Ndërkohë që Ilir Meta ende nuk është kthyer nga SHBA-ja, ku ka marrë pjesë në ceremoninë e betimit të Donald Trump-it, këshilltarët e tij të Durrësit kanë votuar me urgjencë pro buxhetit të bashkisë, të cilin vetëm dy javë më parë e rrëzuan.
PD-ja në Durrës ka mbetur e shokuar, pasi nuk e ka pritur këtë qëndrim të ri të partisë së Ilir Metës.
Ka qenë krejt i papritur qëndrimi i këshilltarëve të Durrësit, ndërkohë që LSI-ja nuk ka dalë më herët në një vendim paraprak për të mbajtur qëndrim të ri.
Tre janë enigmat që kanë qarkulluar dje në Durrës pas votës së këshilltarëve. E para është që kjo ka ardhur nga një manovër e shpejtë dhe “private” e Vangjush Dakos, kryebashkiakut të Durrës, i cili mund të ketë “gatuar” një marrëveshje me njerëzit e LSI-së në momentet e fundit.
Por duke e njohur LSI-në, si një grupim që ka centralizim të fortë nga kryetari, shtrohet çështja se nëse është arritur një marrëveshje pa dijeninë e Metës, atëherë kemi të bëjmë me një traumë të rëndë në këtë forcë politike para zgjedhjeve të 18 qershorit.
Ndërkaq, enigma e dytë është nëse vetë Meta nga SHBA-ja, ku ndodhet, të ketë diskutuar me Edi Ramën për këtë zhvillim, dhe nëse ka ndodhur kështu, atëherë kemi të bëjmë me vendimin e LSI-së për t’iu bashkëngjitur koalicionit me PS-në. Dhe kjo paraprin vendimin e Konventës së muajit prill. Por ky version është pak i dyshimtë, pasi qëndrimi për të rrëzuar buxhetin ishte një vendim për të kushtëzuar “pazarin” brenda së majtës, e deri tani nuk ka pasur një zhvillim të ri.
Enigma e tretë për votimin e mbrëmshëm është që votimi të ketë ndodhur pas një marrëveshjeje politike të Edi Ramës me njeriun e fortë të LSI-së së Durrësit, Lefter Koka, ministër i Mjedisit, për të cilin u fol prej kohësh se mund të ketë kaluar me PS-në. Koka nuk u zgjodh në asnjë nga organet e larta të LSI-së në Konventën e Dhjetorit, edhe pse është njeri kyç në zonën e Durrësit për grumbullim votash.
Megjithatë, këshilltarët durrsakë në njëfarë mënyre kontrollohen nga kreu i LSI-së, pasi kryetarja e tyre është një person i afërm familjar me bashkëshorten e Metës, Monika Kryemadhin.
Të gjitha këto janë hipoteza, derisa nuk ka një deklaratë politike të LSI-së për këtë vendim, kur në fakt nuk ka pasur një të tillë edhe kur u votua kundër.
Gjatë një intervistë që dha javën e shkuar, Ilir Meta rrëzoi versionin e një koalicioni me PD-në dhe la të hapur aleancën e rinovuar me PS-në, por edhe daljen vetëm. Veçse kreu i LSI-së kësaj here është i kushtëzuar dhe jo i favorizuar si para katër vitesh.
Në pritje të vendimmarjes së partisë së Ilir Metës për aleancat elektorale, mund të thuhet se zgjidhjet e kreut të LSI-së nuk është se janë shumë, përkatësisht vetëm dy.
Dalja e vetme dhe koalicioni me PS-në. Në versionin e parë, edhe pse LSI-ja ka pasur rritje gjatë zgjedhjeve në zgjedhje, në sistemin shqiptar proporcional rajonal, mundësia për “të çarë” si vijë e mesme do të ishte e limituar dhe do të përbënte një “provë zjarri” që nuk do të jepte rezultatin që lidershipi i LSI-së pret: që të jetë forcë kontrolluese dhe balancuese.
Një aventurë e daljes vetëm mund të ndodhë në kushte ekstreme, por që realisht mund të përbënte provën reale të forcës politike që drejtohet nga Ilir Meta.
Vetë kreu i LSI-së e ka thënë disa herë se nuk përbën problem edhe nëse kalon në opozitë.
Megjithatë, pavarësisht se LSI-ja ka krijuar afrimin e militancës, që përgjithësisht është e ndërvarur nga punësimi dhe marrëdhënia klienteliste, një rrugë “kurajoze” do të shkaktonte rrjedhje rrugës, dhe natyrisht është pa valvul sigurimi.
Por realisht Meta e sheh më me premisë rilidhjen e aleancës me PS-në; prapëseprapë e di shumë mirë se nuk do të jetë i favorizuar si para 23 qershorit 2013. Në atë kohë, negociatat me PS-në i dhanë një rezultat të majmë, pasi përfitoi shumë si forcë e dytë e koalicionit, dhe normalisht edhe nga deputetët që kishte në listën e PS-së dhe PD-së, si Spartak Braho në Tiranë e Gjovalin Kadeli në Lezhë. Ndaj edhe pozicioni “tekanjoz” përballë PS-së është për të siguruar një pozitë paraelektorale që i jep favor që në start.
PS-ja, nëse do të marrë më 18 qershor qoftë edhe vetëm votat e 2013-s, do të siguronte e vetme 69 deputetë.
Ndërkaq, fuqizimi elektoral i PDIU-së së Idrizit i ka dhënë koalicionit të mazhorancës një panoramë edhe më kompetitive, pasi Idrizi konkuron për vendin e dytë të koalicionit me LSI-në e Ilir Metës.
Duke parë rezultatet e PDIU-së, sidomos në zgjedhjet e pjesshme lokale, por edhe ato të 2015, arrihet në përfundimin se në disa qarqe forca politike “çame” është edhe më lart LSI-së së Metës. Kështu, në vend të dytë mund të dalë në Dibër, Elbasan, Vlorë, madje edhe në Fier, duke përfituar deputetët që vijnë pas presjes dhjetore.
LSI-ja, për shembull, në Vlorë e fitoi deputetin vetëm si pasojë e koalicionit, ndërsa PDIU-ja një deputet e merr e vetme, dhe mund të shkëpusë edhe të dytin. E njëjta panoramë është edhe në Fier, por edhe në Elbasan, ku PDIU-ja tashmë ka bashkinë e Peqinit dhe lufton për dy deputetë në këtë qark.
Qetësia e Idrizit dhe gatishmëria për t’u përballur në elektorat me Metën brenda koalicionit e ka nervozuar LSI-në, e cila nuk lë rast pa e sulmuar partinë e Idrizit.
Por gjithsesi, duhet thënë se Meta, edhe pse bën të vështirin, një këmbë më shumë e ka brenda koalicionit sesa jashtë tij, pasi sistemi zgjedhor nuk i jep shumë përparësi.
Ndërkaq, PS-ja në këtë situatë është më e qetë, pasi dy aleatët janë konkurrentë mes tyre, duke e lënë partinë e madhe të marrë frymë më lirisht përpara negociatave finale për 18 qershorin… /tesheshi.com/
