“Synimi im është që të fitojë Serbia, dhe atë për herë të parë në këto vite, pa pasur gjakderdhje, pa pasur nevojë të vdiset, e as për terror dhe varreza, mirëpo duhet punë e madhe, dituri për fëmijët”, tha sot presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç në fjalimin e tij drejtuar serbëve në Mitrovicën e veriut.
Vuçiç tha se serbët, si një komb kishin iluzione të mëdha për veten dhe të tjerët, duke i kujtuar ata për tubimin e Sllobodan Millosheviçit në Gazimestan.
“Gati tridhjetë vjet më parë, jo shumë larg nga këtu, ishte Sllobodan Millosheviç, mjaft i fuqishëm për të qenë në gjendje të mblidhte njerëzit qindra e mijëra në Gazimestan, të cilët e dëgjuan deri në fund fjalimi e tij të famshëm ose famëkeq, në varësi si e interpretohet, besoj ju kujtohet kjo?
Ata kënduan, madje kënduan korale, të gjithë këta qindra-mijëra njerëz , me besim dhe bindje, duke kënduar më entuziasëm dhe krenari, këngën e mirënjohur – ‘Kush po thotë dhe kush është duke gënjyer, se Serbia është e vogël’.
Të tri luftërat u përmenden në atë këngë. Mirëpo pastaj kishim edhe më shumë luftra, jo me fajin tonë por jo edhe ekskluzivisht nga fajësia e të tjerëve.
Zyrtarisht dhe jozyrtarisht ne i ndihmuam vëllezërit tanë, serbët po vdisnin për Kninin, për Sarajevën dhe për Prishtinën.
Në Knin sot është duke u valëvitur flamuri kroat, që nuk ka valëvitur asnjëherë më parë; në Sarajevë numër i i serbëve pesëdhjetë herë është i ulët se sa ai që ishte më parë; ndërsa në Prishtinë jetojnë vetëm disa serbë. Jo disa mijëra, por vetëm disa njerëz. Nuk kemi më njerëz në Fushë Kosovë…”, tha Vuçiç.
Më tej ai shtoi se Sllobodan Millosheviç ishte një lider i madh, mirëpo kishte dëshira joreale.
“Dhe kjo nuk ishte për shkak se ata janë kroatët, muslimanë apo shqiptarë, apo ishin të fortë dhe më të guximshëm se ne, mirëpo se ne nuk e kuptuam pozitën e Serbisë dhe të botës, sepse ne nuk kuptojmë se ne nuk jemi të vetëm në botë dhe se pa botën nuk mundemi.
Ne nuk ishim të privilegjuar dhe nuk arritëm këtë ta kuptojmë. Ne gjithmonë i kemi nënçmuar të tjerët, duke pasur parasysh vetëm vetveten, të tjerët nuk i kemi pasur konsideruar fare. Ne nuk ishim aspak realist.
Millosheviçi ishte një udhëheqës i madh serb, qëllimet e tij sigurisht ishin më të mirat, por rezultatet tona ishin shumë më të këqija. Jo sepse ai donte kështu, mirëpo dëshirat tona nuk ishin realiste, ndërsa interesat dhe aspiratat e kombeve të tjera u shpërfillën dhe u nënvlerësuan. Dhe për këtë kemi paguar çmimin më të lartë dhe më të shtrenjtë”, shtoi Vuçiç.
Përgatiti: Armend Haxhiu – /tesheshi.com/
