Nga Boris Varga
NATO po organizon stërvitjet më të mëdha ushtarake që nga fundi i Luftës së Ftohtë. Dhjetëra mijëra ushtarë dhe pajisje ushtarake moderne do të simulojnë një luftë me Rusinë deri në maj, e cila do të përfundojë me festimin e 75-vjetorit të Aleancës. Në stërvitje aludohet se po përpunohet një nga skenarët e raportuar nga Bild si një dokument sekret i Ministrisë së Mbrojtjes gjermane, në të cilin është i mundur një konflikt me Rusinë në verën e vitit 2025 në rajonin baltik të BE-së dhe Kaliningradit.
BBC është më i drejtpërdrejtë me titullin – “Evropa po përgatitet për një luftë të madhe”, dhe ministrat e mbrojtjes të Gjermanisë dhe Britanisë së Madhe bëjnë thirrje për mobilizim civil dhe ndërgjegjësim shoqëror për rrezikun e konfliktit me Rusinë. A po zgjohet kjo Evropë e fjetur?
“Dordoleci”, arma më efektive e Putinit
Edhe Putini po përgatitet për një luftë të madhe, por fillimisht i duhen zgjedhjet presidenciale në mars. Për ta kthyer të gjithë Rusinë në një zonë lufte, Putini duhet së pari të organizojë një shfaqje para gjithë botës në zgjedhje dhe të bindë aleatët e tij për shkëlqimin e perandorisë së tij. Pas kësaj, ai me shumë gjasa do të shpallë një raund të ri mobilizimi në Rusi dhe do të godasë Ukrainën, ndërkohë që ajo është e përmbajtur dhe pa ndihmë të sigurt financiare nga Perëndimi.
Lufta e madhe me Perëndimin u paralajmërua nga Putin edhe më herët, para agresionit të plotë kundër Ukrainës, kur kërkoi nga NATO që të kthehej në pozicionet e saj deri në periudhën e zgjerimit në ish-republikat sovjetike dhe vendet e Traktatit të Varshavës në fund të viteve ’90. Tani që rusët kanë refuzuar kundërsulmin e Ukrainës, Putini po kërcënon përsëri Perëndimin dhe po i dërgon mediave një imazh heroik të tij dhe Rusisë që doli nga lufta si ekonomikisht më e pasur, ushtarakisht më e fortë, më e rrezikshme dhe më e frikshme.
Por e gjithë kjo është vetëm një mit i ri i Kremlinit të dëshpëruar, i cili i ka vënë të gjitha bastet për Ukrainën dhe shkaktimin e Luftës së Tretë Botërore, nga e cila nuk ka kthim prapa. Dhe fakti është se ajo nuk mund të përparojë shumë, sepse ushtria ruse nuk po përparon në Ukrainë, pavarësisht nga investimet e mëdha dhe numri i përditshëm fatal i viktimave njerëzore.
“Dordoleci” është arma më efektive e Putinit për udhëheqësit perëndimorë dhe mungesa e mbështetjes së tyre për Ukrainën mund ta kthejë shpejt valën në favor të Rusisë.
Humbja e Perëndimit para Rusisë
Dhe SHBA po përgatitet për një luftë të madhe dhe zgjedhje. Për këtë të fundit, shumë më thellë. Në garën parazgjedhore për presidentin e ri amerikan, Trump pretendon se ai mund të arrijë një marrëveshje me Putinin dhe të ndalojë luftën, ndërsa Biden ndryshon qasjen e tij dhe tani flet më pak për “çlirimin” dhe më shumë për “mbrojtjen” e Ukrainës nga agresioni rus.
Duke qenë se SHBA dhe BE tashmë kanë probleme me mbështetjen financiare për Ukrainën, ky është disfatizëm i pastër perëndimor përballë Rusisë.
Viti zgjedhor ka filluar, por mundësia e një lufte midis Rusisë dhe SHBA-së dhe BE-së në vetëdijen e gjerë tani për tani është vetëm një histori pezull nga filmat hollivudian dhe nga opinioni i përditshëm i analistëve ushtarakë në lajme. Dhe Putini nuk ka pse të frikësojë dhe kërcënojë shumë. Në Evropën Perëndimore, askush nuk është ende gati të vdesë në llogore me baltë, si ukrainasit në Donbass, dhe do të zgjedhë në mënyrë racionale atë që nuk shqetëson rehatinë e tyre.
Sipas hulumtimeve më të fundit në Britaninë e Madhe, nëse do të kishte një konflikt të madh botëror, deri në 40 për qind e të rinjve dhe burrave të përgatitur ushtarakë të moshës 18 deri në 40 vjeç do të refuzonin të shërbenin në ushtri. Edhe pse lufta është në pragun e tyre, në ekranet e tyre është ende në Ukrainë.
Të dy regjimet reagojnë ndaj luftës krejt ndryshe. Në Rusinë totalitare, lufta me “Perëndimin Nazist” është një detyrë patriotike dhe çdo votë kundër është një udhëtim në gulag ose mobilizim i drejtpërdrejtë në vijën e parë të frontit si për “mishin e topave” në frontin ukrainas.
Goditje në derën e BE-së
Dhe si po ecin fushatat parazgjedhore? Me Putinin gjithçka është e qartë dhe ai nuk do t’i humbasë. Por shpallja e luftës me Rusinë ndryshon SHBA-në dhe BE-në. Edhe pse SHBA-ja dhe BE-ja ishin të barabarta vitin e kaluar në ofrimin e ndihmës ushtarake dhe financiare për Kievin, një Evropë heterogjene nuk ka gjasa të marrë më vete rolin udhëheqës të mbrojtjes së Ukrainës, siç kishte SHBA-ja.
Në vitin parazgjedhor, Uashingtoni është i ndarë mes dy konflikteve krejtësisht të ndryshme. Ndërsa ngrirja e luftës në Ukrainë përfaqëson një kërcënim për demokracinë dhe një prelud për një konflikt të ri, paaftësia e SHBA-së për të ndaluar vuajtjet dhe shkatërrimin në Gaza është në vetvete një kërcënim për vlerat demokratike dhe civilizuese.
Rusia nuk ka forcën për të bërë një luftë të plotë me NATO-n, por lufta hibride e Rusisë herë pas here prodhon rezultate. Nëse rikthen pozicionet e tij ushtarake në Ukrainë, Putini nuk do të ndalet me kaq, më pas është Moldavia dhe republikat baltike, të cilat Rusia do t’i përdorë vetëm si lëndë djegëse për zjarrin dhe goditjen në derën e BE-së.
Qëllimi i Putinit është që BE dhe SHBA të heqin duart nga Ukraina dhe ta copëtojë atë me ndihmën e negociatave dhe marrëveshjeve të paqes. Tamam Evropa në vitet 1930.
Dhe kjo është një hyrje në planin e mëparshëm të disa të djathtëve dhe populistëve të BE-së për shkëmbimin e territoreve në Ballkanin Perëndimor, i cili u konsiderua edhe në mjedisin e Trumpit gjatë mandatit të tij. Dhe këtu mbërrijmë te ideja e “korrigjimit të kufijve” mes Serbisë dhe Kosovës, që më pas vijohet me Bosnjën, por që mund të shndërrohej në një model të ri të rrezikshëm të realpolitikës, pasi këtu hyn në lojë “Bota Serbe”. /tesheshi.com/
