Filozofi algjerian Malik ibn Nebi (1905-1973), autor i librit “Fenomeni Kur’anor”, ndër të tjera shkroi për shkaqet e paralizës së përgjithshme të kombeve muslimane në kohën e tij.
Ai thekson se shoqërive muslimane u mungon edukimi i bazuar në Kur’an dhe Traditë Profetike dhe se, në vend të personaliteteve të vërteta, rriten e “prodhohen” personalitete që janë vetëm “gjysmë njeri, dhe të tillët janë pikërisht frenuesit dhe shkatërruesit e rilindjes dhe përparimit.
Duke folur për atë që nënkuptohet me shprehjen “gjysmë njeri”, Malik ibn Nebi ka thënë: “Problemi i muslimanëve qëndron në periudhën postkoloniale, pra në ekzistencën e të ashtuquajturit ‘gjysmë njeriu’. ‘Gjysmë njeriu’ është ai që mëson sipërfaqësisht, lexon pa kuptuar thellë, prodhon atë që nuk është e dobishme dhe diskuton tema të rëndësishme me mendime dhe ide të cekëta. Ai nuk ka asnjë mision, asnjë synim parësor në jetë dhe nuk ka vizion dhe ekspertizë të qartë.
‘Half a man’ është një person që kërkon me këmbëngulje të drejtat e tij, por nuk kryen as minimumin e detyrave të tij. Ai shkon në punë për ta kaluar kohën me çfarëdo mënyre, sepse për të në fund ka rëndësi që të kalojë koha, t’i kthehet përditshmërisë monotone dhe në fund të marrë pensionin. Ai nuk studion si një student i zellshëm, nuk punon si një punëtor i vërtetë, nuk është novator dhe nuk punon për ndonjë projekt të ri dhe të dobishëm. Ai vijon si “gjysmë njeriu” gjatë gjithë jetës së tij – duke kërkuar të drejtat e tij, por duke mos përmbushur detyrat e tij.”
Ndryshe nga Malik ibn Nabi, Sejid Kutbi arsyeton se problemi i muslimanëve qëndron në “gjysmën e besimit”, dhe thotë: “Sot muslimanët duan një besim që reduktohet në rituale dhe nuk duan një besim gjithëpërfshirës. Ata ndërtojnë xhami të mëdha dhe luksoze, por nuk i ushtrojnë të drejtat që i takojnë Zotit dhe as të drejtat që u takojnë njerëzve. Ata kërkojnë devotshmëri personale, jo kolektive. Ata bëjnë pyetje të cekëta rreth besimit dhe më pas duan përgjigje të thella dhe bindëse nga besimi. Ata, pa e kuptuar, largohen nga besimi çdo ditë dhe njëkohësisht duan zgjidhje nga besimi nga i cili janë larguar”.
Pra, problemi i brezave të sotëm mslimanë është se janë larguar nga metoda e edukimit thelbësor me Kur’an dhe Traditë Profetike, e kësisoj nuk posedojnë aspirata të larta, janë pajtuar me mediokritetin, se begatitë e përkohshme materiale të kësaj bote janë bërë qëllimi parësor i tyre e jo mjet në rrugën e ngritjes morale dhe shpirtërore. Pra, vetëmjaftohen me të qenit “gjysmë njeri”, “gjysmë mendimtar”, “gjysmë intelekueshmëri, “gjysmë inxhinier”, gjysmë doktor, “gjysmë politikan”, “gjysmë, gjysmë, gjysmë…
Ndaj është thënë se “ai që ka frikë të ngjitet në litarë, do ta jetojë gjithë jetën mes greminave”. /tesheshi.com/