Prezent në Opinion, Saimir Tahiri ka mohuar në mënyrë kategorike çdo lidhje me Habilajt e me trafikun e drogës. Ai pranoi gabime por jo faje në drejtimin e Rendit për katër vite; dhe, me një gjuhë patetike hera-herës, u përbetua se e vërteta është më të dhe se do luftojë për të. Madje ai përmendi jo pak dhe fëmijën e tij 6-vjeçar, duke thënë se hallin më të madh ka pikërisht atë, e shtuar se kërkon që i biri të mos ketë turp një ditë për babanë e tij, dhe se betejën për të vërtetën po e bënte dhe për hir të tij.
Ndërsa për fenomenin e përhapjes së kanabisit, ai tha se pas mbylljes së Lazaratit, policia u gjend e papregatitur për t’u përballur me tendencën e shfrenuar në përpjekjen për krijimin e zonave të tjera të kultivimit të drogës.
Por duke qëndruar tek përgjimet, interesante qe një frazë e thënë prej tij, që në fakt duhet të përbënte strumbullarin e bisedës, e që kaloi pa shumë diskutime duke humbur mes frazave të tjera.
“Ka politikanë që kanë porositur kriminelët që të flasin e të përmendin emra politikanësh kur e kanë ditur se përgjohen”, tha Tahiri, gjë që deri diku shpjegon këmbënguljen e tij në pafajshmëri, edhe kur duket se të gjithë provat flasin kundër tij.
Pra, nëse çështjes Habilaj-Tahiraj i qasemi dhe si një betejë e klaneve politike të kriminalizuara, ngjan se është një kurth i përgatitur me kohë ndaj Tahirit, gjë që ai e la të kuptuar përgjatë gjithë fjalëve që tha në emision. Që do të thotë se përmendja e emrit të tij nga dy trafikantë, është diçka e stisur nga lobe armike në politikë.
Por a mund të jetë e vërtetë kjo? Në gjithë këtë histori, bën përshtypje ofrimi i një raporti shumë ordiner mes një trafikanti të rëndomtë e një ministri, gjë që vështirë të ekzistojë. Një ministër edhe mund të jetë i lidhur me trafiqet e të përfitojë prej tyre, por kjo lidhje do ishte aq e sofistikuara sa kurrë nuk do mundej që një trafikant – e theksojmë, krejt në nivele ordinere – të kishte lidhje aq të hapta me ministrin, si në një lojë fëmijësh, e të fliste aq qesim për të sikur ta kishte njeriun më të afërt të jetës. Saimir Tahiri, edhe në qoftë i lidhur me trafiqet, nuk është gjithsesi aq naiv, aq i lehtë nga mendja, e po ashtu në nivele të frikshme ordinere, sa të mbajë lidhje aq të afërta – gjithnjë duke qenë në kupolën e shtetit – me një trafikant të rëndomtë, sado të rrezikshëm, e të marrë prej tij dhuratë, byzylykë për gruan e nënën. Nëse do ekzistonte vërtet një raport i tillë, do ishte i strukturuar mjeshtërisht anë të formë, sa vështirë të konstatohej e vërtetohej. Ndërsa nga ajo çfarë i ofrohet publikut, ngjan si një aventurë adoleshentësh mendjelehtë.
Nga ana tjetër, Saimir Tahiri ka patur jo pak armiq, dhe mbi të gjitha tejet të rrezikshëm, nga ata pa limite morale, siç mund të jetë Ilir Meta. Dhe ky është një fakt, siç është po ashtu fakt, se Kryeprokurori Llalla është masha e Metës në krye të organit të akuzës. Lehtësia me të cilën Tahiri po arrestohet – së paku siç përflitet deri tani se është e pashmangshme – e vërteton më së miri këtë. /tesheshi.com/
