Gjatë gjumit truri shndërrohet në një makineri të pazëvendësueshme prodhimi idesh dhe emocionesh.
Shumë ëndrra janë të mërzitshme dhe harrohen shumë shpejt. Këto ëndrra të mërzitshme gjithsesi shërbejnë për diçka, por më e rëndësishmja është se ne kemi tendencën të mbajmë mend vetëm “ëndrrat e mëdha”, të cilat përjetohen intensivisht, që duken reale dhe që i përjetojmë një herë në kaq kohë.
Një qasje psikologjike shpjegon se ëndrrat e mëdha krijojnë imazhe shumë reale dhe të ndjeshme që krijojnë një hiper-realizëm, i cili ndikon aq shumë në ndjenjat e njeriut aq sa mbeten në kujtesë.
Madje, edhe kur nuk e mban mend mirë se çfarë ëndrre të bukur ose të keqe mund të kesh parë, duket sikur ajo ndjesi të shoqëron deri në rizgjim dhe pikërisht në ato momente dëgjojmë shprehje të tipit: e di që kam parë një ëndërr të keqe, por nuk e mbaj mend se çfarë.
Një tjetër qasje bën lidhje të këtyre ëndrrave me gjininë, sipas të cilës meshkujt mbajnë mend më pak ëndrra dhe shohin më rrallë ëndrra të “çmendura” se sa gratë.
Kjo shpjegohet me ndjeshmërinë më të fortë dhe me përfshirjen emocionale, por dhe lodhjen më të shpejtë fizike të femrave. /tesheshi.com/
