Zinxhiri malor nënujor në Rapa Nui, i njohur gjithashtu si Ishulli i Pashkëve, është shtëpia e një grupi “të habitshëm” të specieve në det të thellë, raportojnë studiuesit, me të paktën 50 prej tyre të reja në shkencë.
Në thellësi prej 800 deri në 1200 metra nën valët e Oqeanit Paqësor juglindor, studiuesit në ekspeditën e Institutit të Oqeanit Schmidt vëzhguan kafshën më të thellë të zbuluar ndonjëherë të varur nga fotosinteza – Leptoseris, ose korali i rrudhosur, tashmë i njohur për shkencën. Pamje të tjera magjepsëse përfshijnë krijesën e ngjashme me kandil deti, e njohur si “përbindëshi i spagetit fluturues” (Bathyphysa conifera) dhe dragogu i ndritshëm i detit të thellë të familjes Stomiidae. Këto dy krijime, së bashku me më shumë se 100 lloje të tjera, tashmë janë përshkruar nga shkencëtarët, por nuk janë parë kurrë në këtë zonë deri më tani. 50 ekzemplarë të tjerë, të cilët ende nuk janë analizuar, konsiderohen si specie të reja.
Ekspedita pasoi një tjetër lundrim kërkimor të Institutit Oqean Schmidt në janar që zbuloi më shumë se 100 specie të reja të dyshuara dhe një kreshtë gjigante malore nënujore në brigjet e Kilit.
“Habitatet befasuese dhe komunitetet e kafshëve që zbuluam gjatë këtyre dy ekspeditave janë një shembull dramatik se sa pak dimë për këtë zonë të largët,” tha Javier Sellanes, profesor i biologjisë detare në Universitetin Katolik të Veriut në Kili, i cili bashkëdrejtoi të dyja ekspeditat.
Ndërsa ekspedita e janarit u fokusua kryesisht në shkëmbinjtë e Nazca-s dhe Juan Fernández-it, udhëtimi i ri dokumentoi jetën detare në shkëmbin nënujor Salas y Gómez, një varg malor nënujor që shtrihet 1600 kilometra nga shkëmbi i Nazca-s në Rapa Nui.
Sellanes dhe kolegët e tij vëzhguan gumën mbi 40 ditë në shkurt dhe mars në bordin e anijes Schmidt Ocean Survey Falkor. Gjatë ekspeditës, ekipi eksploroi 10 male detare, të cilat janë male nënujore që ngrihen të paktën 1000 metra mbi shtratin e detit përreth. Gjashtë prej tyre nuk ishin dokumentuar nga kërkimet shkencore më parë, dhe secili mal strehonte ekosistemin e tij unik, sipas deklaratës.
“Të shohësh ekosisteme të ndryshme në male të veçanta nxjerr në pah rëndësinë e mbrojtjes së të gjithë shkëmbit, jo vetëm disa maleve,” tha Erin E. Easton, asistent profesor i shkencës detare në Universitetin e Teksasit, Rio Grande Valley dhe shkencëtar kryesor në Institutin e Oqean Schmidt. “Shpresojmë që të dhënat e mbledhura gjatë kësaj ekspedite të ndihmojnë në krijimin e zonave të reja të mbrojtura detare”. /tesheshi.com/
