21 Janari i vitit 2011 do të shënonte një ndër ngjarjet më të rënda në historinë politike shqiptare që pas pluralizimit.
Me katër të vrarë në bulevard, si për ironi ajo do përputhej në bilanc me ngjarjen e 2 Prillit 1991 në Shkodër, ku gjatë një proteste masive anti-pushtet, mbetën të vrarë gjithashtu katër persona, të shpallur më pas si “Dëshmorë të Demokracisë”. Politikisht ata i përkisnin PD-së. Ndërsa viktimat e 21 Janarit i përkasin PS-së, por ende pa ndonjë titull, edhe pse famijarët e kërkojnë diçka të tillë, pra shpalljen heronj.
Po si ndodhi ajo tragjedi dhe ç’zhvillime apo klimë politike çoi deri te humbja e katër jetëve njerëzore.
Rrënjët gjenden te zgjedhjet parlamentare të qershorit 2009. Pas një rezultati gati të barabartë, ku vetëm një “tradhëti” politike e Metës do bënte që Berisha të vijonte dhe katër vjet qeverisjen, kjo pasi vendosi të futej në aleancë me PD-në e të merrte një porcion pushteti prej saj, PS ngriti pretendime për abuzime me votat. Nën slloganin “Hap kutitë ose largohu!”, Rama kërkonte këmbëngulësisht një proces riparje të votave në disa zona, jo për efekt pushteti por për efekt transparence, siç thoshte, që nëse ka patur abuzime ato të mos përsëriteshin më.
Por PD, tashmë dhe në krah me LSI-në nuk lëshonte pe, duke u mbrojtur me argumenta ligjorë. Një vit më pas do vinte greva e famshme e urisë para kryeministrisë, për të shkuar drejt një darke politike në Crocodile në Strasburg, por pa asnjë efekt veç çmontimit të çadrave të grevës. PD vendosi edhe t’i digjte publikisht në shenjë sfiduese kutitë e kontestuara nga opozita. Kjo e fundit, e acaruar nga destruktiviteti i Berishës, tashmë kishte përballë dhe Metën, për të cilin ushqente të njëjtën urrejtje, pasi e konsideronte “patericë” të kryeministrit demokrat. Sepse, në gjykimin e saj, nëse nuk do qenë katër mandatet e Metës, Berisha ishte automatikisht i rënë. Meta vetë morri postin e ministrit të Jashtëm, të cilin e kishte mbajtur për do kohë dhe nën Nanon, pas një pakti mes tyre në kohën e sherrnajës së madhe me KPD-në e famshme.
Dhe nën këtë klimë tensioni, ia beh një video e transmetuar në Fiks Fare, që siç u mësua më vonë, ishte regjistruar nga i ndjeri Dritan Prifti, ish-vëlla i tij politik i shndërruar në hasëm, i cili po i bënte me dije opinionit se kush qe ai, Ilir Meta, teksa bënte pazare politiko-financiare me “bllok në dorë”.
Do ishte pikërisht ajo video e bujshme që do çonte PS-në për të thirrur një protestë më 21 Janar, dy ditë pas transmetimit. Sakaq, Meta dha dorëheqjen dhe nisi një proces duke pretenduar pavërtetësinë e videos, apo manipulimin e saj. Ishte një proces me plot dritë-hije, paralel me atë të 21 Janarit, që në fund pati si epilog fitoren e Metës me vendim gjykate, shoqëruar nën thirrjet e ithtarëve të tij “Ilir Meta, e vërteta!”
Por është interesante: Meta kur nuk e komentoi atë vendim gjykatë që e nxorri “të pastër”. Sa i përket 21 Janarit, prej tij doli vetëm një frazë ne nxehtësinë e asaj dite – “kokëpalarë” – dhe kurrë nuk i është qasur më, as me deklarime e as me komente, si 21 Janarit e si procesit për videon. Po kështu, as në intervistat e shumta ç’prej atëherë, kurrë nuk është pyetur për këto dy zhvillime që kanë në qendër personin e tij.
Vërtet do ishte me interes të dihej se ç’mendon Meta – sot president – për 21 Janarin, si dhe për videon e famshme. Fjala vjen, pasi me vendim gjyqi videoja u shpall e pavërtetë, pse ai nuk ndërmorri kurrë ngritjen e një padie ndaj manipuluesve; nëse tentuan ta ç’nderojnë, pse ai nuk ka reaguar kurrë ndaj ç’nderuesve. Pyetje që mund t’i bëhen dhe znj. Kryemadhi…./tesheshi.com/
