E ulur në një shtrat të improvizuar në një korridor të zymtë nëntokësor, shtatzëna Alena Shinkar lexon një libër duke u përpjekur të qetësohet.
Ukrainasja ndodhet në maternitetin e Kievit dhe është në pritje të lindjes së fëmijës, në një qytet të rrethuar nga raketa dhe granata.
“Nuk duhet të jem nën stres tani dhe të përpiqem të skalit veten, por ajo që po ndodh është e tmerrshme”, tha ajo për Reuters, duke shtuar:
“Ne jetojmë në një ferr të vërtetë. Nuk e imagjinoja kurrë që diçka e tillë të ishte e mundur në shekullin 21.”
Pranë saj është një grua që sapo kishte lindur me prerje cezariane dhe u dërgua me shpejtësi në një korridor të nëndheshëm kur filloi bombardimi. Korridori është plot me nëna të reja me të porsalindur në krahë. Jula, e cila solli në jetë një djalë më 28 shkurt, vlerëson stafin e spitalit.
“Ne jemi të sigurt këtu. Mjekët dhe infermierët janë më të mirët në botë dhe ne jemi shumë krenarë për ta.”
Drejtori i maternitetit Dmitro Govseyev thotë se shumica e stafit nuk janë larguar nga materniteti që nga fillimi i pushtimit.
“Rreth 70 përqind e stafit është këtu gjatë gjithë kohës. Ata punojnë me turne. I vetmi ndryshim është se lindjet që normalisht zgjasin më shumë mund të fillojnë në repart dhe të përfundojnë në strehimore,” tha Govseyev.
Alena kujton fillimin e sulmit. Ajo ishte në maternitet para pushtimit për faktin se ishte
shtatzënë.
“U zgjova në pesë të mëngjesit nga një goditje me raketë. Dëgjova një shpërthim dhe britma femrash. Kështu filloi. Dhe nuk mund ta besoja. Mendova se ishte një makth, por nuk është, është e gjallë për ne tani”, tha ajo.
“Shpresoj që ky të jetojë në paqe”, tha ajo duke i përkëdhelur barkun. /tesheshi.com/
