ndër të paktit, bashkë me Gramoz Ruçin dhe Fatmir Xhafën, që mbështetën Edi Ramën, ndërkohë që grupi i vjetër në selinë rozë me në krye Meidanin e Majkon bënë rezistencën e fortë.
Ben Blushi drejtoi edhe negociatat e vështira pas rënies së mocionit “Rama” në mënyrë që “kongresmenët” e përqeshur nga kreu u atëhershëm i bashkisë së Tiranës, ta votonin atë për kryetar të PS-së.
Dhe kryetari i ri e dha shpërblimin menjëherë duke “flakur” Pandeli Majkon dhe zgjedhur Ben Blushin si kryetar i grupit parlamentar të PS-së, post që ky i fundit e përmbushi me oratorinë elokuente duke i fituar gjithnjë duelet me kundërshtarët në Parlament. Në korrikun e vitit 2007 kur 6 deputetë socialistë votuan Bamir Topin si President, Ben Blushi u bë “viktimë” e një devijimi që nuk kishte të bënte me të, por me pazare nëntoke të cilat arritën sot në pikën kur ish-Presidenti është aleat i Edi Ramës në zgjedhje, ndërkohë që Blushi është kundërshtar.
Pas largimit nga drejtimi i grupit, Blushi u tërhoq dhe shkroi “Të jetosh në Ishull”, i cili bëri bujë dhe në promovimin e tij deputeti socialist “falënderoi Ramën” me ironi se i ishte dhënë “leje krijuese”. Vetë Rama, por me romuze i përgjigjet se “lejen do ta ketë të gjatë”.
Në fushatën për zgjedhjet e 2009-s, Ben Blushi ishte oratori kryesor pas Edi Ramës në mitingjet e mëdha e të rëndësishme. Por pak pas zgjedhjeve të vitit 2009, kur LSI u bashkua me Berishën në qeveri, Ben Blushi kërkoi largimin e Ramës nga kreu i PS-së. Me këtë deklaratë Blushi “vuri kavanozin” në radhën e pasuesit të Edi Ramës nga drejtimi i PS-së. Formon Lëvizjen për Mendimin Ndryshe, së bashku me Andis Harasanin, Kastriot Islamin, Marko Bellon etj,
Blushi nuk zgjat shumë dhe tërhiqet, duke lënë bosh dhe vendin e kreut të LMN-së. Duke e parë që nuk po tërhiqet Rama, Blushi merr një pauzë ku shkruan librin tjetër “Otelloja Arapi i Vlorës”. i cili do të ketë sërish sukses në shitje.
Në fushatën për zgjedhjet e lokale të vitit 2011, Blushi mungon që herët dhe thuajse nuk angazhohet, madje as në 21 janar. Dy vjet më pas thirret nga Rama, i cili i lutet të zhvendoset nga deputet i Korçës në Elbasan, ku emërohet kreu i listës së qarkut. Pasi zgjidhet e rrit votat e PS, Blushi nuk thirret në qeveri, por mban një qëndrim të distancuar, i cili i ritkehet përplasjes që në tetor 2013 në kohën e të ahstuquajtura armët kimike.
Prej nisjes së punës së qeverisë së Edi Ramës, Blushi nuk i ka kursyer akuzat dhe qëndrimet oponente ndaj PS-së. Të cilat si një ortek erdhën e u mbushën, e u mbushën deri tek qëndrimi i fundit. i cili shpërtheu pikërisht në momentin kur u duk se Rama nuk e mbajti paktin e vjetër, ngase po shikonte si pasuses të tij, jo mikun që e ndihmoi të bëhet kryetar i PS, por duke zgjedhur Erjon Veliaj si kandidat për Tiranën, Rama i ka hapur rrugë disa xhelozirave jo të vogla nga njerëzit brenda PS-së, të cilët e shohin promocionin e Veliajt nga Rama, si një propagandë e disa qarqeve me një qëllim të caktuar për të vizatuar alteregon e tij të formësuar. /tesheshi.com/
