Prania e bollshme e fibrave, vitaminave A, B1, B6, C, acidi folik, aminoacidet, karotenoidi e kripërat minerale të kalciumit, fosforit e potasit dhe përmbajtja e ulët e kalorive, i bëjnë shpargujt një ushqim veçanërisht të kërkuar në normalitetin e trupit të njeriut por sidomos në dietën e dobësimit.
Shpargujt janë stimulues shumë të mirë të oreksit por ajo çka paraqet interes, është se rekomandohet në rastet kur kërkohet eliminimi i celulitit pasi shpargujt reduktojnë gjendjen e lartë të likuideve në sajë të përmbajtjes aktive të purinave.
Acidi aspartik i cili gjatë urinimit përfton erën tipike të shpargujve, është një komponent dallues që çon edhe në efiçencën e sistemit renal. Gjithsesi, veçoria e stimulimit diuretik që shkaktojnë shpargujt, në rastet e veçanta të veshkave të sëmura, e bën atë përgjithësisht të pakëshillueshëm për konsum nga pacientët që vuajnë prej insufiçencës renale por edhe nga nefriti (infeksioni i veshkave)./tesheshi.com/
