Nga Ermir Hoxha
Do ishte fillimi i daljes së numrave të parë të gazetës Rilindja Demokratike, kur një ndër shkrimet e bujshme do ishte dhe ai i profesor Ilia Lëngut, “Urrejtet e mija”.
Duke e huazuar këtë titull nga Emil Zola, profesori i njohur i bënte një skaner gjithë atij realiteti shqiptar në zgrip, nga degradimi ekonomiko-social ku e kishtë çuar komunizmi.
Të tillë trajtesa kishte shumë në atë kohë, por kjo e profesor Ilia Lëngut do veçohej e merrte nam për një frazë, atë që kishte në qendër fjalën lopë. Nga fundi i shkrimit, ai, si për ta theksuar dhe më fort mjerimin shqiptar të komunizmit, i vendos përballë “kapitalizmin” zviceran. Dhe ja cila ishte ajo:
“…mu kujtua një udhëtim tre-katër ditor në Zvicër para disa vitesh. Kisha parë dhe më parë botë me sy, si i thonë, por Zvicra ishte e bukur si një ëndërr. të mahniste bukuria, gjelbërimi, ujrat e pastra. Kur u ktheva më pyetën si ishte, u thashë disave që u shashtisën se kujtuan mos flisja përçart: “atje kishe dëshirë të ishte lopë!”
Por kjo, “atje kishe dëshirë të ishte lopë!”, nuk morr kaq literalisht. Lexuesi e përktheu ndryshe atë që e lexoi, në këtë formë e mesazh bashkë: “Më mirë një lopë në Zvicër sesa njeri në Shqipëri!”
Kudo ku komentohej shkrimi, kështu përjetohej fraza e famshme e profesorit, i cili vitet që pasuan nuk është se shkruajti më, por që la gjurmë me atë shkrim të rrallë për kohën.
Dhe ta mendosh se pas 25 vitesh nën kapitalizëm, pikërisht ë atë sistem ku qe dhe Zvicra, nuk janë të pakët shqiptarët që do u pëlqente të ishin më mirë lopë të Zvicrës, sesa banorë të Shqipërisë…derisa në këtë vend e ndejnë veten si gomerë! /tesheshi.com/
