Shinzo Abe, ish-kryeministri i Japonisë, u qëllua gjatë një tubimi fushate në qytetin Nara teksa mbante një fjalim. Ai u godit në gjoks dhe në shpinë, ndërsa sulmuesi i tij u arrestua pas të shtënave.
Sipas informacioneve të para nga Japonia, Abe nuk ka dhënë asnjë shenjë jete pas sulmit dhe pak më pas u njoftua se ai kishte vdekur.
Para se të jepte dorëheqjen në vitin 2020, Abe ishte kryeministri më jetëgjatë i Japonisë. Ai u largua nga ky post për shkak të një gjendjeje jo të mirë shëndetësore. Ai mbrojti reformat ekonomike dhe vendosi marrëdhënie diplomatike kyçe. Por gjatë mandatit të tij nuk munguan edhe skandale.
Abe u bë për herë të parë kryeministër në vitin 2006 në moshën 52-vjeçare, duke e bërë atë personin më të ri që merr postin e kryeministrit në Japoni. Ai u konsiderua një simbol i rinisë dhe ndryshimit.
Mandati i parë i Abe ishte i trazuar, i rrënuar nga skandale dhe polemika dhe përfundoi me dorëheqjen e tij të papritur. Pasi sugjeroi fillimisht se do të largohej për arsye politike, ai pranoi se vuante nga ajo që më vonë u diagnostikua si kolit ulçeroz.
Është një sëmundje inflamatore kronike e zorrëve që kërkon disa muaj trajtim. Abe tha se ai përfundimisht mundi sëmundjen me ndihmën e ilaçeve të reja.
Plani i Abe për Japoninë
Abe kandidoi sërish dhe u bë sërish kryeministër në vitin 2012. Në atë kohë, Japonia ishte ende duke u rikuperuar nga efektet e cunamit të Fukushimës dhe katastrofës bërthamore të vitit 2011, dhe Abe dukej se po ofronte një shpëtim. Plani i tij ishte “Abenomics” – një plan për të ringjallur ekonominë.
Ekonomia japoneze është e treta më e madhe në botë dhe ka qenë në stanjim për më shumë se 20 vjet. Plani ekonomik i Abe përfshinte shkurtim të shpenzimeve qeveritare, lehtësim masiv monetar dhe shkurtimin e burokracisë.
Abe ka kërkuar gjithashtu të nxisë shkallën në rënie të lindjeve në vend duke i bërë vendet e punës më miqësore për prindërit, veçanërisht për nënat. Ai nxiti rritjen e diskutueshme të taksave të konsumit për të ndihmuar në financimin e kopshteve dhe për të mbyllur vrimat në sistemin e tepërt të mirëqenies në Japoni.
Edhe pse ka pasur disa përparime në reforma, problemet më të mëdha strukturore të ekonomisë nuk janë zhdukur. Deflacioni ishte ende i pranishëm dhe ekonomia ishte në recesion edhe para shpërthimit të koronavirusit në vitin 2020. Gjatë pandemisë, popullariteti i Abe ra më tej, pasi qasja e tij për zgjidhjen e problemit u kritikua si e ngadaltë dhe konfuze. Vlerësimi i miratimit të Abe ishte jashtëzakonisht i ulët.
Abe dhe politika e jashtme
Në skenën politike ndërkombëtare, Abe mbajti një qëndrim të ashpër ndaj Koresë së Veriut, por donte të ishte një paqebërës midis SHBA-së dhe Iranit. Abe ka zhvilluar një marrëdhënie personale me ish-presidentin amerikan Donald Trump, por nuk e ka përdorur atë marrëdhënie për të diskutuar çështje me rëndësi për Japoninë, si Koreja e Veriut dhe tregtia. Në fund, Trump donte të detyronte Japoninë të paguante më shumë për trupat amerikane të vendosura në vendin e saj.
Ish-kryeministri japonez u përpoq të rregullonte lidhjet me Kinën dhe Rusinë. Megjithatë, një marrëveshje me Rusinë për ishujt veriorë të diskutueshëm nuk u arrit dhe plani që presidenti kinez Xi Jinping që të bënte një vizitë shtetërore në Japoni dështoi. Abe refuzoi të bënte kompromis për Korenë e Jugut dhe mosmarrëveshjet e pazgjidhura të luftë, si dhe vazhdoi me planet për të rishikuar kushtetutën pacifiste të Japonisë.
Abe ka përballuar “stuhitë” politike gjatë mandatit të tij, duke përfshirë akuzat për nepotizëm. Kjo nuk ka pasur shumë ndikim në fuqinë e Abe, pjesërisht për shkak të dobësisë së opozitës. Abe duhej të qëndronte kryeministër deri në fund të vitit 2021, por ai dha dorëheqjen në gusht të vitit 2020. Kështu përfundoi mandati i tij i dytë. /tesheshi.com/
