Ngjan ironike ajo që, gati si gjithnjë, Ankaraja uron Tiranën për festën e pavarësisë, e cila, sipas tezës fikse, gati klishe të historiografisë shqiptare, është shkëputja e Shqipërisë nga Turqia.
“Më lejoni që me urimet më të sinqerta t’iu uroj Ditën e Flamurit dhe të Pavarësisë së Shqipërisë vëllazërore dhe miqësore. Si gjithmonë Turqia do të vazhdojë të qëndrojë pranë Shqipërisë”, shkroi kreu i diplomacisë turke Mevlud Çavushoglu.
Nga ana tjetër, siç është bërë traditë vitet e fundit, ura kryesore e Bosforit, u vesh kuq e zi, pra me flamurin shqiptar.
Por a është vërtet ironi kjo? Aspak, nëse devijohet pak nga kliesheja me rrënjë nacional-komuniste. Shqipëria nuk shpalli pavarësinë nga Turqia por nga Perandoria Osmane, e cila vërtet rrënjët e bazën e kishte në Turqi, por ishte një perandori shumëkombëshe, ku madje shqiptarët, edhe ata që shpallën pavarësinë, ishin me identitet osman, siç ishin dhe me poste drejtuese e funksione të larta në këtë perandori. Pra, thënë ndryshe, Perandoria Osmane kishte dhe pjesën e saj shqiptare.
Tjetra është që pavarësia e Shqipërisë u nxit nga Porta e Lartë atë kohë, pasi po afrohej fundi i perandorisë, e kësisoj, për osmanët në perëndim të tyre, kishte interes për një shtet shqiptar mes lukunisë së atyre që nuk e donin një të tillë në rrethanat e reja të rendit botëror që do pasonte rënien e Perandorisë Osmane.
Pra, Turqia sot, si dhe dje Perandoria Osmane në fundin e saj, janë të kënaqur që ka një shtet shqiptar në Ballkan. /tesheshi.com/
