Gati 600 mijë njerëz janë larguar nga Majnmari në shtatë javët e fundit, për shkak të dhunës qeveritare.
Që prej kohës së genocidit në Ruanda në vitin 1994, nuk kanë kaluar një numër i tillë njerëzish kufijtë shtetërorë, siç po ndodh nga Majnmari në Bangladesh me refugjatët e komunitetit musliman Rohingya.
Që prej 25 gushtit, kur nisën sulmet mbi policinë dhe postat e ushtrisë nga kryengritësit Rohingia në krahinën veriore të Majnmarit, Rakhine, popullsia u përball me një pogrom të vërtetë të drejtuar nga ushtria e vendit. Gati 600 mijë muslimanë Rohingia janë detyruar të largohen nga shteti me shumicë budiste, që është edhe shteti më i varfër i Majnmarit.
Bangladeshi thuhet se ka pritur të paktën 800 mijë muslimanë pa shtetësi, në një rrip prej 100 kilometrash toke në pjesën më të pazhvilluar të vendit (numër që OKB e vendos në shifrën rreth 1 milion). Pas shtatë javëve eksod, numri i njerëzve që kapërceojnë kufirin nga toka apo lumi që ndan Bangladeshin me Majnmarin është ende në rritje. Ka pasur në fakt, një shtim të mbërritjeve të reja në ditët e fundit. Kushtet e kampeve të pritjes që po shtohen me shpejtësi janë të tmerrshme; përgjigja humanitare është e ngadaltë dhe e papërshtatshme. Më shumë se 200 mijë refugjatë janë fëmijë.
Ushtria e Bangladeshit planifikon të ndërtojë “një super kamp” për më shumë sesa 800 mijë refugjatët Rohingia. Një nga më të mëdhenjtë në botë, plani mbart rrezikun e përhapjes së sëmundjeve sikundër edhe shndërrimin në një tokë pjellore për grupe të armatosura jo-shtetërore. Qeveria e Bangladeshit iu referohet refugjatëve si “shtetas pa dokumente të Majnmarit”, një etiketim i dizenjuar për të reduktuar detyrimet e veta sipas ligjit ndërkombëtar dhe rolin e OKB-së.
Ky është eksodi i tretë më i madh i muslimanëve Rohingya pasi qindra mijë u zhvendosën në vitin 1978 dhe vitet 1991-92 (pjesa më e madhe e tyre u riatdhesuan në vitet që pasuan). Ndërsa kriza e refugjatëve zgjerohet, bisedimet në kryeqytetet Daka dhe Nay Pyi Taw që tani, janë kthyer tek riatdhesimi, edhe pse me dhjetëra mijë njerëz vijojnë të largohen nga fshatrat e tyre në flakë.
Bangladeshi e di se me gjasa është duke u përballur me një krizë të përhershme refugjatësh. Ushtria e Majnmarit, që ashtu si dhe pjesa më e madhe e burmezëve i konsideron Rohingiat se janë emigrantëve bengalezë me asnjë pretendim të vlefshëm për të qëndruar në Rakhine, nuk ka asnjë synim t’i pranojë ata. Por, mbetet e paqartë edhe sesa prej tyre do të duan të kthehen.
Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
